«Εδώ να μείνω…»
Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Ραούλ Μπομπαντίγια σε συνέντευξή του στον «Super Aris», με τον Αργεντινό να στέλνει μήνυμα περαιτέρω παραμονής του στους «κίτρινους».
Πολλά και ενδιαφέροντα είπε ο Ραούλ Μαρσέλο Μπομπαντίγια σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Super Aris». Πέρα από τον ενθουσιασμό του που αγωνίζεται στον Αρη, μίλησε με θαυμασμό για τους οπαδούς της ομάδας, ενώ αίσθηση προκάλεσε το μήνυμα που έστειλε για περαιτέρω παραμονή του στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Ένα απόσπασμα της συνέντευξης του Αργεντινού επιθετικού:
- Νομίζουμε ότι η επιλογή σου να ‘ρθεις στον Αρη, πραγματικά σου ταιριάζει από πολλές απόψεις. Δεν ξέρουμε αν το ‘χεις καταλάβει, αλλά ταιριάζεις πολύ στην ψυχολογία αυτού του κόσμου;
«Άρχισα να το νοιώθω κι εγώ αυτό. Όλες αυτές τις μέρες που βρίσκομαι κοντά σας, αισθάνομαι μια τεράστια ζεστασιά και οικειότητα. Η καταπληκτική υποδοχή που έτυχα από τον κόσμο της ομάδας, σε συνδυασμό με όλο αυτό το υπερθέαμα που ζω σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι, μου θυμίζει πολύ έντονα κάτι από Μπουένος Άιρες και Μπόκα Τζούνιορς και πραγματικά, είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό».
- Πώς ονειρεύεσαι αυτό το εξάμηνο που θα περάσεις στην ομάδα μας; Με ποιες σκέψεις ήρθες και πώς βλέπεις το μέλλον σου;
«Δεν σας κρύβω ότι οι σκέψεις που έχω για τον Αρη, είναι μακρύτερες από τα στενά χρονικά όρια αυτού του εξαμήνου. Είναι αλήθεια ότι θα με ενδιέφερε να συνεχίσω εδώ την καριέρα μου για πολύ περισσότερο χρόνο, αφού εκτός των όσων αναφέραμε προηγουμένως, ο Αρης αποτελεί μια ομάδα με τεράστιες φιλοδοξίες και στόχους, κάτι που “ιντριγκάρει” κάθε ποδοσφαιριστή…».
- Η μοίρα το ‘φερε και έπεσες κατευθείαν «στα βαθιά». Ντεμπούτο με Ολυμπιακό και μετά από τρεις μέρες αντίπαλος η Μάντσεστερ Σίτι.
«Σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι είμαι ακόμα απόλυτα έτοιμος. Πριν να έρθω εδώ, είχα να αγωνιστώ σε επίσημο παιχνίδι περίπου δύο μήνες κι όσο να ‘ναι, είχα χάσει κάπως τα πατήματά μου. Ένοιωθα, όμως, τέτοια όρεξη να παίξω μπροστά σ’ αυτό το καταπληκτικό κοινό, που ήταν αδύνατο να κρατηθώ στην κερκίδα. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ, όπου δεν είχα δικαίωμα συμμετοχής, κόντεψα να σκάσω απ’ τη στεναχώρια μου που έμενα έξω από ένα τέτοιο παιχνίδι. Είναι τέτοια η ατμόσφαιρα που επικρατεί στην έδρα μας, που… ανασταίνει ακόμα και νεκρούς!!»
- Απόρθητο κάστρο εδώ και 43 ολόκληρα χρόνια στην Ευρώπη. Τι άλλο να πούμε…
«Είναι πραγματικά εκπληκτικό αυτό το ρεκόρ και νομίζω πως δεν είναι και τυχαίο. Το έζησα “από πρώτο χέρι”, άλλωστε…».
