Η μεγάλη αλήθεια που είπε ο Δώνης

Ο Παναθηναϊκός μας έκανε να… τρίβουμε τα μάτια μας στην Ολλανδία με το αποτέλεσμα κόντρα στη Φέγενορντ. Ως έναν βαθμό, το έκανε και με την εμφάνισή του. Έπαιξε καλό ποδόσφαιρο στα πρώτα 45 λεπτά, είχε πλάνο και προσανατολισμό στο γήπεδο, με γνώση στις δυνάμεις του και στη διαφορά από τον αντίπαλο, εκμεταλλεύτηκε ότι του «έδωσαν» οι παίκτες του Γιαπ Σταμ κάτι που χάρη στην αποτελεσματικότητα των παικτών του μέσα στην αντίπαλη περιοχή, τον έβαλε με δυο γκολ μπροστά στο σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν λογικό, παίζοντας επί της ουσίας με την περσινή Κ19 του κλαμπ, να ζοριστεί, να πιεστεί και να απειληθεί πολύ περισσότερο από τους Ολλανδούς. Εξίσου λογικό, όμως, ήταν – με την εικόνα που έδειξε η άμυνα της Φέγενορντ – να έχει την ευκαιρία και για μια ακόμα «ζημιά» έχοντας μπροστά παιδιά με «φρεσκάδα» και ταχύτητα. Κι έτσι έγινε.

Προφανώς και ο Παναθηναϊκός δεν έγινε… υπερομάδα, πλην όμως σκόρπισε χαμόγελα. Προφανώς και ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ενίσχυση και σίγουρα θα είναι ακόμα καλύτερος βάζοντας ακόμα περισσότερη ποιότητα στο ρόστερ του με παίκτες όπως ο Κολοβός και ο Ζαχίντ που έρχονται τις επόμενες ημέρες, ίσως και ώρες στο «τριφύλλι». Ακόμα πιο προφανές, είναι και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να ενισχυθεί στην άμυνα, αφού αν κάπου είχε περισσότερα προβλήματα από άλλα σημεία του γηπέδου, αυτό ήταν το ανασταλτικό σκέλος και κυρίως η τελευταία γραμμή άμυνας πριν από την εστία του. Για αυτό και οι «πράσινοι» αναζητούν στόπερ που θα δώσει παραπάνω πράγματα από τα παιδιά που ήδη υπάρχουν στην ομάδα.

Ας μην κάνουμε, όμως, άλλο τους… προπονητές του πληκτρολογίου. Άλλωστε τα φιλικά, είτε διαλύεις 3-0 τη Ρότερνταμ είτε χάνεις 1-0 από κάποιο ευρωπαϊκό… χωριό, είναι για να βγάζουν συμπεράσματα οι προπονητές. Αυτό που θα πρέπει να σταθούν άπαντες στον Παναθηναϊκό, εν τέλει, είναι άλλο. Η δήλωση του Γιώργου Δώνη μετά το τέλος του αγώνα. Ο Έλληνας τεχνικός είπε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την πορεία της ομάδας στο μέλλον. Δεν μιλάμε για την ανάγκη του Παναθηναϊκού να προσπαθήσει για πρωταθλητισμό. Αυτό είναι δείγμα της δικής του, ολόσωστης, νοοτροπίας που λέει πως σε όποια κατάσταση κι αν είναι το κλαμπ το όνομα και η ιστορία του επιτάσσουν να παλεύει για τίτλους. Σε όλα τα σπορ.

Μιλάμε, όμως, για την ατάκα «Προσπαθούμε πολύ και πρώτα απ’ όλα εγώ αλλά και ο Νίκος (σ.σ. Νταμπίζας) να αποτινάξουμε τη μιζέρια». Το μεγαλύτερο «μυστικό» για να καταφέρει – ενδεχομένως και κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί – ο Παναθηναϊκός να πιάσει  έναν στόχο, είναι αυτό. Να μην έχει πια άλλη μιζέρια. Η εικόνα του «τριφυλλιού» και η νίκη απέναντι στη Φέγενορντ, έδωσε στον κόσμο ελπίδα. Έφερε ξανά χαμόγελα. Ας τη χαρεί, λοιπόν, ο κάθε Παναθηναϊκός χωρίς «ναι μεν αλλά» και μίρλα. Νισάφι…

ΥΓ. Η ελπίδα στον Παναθηναϊκό υπάρει μετά από πολύ καιρό. Ειδικότερα με τη δρομολόγηση του PAO Alive και τις εξελίξεις στον Βοτανικό, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι λόγοι να αισιοδοξεί κανείς. Και να νιώσει ενεργό μέλος της Παναθηναϊκής οικογένειας κάνοντας αυτό που πρέπει...