Γυρίστε το, μπορείτε...

Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ για πέμπτο παιχνίδι από την έναρξη του πρωταθλήματος έμεινε μακριά από τη νίκη. Ο «φτωχός» απολογσμός των τεσσάρων βαθμών (τέσσερις ισοπαλίες και μία ήττα) και των μόλις δύο γκολ, όπως είναι λογικό κι αναμενόμενο, δημιουργούν έντονο προβληματισμό.

Αναμφίβολα, άπαντες στις τάξεις των κιτρίνων περίμεναν πολύ καλύτερο ξεκίνημα. Μετά τη νέα απώλεια βαθμών στο ντέρμπι με τον συμπολίτη, σε συνδυασμό με τη νέα μέτρια -κατά γενική ομολογία- αγωνιστική παρουσία της ομάδας, γίνεται επιτακτική πλέον η ανάγκη να παρθούν άμεσα αποφάσεις από τον προπονητή προκειμένου να αλλάξει άρδην η αγωνιστική εικόνα της ομάδας και να έρθουν τα νικηφόρα αποτελέσματα. Μπορεί το πρωτάθλημα να έχει ακόμα πολύ δρόμο (να μην ξεχνάμε οτι ο ΑΡΗΣ έχει και δύο παιχνίδια λιγότερα) κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει χρόνος για να καλύφθεί το χαμένο έδαφος και η ομάδα να μείνει εντός στόχων, όμως για να γίνει αυτό θα πρέπει, αρχής γενομένης από το ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, να δούμε τον πραγματικό ΑΡΗ.

Τα καμπανάκια που χτύπησαν τον τελευταίο καιρό ήταν πολλά και θα πρέπει επιτέλους να ληφθεί το μήνυμα. Ο ΑΡΗΣ πρέπει και οφείλει να παρουσιαστεί δυνατός στη συνέχεια. Αντάξιος των προσδοκιών του κόσμου, οι οποίοι, παρά το μετριότατο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και την δύσκολη οικονομική συγκυρία, πηγαίνει στο γήπεδο και στηρίζει την ομάδα (άλλωστε για τους οργανωμένους αυτό είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο).

Για μία ακόμη φορά η αναμέτρησης της Κυριακής επιφύλαξε την ίδια (πικρή) γεύση. Ο ΑΡΗΣ αν και μπήκε πολύ δυνατά και κατάφερε με το... καλησπέρα να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα, να μπει στη θέση του οδηγού και να έχει την ψυχολογία με το μέρος του, δεν κατάφερε να αξιοποιήσει αυτό το σημαντικό πελονέκτημα. Οι κίτρινοι έχοντας στο πλευρό τους 20.000 και πλέον οπαδούς, που δημιούργησαν και πάλι εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, είχαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να «πνίξουν» τον αντίπαλο, ωστόσο σε μεγάλα χρονικά διαστήματα δεν υπήρχε και πάλι το καθαρό μυαλό για να φτάσουν οργανωμένα στην αντίπαλη περιοχή και να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν.

Έτσι πετάχτηκαν άλλοι δύο βαθμοί στα... σκουπίδια. Ο ΑΡΗΣ έκανε ένα ακόμη βήμα προς τα... πίσω. Όπως όμως προανέφερα το ζητούμενο από δω και στο εξής είναι να αρχίσουν τα βήματα προς τα μπροστά προκειμένου στο τέλος αυτού του δρόμου να έχει φτάσει εκεί που πραγματικά αξίζει.

Υ.Γ.1: Αλήθεια, το γκρέμισμα του Μαλεζά πάνω στον Γιάκομπ δεν ήταν πέναλτι; Που και να μην ήταν ο διαιτητής και πολύ κοντά στη φάση. Απ' ότι φαίνεται όμως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν σε αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο...

Υ.Γ.2: Αλήθεια, γιατί έβγαιναν με τέτοια ευκολία οι κίτρινες κάρτες στους παίκτες του ΑΡΗ;

Υ.Γ.3: Αλήθεια, γιατί δεν υπήρξε η ίδια ευαισθησία όταν αναρτήθηκε το υβριστικό πανό κατά του Σταύρου Λαμπριάκου στην Τούμπα και κατά του Γιάννη Δαμιανίδη στην Πυλαία;

Υ.Γ.4: Ρητορικά ερωτήματα στα οποία ποτέ δεν πρόκειται να πάρουμε απάντηση...