Οι Τούρκοι είναι πάντα Τούρκοι, εμείς ξεχνάμε ότι είμαστε Έλληνες…
Ο Νίκος Συρίγος βλέπει τη μανία των γειτόνων με τον Έλληνα πιλότο κι αναρωτιέται τι κάναμε εμείς για τους πιλότους μας που χάνονται στο Αιγαίο…
Όταν διαβάζεις ότι η Τουρκία ζήτησε την έκδοση Έλληνα πιλότου για την-κατά τους Τούρκους- προ 20ετίας κατάρριψη ενός μαχητικού τους αεροσκάφους που είχε παραβιάσει, ασφαλώς, τον ελληνικό εναέριο χώρο, αρχικά εξοργίζεσαι με τους Τούρκους. Και εξοργίζεσαι όχι μόνο γιατί επιδιώκουν για μια ακόμη φορά να παρουσιάσουν την πραγματικότητα όπως γουστάρουν αλλά και γιατί επιδεικνύοντας περίσσιο θράσος προσπαθούν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι.
Αλλά έτσι ήταν, είναι και θα είναι οι Τούρκοι. Αιώνες τώρα. Και το θέμα μας, δεν είναι τι κάνουν εκείνοι αλλά εμείς. Τι κάναμε εμείς για τους πιλότους που έχουν «πέσει» στο Αιγαίο; Τι κάναμε για τα παλικάρια στα Ίμια; Τι κάναμε για όλους αυτούς που χάθηκε προσπαθώντας να υπερασπιστούν την πατρίδα τους; Τι κάνουμε; Τους αδικούμε ακόμη και μετά το θάνατο τους! Τους βγάζουμε άτυχους ή ανίκανους. Πολλές φορές και τα δύο μαζί. Πως έκαναν λάθος χειρισμό, πως δεν μέτρησαν σωστά τον καιρό, πως, πως, πως… Κι ας ήταν η μοναδική ατυχία τους ότι γεννήθηκαν στη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Μια χώρα που οι ήρωες είναι αναλώσιμοι, αν όχι εμπόδια στην… εξέλιξη της.
Πιστοί, όπως είχε πει κάποτε ο Κολλάτος, στο να κατεβάζουν τα βρακιά τους για να μην χάνουν χρόνο οι πολιτικοί μας, προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως είμαστε Έλληνες. Κι αυτό είναι που πρέπει να μας εξοργίζει περισσότερο και απ’αυτά που κάνουν οι απέναντι… Ναι αυτοί που χορεύουμε ζεϊμπεκιές μαζί τους και τους δίνουμε κανάλια στο όνομα της προόδου…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.