Άνδρες, ας πούμε την αλήθεια: Μουντιάλ Γυναικών; Ε όχι!
Ο Νίκος Συρίγος εξηγεί γιατί το να παίζουν οι κυρίες μπάλα είναι το ίδιο «κουλό» σαν να κάνουν άνδρες συγχρονισμένη κολύμβηση.
Το να πέφτουν τα μέχρι πρότινος αντρικά κάστρα δεν το θεωρώ κακό. Όχι απολύτως. Υπάρχουν όμως «κομμάτια» του αθλητισμού και του πολιτισμού που θεωρώ ότι είναι κόντρα στη φύση των γυναικών να τα ακουμπάνε. Διαβάζω ότι αυτές τις μέρες διεξάγεται το Μουντιάλ Γυναικών στον Καναδά. Με μεγάλη, λέει, επιτυχία.
Θα είμαι ειλικρινής: Το να βλέπω γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο είναι σαν να βλέπω μια γυναίκα να χορεύει ζεϊμπέκικο. Και για να μην θεωρηθώ σεξιστής και φαλλοκράτης είναι το ίδιο... κόντρα, όπως όταν βλέπω έναν άντρα να χορεύει τσιφτετέλι.
Ωραίος ο αθλητισμός και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Αλλά όπως θα ήταν κουλό να δεις ανδρική συγχρονισμένη κολύμβηση, εξίσου κουλό θεωρώ και το να παίζουν γυναίκες μπάλα. Σκέφτεστε τίποτα μαντράχαλους με μανταλάκια στη μύτη να κολυμπούν σαν γοργόνες; Μπλιαχ…
Στο φινάλε, ρε κορίτσια αφήστε και κάτι για μας. Μπήκατε στη Σχολή Ικάρων (μαγκιά σας), πήγατε στο Στρατό (μαγκιά σας), παίζετε μπάσκετ, οδηγήσατε λεωφορείο, νταλίκα, φορτηγό, πλοίο… Αφήστε τη ρημάδα τη μπαλίτσα για μας. Και το ζεϊμπέκικο αν γίνεται…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.