Οι νικητές και οι χαμένοι!

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες γίνεται η αποτίμηση του Final-4. Έτσι και φέτος. Η Ρεάλ Μαδρίτης απέδειξε ότι ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και κατέκτησε δίκαια το 10ο ευρωπαϊκό της πρωτάθλημα, ενώ την ίδια στιγμή οι χαμένοι της διοργάνωσης ήταν περισσότεροι από έναν. Πολλοί περισσότεροι.

Αλλά ας σταθούμε αρχικά στην ομάδα του Πάμπλο Λάσο. Ελληνιστί του… ταβερνιάρη των πάγκων. Έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να βγάζουμε άμπαλους και μυρωδιάδες διάφορους προπονητές. Με χαρακτηρισμούς που δεν είναι καν αστείοι. Και στην περίπτωση του τεχνικού της «Βασίλισσας» το ταβερνιάρης έδινε και έπαιρνε. Και ακόμα αυτό γίνεται. Παρ’ όλα αυτά ο ταβερνιάρης τα κατάφερε, με τη Ρεάλ αρχικά να αποκλείει τον Παναθηναϊκό και στην συνέχεια να πετάει στο… καναβάτσο τα εκατομμύρια των Ρώσων του Δημήτρη Ιτούδη και των Τούρκων του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Το σημαντικότερο για την ομάδα της Μαδρίτης είναι ότι κέρδισε τον ίδιο της τον εαυτό. Όλη την σεζόν πάλεψε με τα διαμόνια της και τους τραυματισμούς και στο τέλος στάθηκε στα πόδια της βγήκε νικήτρια. Αν και για να τα λέμε όλα και να είμαστε σωστοί, στην φάση των playoffs ο Πάμπλο Λάσο και οι παίκτες του είχαν την προστασία τη διαιτησίας όποτε χρειάστηκε…

Η Ρεάλ ήταν η μία νικήτρια… Μέχρι να περάσουμε στον άλλον, ας πάμε πρώτα στους χαμένους. Που δεν είναι άλλοι από την ΤΣΣΚΑ και την Φενέρμπαχτσε. Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη πήγανε τρένο όλη την σεζόν, αλλά την κρίσιμη στιγμή… κλάταρε, ενώ οι Τούρκοι ήταν σαν να μην πήγαν στο Βελιγράδι. Ο «Ζοτς» στον ημιτελικό τα περίμενε όλα από τον Ντίξον, ενώ στον τελικό από τον Μέλι. Από μπάσκετ, όχι… πολλά.

Όσο για τον άλλο χαμένο; Ο Τζόρντι Μπερτομέου. Ο εκτελεστικός διευθυντής της διοργάνωσης έχασε τη… μάσκα του και θολωμένος για μία ακόμα φορά από την εμπάθεια που τον διακατέχει προς τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο έβαλε φωτιά στον θεσμό. Εκεί που όλα φαινόντουσαν ήρεμα και νηφάλια, το σχέδιο του Καταλανού αποκαλύφθηκε, μιας και ο ίδιος δεν τήρησε την συμφωνία που έχει με την πλευρά Γιαννακόπουλου για εκεχειρία. Είναι προφανές πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει απύθμενο κόμπλεξ με την οικογένεια Γιαννακόπουλου και πλέον είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί η χρυσή τομή. Για την οποία ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και ο Παναθηναϊκός πάλεψαν όσο.. ελάχιστοι το τελευταίο διάστημα.

ΥΓ1: Δεν αναφερθήκαμε εσκεμμένα στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Ο Λιθουανός σαφώς και εντάσσεται στους νικητές. Το δικό του παραμύθι στους πάγκους μόλις ξεκίνησε…

ΥΓ2: Αρχικά ήταν η Turkish η οποία δεν έκρυψε την ενόχλησή της για την απόφαση Μπερτομέου νε «στείλει» στην Βιτόρια το επόμενο Final-4. Στον τελικό οι Τούρκοι οπαδοί πετούσαν αντικείμενα στου διαιτητές και αποδοκίμαζαν την διοργάνωση (κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι και οι ίδιοι που έβριζαν και απειλούσαν τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και την οικογένειά του). Τέτοια σκηνικά συμβαίνουν σε όλες τις… .οικογένειες. Ε;

ΥΓ3: Σαφώς και δεν μπορεί να παίρνει όλους τους τελικούς στους οποίους πηγαίνει με τις ομάδες του. Το ότι χάθηκε ο χθεσινός τελικός δεν λέει και πολλά για την πορεία του Ομπράντοβιτς, αλλά σίγουρα προκαλεί ερωτηματικά το ότι πραγματικά «αγκομάχησε» για να περάσει την Ζαλγκίρις του Σάρας (παρά τα όσα διαβάσαμε μετά τον ημιτελικό), ενώ στον τελικό η Φενέρ έπεσε «αμαχητί».

ΥΓ4: Ο Παναθηναϊκός το προηγούμενο διάστημα έδειξε να είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Αυτό δε σημαίνει τίποτα. Αν όμως κόντρα στον ΠΑΟΚ (που είναι και αυτός σε πολύ καλό… φεγγάρι) καταφέρει να παρουσιάσει καλύτερη ή έστω ανάλογη εικόνα τότε θα είναι ένα βήμα μπροστά εν όψει τελικών. Ασχέτως αν ο Ολυμπιακός έχει ξεπεράσει ή όχι τα προβλήματά του. Αγωνιστικά και… εξωαγωνιστικά. Κυρίως τα δεύτερα.

ΥΓ5: Όσο για τις δηλώσεις Αγγελόπουλων, που έγιναν πριν από λίγη ώρα, δύο είναι τα σενάρια… Είτε προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι μιας ακόμα αποτυχίας, θέλοντας να αποφύγουν τα λαϊκά δικαστήρια, είτε έχουν ξεκινήσει να κάνουν το ταμείο τους…