«Αλέξη, εγώ ντρέπομαι. Εσύ;»

Ο Ομπάμα έφυγε κι άφησε πίσω του έναν Πρωθυπουργό που έδειξε στον πλανήτη ότι είναι «χυμείο».

Ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε με την ταμπέλα του ανισυστημικού. Αυτό πίστεψαν μέσα στην απελπισία τους οι Έλληνες κι αυτό ψήφισαν. Έναν τύπο που θα έφερνε το νέο, το διαφορετικό, που μαζί με τον λαό του θα έλεγε «ΟΧΙ» στους δανειστές, που δεν θα έσκυβε το κεφάλι… Αυτά πίστεψαν κι αυτά ψήφισαν. Ε, και ότι μέσα στην… επανάσταση θα σκαπουλάραμε και κάνα δάνειο…

Στην πορεία αποδείχτηκε ότι το μόνο αντισυστημικό που είχε μέσα του ως πρωθυπουργός της χώρας είναι η βλαχιά. Η κακώς εννοούμενη βλαχιά, να εξηγούμαστε. Γιατί βλάχος είναι και ο λεβέντης, ο ευθύς, ο καθάριος και στη σκέψη και στην έκφραση. Αυτός που όταν σε καλέσει σπίτι του, θα βάλει τα καλά του, θα σου ανοίξει γελαστός την πόρτα και θα σε υποδεχτεί σαν βασιλιά. Θα πει στην κυρά να φτιάξει το καλύτερο φαγητό και να στρώσει το λευκό τραπεζομάντιλο με το καλό σερβίτσιο και κυρίως θα φερθεί με ευγένεια στον φιλοξενούμενο του. Δεν θα ρευτεί μπροστά στον καλεσμένο του…

Περισσότερα εδώ