Όταν δεν έχεις να δώσεις ούτε καν απαντήσεις, είσαι ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ!
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν είναι ένας συνηθισμένος επιχειρηματίας. Ούτε καν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είναι απ’αυτό που λέμε άντρας «παλιάς κοπής». Σε όλα του. Έτσι αντιμετωπίζει όλες τις καταστάσεις. Κι αναλαμβάνει το τίμημα.
Για τον Γιαννακόπουλο το να σκύψει το κεφάλι σε έναν τύπο «φυτευτό» εδώ και 18 χρόνια σε μία θέση, σε έναν τύπο που θεωρεί ότι είναι το μπάσκετ, σε έναν αλεξιπτωτιστή που μπήκε στο άθλημα πρώτα για να το διαλύσει, μετά για να κονομήσει και μετά για να κονομάει διαλύοντας το, δεν είναι φυσιολογικό άρα και δεν είναι αποδεκτό. Όπως επίσης και να μην υπερασπιστεί την οικογένεια του. Πόσο μάλλον δε να τιμωρηθεί για αυτό.
Αλλά το νέο επεισόδιο της φαρσοκωμωδίας που παίχτηκε στη Μαδρίτη δεν έχει να κάνει με θέμα εγωϊσμού… Είναι απ’αυτά που ο «τεχνοκράτης» (εδώ γελάμε) Μπερτομέου ονομάζει business. Εκεί δηλαδή που ξεβρακώθηκε από τον ισχυρό άνδρα του Παναθηναϊκού, με ένα απλό γράφημα που δείχνει τα χρήματα που φέρνει κάθε διοργάνωση. Με μια εικόνα… Αυτή για την οποία ο Τζόρντι δεν είχε να πει κουβέντα. Και τι να πει… Πως να διαψεύσει τους αριθμούς; Με λόγια του αέρα;
Ο Γιαννακόπουλος δεν πήγε στη Μαδρίτη για να κυνηγήσει φαντάσματα. Πήγε για να πάρει απαντήσεις. Μαζί και να πει πράγματα που όλοι ψιθυρίζουν αλλά ουδείς έχει το σθένος να τα πει. Ειδικά τώρα, μια ανάσα, πριν τα πλέι οφ, για ευνόητους λόγους. Αυτούς που βλέπουμε χρόνια τώρα… Αυτούς που είδαμε στο… Μιλάνο. Αυτούς που βλέπουμε και σε άλλα γήπεδα. Εκεί που παίζουν τα παιδιά και τα αποπαίδια.
Η αλήθεια είναι μία. Ο Μπερτομέου μένει στη θέση του, μόνο για να κάνει παιχνίδι. Να… ανεβοκατεβάζει «κυβερνήσεις». Τίποτα άλλο. Η Ευρωλίγκα είναι ένα προϊόν που δεν φέρνει έσοδα, που δεν έχει πετύχει ούτε μισό άνοιγμα σε νέες αγορές, μια διοργάνωση με μηδενικό δείκτη αξιοπιστίας και κυρίως μια διοργάνωση που αντί να μεγαλώνει το μπάσκετ το μικραίνει… Σε όλα τα επίπεδα.
Κι όλα αυτά την ώρα που οι χρηματοδότες των ομάδων, βάζουν διαρκώς λεφτά από την τσέπη τους για να το κρατήσουν στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Ακόμη και η σημερινή απόφαση για wild card στην «ποδοσφαιρική» Μπάγερν Μονάχου και στην ομάδα του… προέδρου Τόνι Πάρκερ, Βιλερμπάν, είναι ομολογία αποτυχίας και μία κίνηση καθαρά σπασμωδική, αφού Γερμανοί και Γάλλοι, δεν συγκινήθηκαν από τα μεγαλόπνοα σχέδια του… βασιλιά Μπερτομέου.
Πολύ περισσότεροι οι Βρεττανοί με αποκορύφωμα το άδειο O2 Arena στo FINAL 4 που διοργάνωσε εκεί ο Ισπανός. Και πως να συγκινηθούν, όταν τους δίνεις καθρεφτάκια για να πάρεις χρυσάφι… Άγγλοι είναι οι άνθρωποι όχι ιθαγενείς! Και ο Τζόρντι δεν είναι καν Χριστόφορος Κολόμβος. Κολοβός ίσως. Και ως… τέτοιος δεν έδωσε καμία απάντηση στο ερώτημα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για την αποτυχία του να διευρύνει τη διοργάνωση.
Και δεν έδωσε διότι ο Mπερτομέου έχει πάψει εδώ και καιρό να λειτουργεί ως CEO της Ευρωλίγκα. Πολλές φορές μοιάζει ως πράκτορας που θέλει να διαλύσει απλά τις διοργανώσεις της FIBA, οτιδήποτε έχει να κάνει με την Παγκόσμια Αρχή του αθλήματος, τις Εθνικές Ομάδες κλπ. Αποκορύφωμα η ιστορία με τα «παράθυρα» όπου ακόμη και οι διεθνείς παίκτες τα έχουν βάλει ανοικτά μαζί του. Κι ας είναι πια… μειοψηφία.
Όλως τυχαίως, η μοναδική… καινοτομία του Ισπανού ήταν αυτή με τους διαιτητές και η δυνατότητα που τους έδωσε να σφυρίζουν μέχρι να… πεθάνουν και όχι έως τα 50 χρόνια τους, όπως ορίζει η FIBA. Με δυο λόγια, από τη στιγμή που μετά τα 50 οι διαιτητές, διαγράφονται από τα μητρώα της FIBA και κρίνονται μόνο από αυτούς που τους… πληρώνουν (δηλαδή έναν Άγγλο… ασθενή, έναν Τούρκο που δεν έχει περάσει ούτε απ’έξω από γήπεδο της Α1 Τουρκίας και έναν Γερμανό τουρίστα), θα μπορούσε κάποιος να πει ότι εξασφαλίζουν τη συνέχεια αν λειτουργούν με συνέπεια… Και ο Μπερτομέου δεν μπήκε καν στη διαδικασία να απαντήσει για όλα αυτά. Κουβέντα.
Για να τελειώνουμε πριν… αρχίσουμε. Γιατί αυτός ο πόλεμος που ξεκίνησε σήμερα στη Μαδρίτη, θα αποδειχτεί όχι απλά σημαντικός αλλά ιστορικός από κάθε άποψη: Όταν ένας θεσμός δεν έχει να σου δώσει τίποτα, ούτε καν απαντήσεις, η μοναδική σου επιλογή είναι να ανοίξεις την πόρτα και να φύγεις…
Επίσης όταν το γυαλί ραγίσει, είναι πιο εύκολο να γίνει χίλια κομμάτια… Να ξανακολλήσει πάντως αποκλείεται…
Υγ. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το μέλλον της Ευρωλίγκα, στην περίπτωση που η τουρκική οικονομία εξακολουθεί να καταρρέει… Δεν είναι δα άλλωστε και καμιά… μπασκετομάνα η Τουρκία. Σε όλα τα επίπεδα. Και οι «αλεξιπτωτιστές» πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον… Αλλά πέφτουν.
Υγ2. Πριν την… Turkish Airlines, που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για την παρουσία της Fener στο FINAL 4 του 2015, οι Τούρκοι είχαν να πάνε σε FINAL4 13 ολόκληρα χρόνια… Κάποιος κακός θα έλεγε ότι πλέον θα πηγαίνουν όσο θα το πληρώνουν…
Υγ3. Aν η FIBA με τον Παναθηναϊκό μαζί της, αποφασίσει να τραβήξει ΟΛΑ τα θέματα στα άκρα, αυτά που τώρα μοιάζουν δεδομένα θα γίνουν ζητούμενα για τον Ισπανό και τους φίλους/χορηγούς του…
Υγ4. Στο Βελιγράδι από τα χέρια του… Ονείρωξη.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.