Συγκλονιστικός Σλοτ για τον θάνατο του Ζότα: «Το σοκ είναι απόλυτο, το όνομά του είναι Ντιόγκο...»

Ο αδόκητος θάνατος του Ντιόγκο Ζότα έχει σκορπίσει στην θλίψη ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Ο 28χρονος σταρ της Λίβερπουλ ταξίδευε με το supercar του, μαζί με τον μικρότερο αδερφό του, Αντρέ Σίλβα. Προορισμός τους ήταν το λιμάνι του Σανταντέρ, για να πάρουν το πλοίο για Αγγλία, μιας και οι γιατροί του είχαν απαγορέψει να πετάει με αεροπλάνο (διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειες).

Δυστυχώς, η μοίρα είχε άλλα σχέδια... Την ώρα της προσπέρασης έσκασε ένα λάστιχο και το όχημα βγήκε με ταχύτητα εκτός δρόμου, αναποδογύρισε και τυλίχτηκε στις φλόγες, με τους δύο νεαρούς να βρίσκουν τραγικό θάνατο τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής (3/7).

Ο προπονητής των «κόκκινων», Άρνε Σλοτ, μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα των πρωταθλητών Αγγλίας για τον αδικοχαμένο Ζότα. Με ένα συγκινητικό μήνυμα περιέγραψε τον παίκτη και άνθρωπο Ντιόγκο.

Αναλυτικά το μήνυμα του Ολλανδού:

«Τι να πεις; Τι μπορεί να πει κανείς σε μια στιγμή σαν αυτή, όταν το σοκ και ο πόνος είναι τόσο αφόρητα έντονα; Μακάρι να είχα τα λόγια, αλλά ξέρω πως δεν τα έχω.

Το μόνο που έχω είναι συναισθήματα, συναισθήματα που ξέρω πως μοιράζονται πολλοί για έναν άνθρωπο και έναν ποδοσφαιριστή που αγαπήσαμε βαθιά, και για μια οικογένεια για την οποία νοιαζόμαστε τόσο πολύ.

Οι πρώτες μου σκέψεις δεν είναι ως προπονητής. Είναι ως πατέρας, γιος, αδερφός και θείος, και στρέφονται στην οικογένεια του Ντιόγκο και του Αντρέ Σίλβα, οι οποίοι βίωσαν μια τόσο αδιανόητη απώλεια.

Το μήνυμά μου προς αυτούς είναι ξεκάθαρο – You'll Never Walk Alone. Οι παίκτες, το προσωπικό, οι οπαδοί της Λίβερπουλ είναι στο πλευρό σας και, από όσα είδα σήμερα, το ίδιο ισχύει και για την ευρύτερη οικογένεια του ποδοσφαίρου.

Αυτή δεν είναι απλώς μια αντίδραση απέναντι σε μια τραγωδία. Είναι επίσης μια απάντηση στην καλοσύνη των ανθρώπων που εμπλέκονται και στον σεβασμό που δείχνουν τόσοι πολλοί για τα παιδιά αυτά ως άτομα και για την οικογένεια συνολικά.

Για εμάς, ως σύλλογο, το σοκ είναι απόλυτο. Ο Ντιόγκο δεν ήταν απλώς παίκτης μας. Ήταν κάποιος που αγαπούσαμε όλοι. Ήταν συμπαίκτης, συνάδελφος, συνεργάτης και σε κάθε έναν από αυτούς τους ρόλους, ήταν ξεχωριστός.

Θα μπορούσα να πω πολλά για όσα έφερε στην ομάδα μας, αλλά η αλήθεια είναι πως όποιος τον έβλεπε να παίζει, το έβλεπε ξεκάθαρα: σκληρή δουλειά, θέληση, αφοσίωση, ποιότητα, γκολ. Η πεμπτουσία του παίκτη της Λίβερπουλ.

Υπήρχαν όμως και πράγματα που δεν έβλεπαν όλοι. Ο άνθρωπος που ποτέ δεν επεδίωξε τη δημοφιλία, αλλά την κέρδισε έτσι κι αλλιώς. Όχι φίλος με δύο ανθρώπους, αλλά με όλους. Κάποιος που έκανε τους άλλους να νιώθουν καλά μόνο και μόνο με την παρουσία του. Ένας άνθρωπος που νοιαζόταν βαθιά για την οικογένειά του.

Η τελευταία φορά που μιλήσαμε, τον συνεχάρην για την κατάκτηση του Nations League και του ευχήθηκα καλή τύχη για τον επικείμενο γάμο του. Με πολλούς τρόπους, ήταν ένα ονειρικό καλοκαίρι για τον Ντιόγκο και την οικογένειά του, κάτι που κάνει την τραγωδία ακόμα πιο σπαρακτική.

Όταν πρωτοήρθα στον σύλλογο, ένα από τα πρώτα τραγούδια που έμαθα ήταν αυτό που οι οπαδοί τραγουδούσαν για τον Ντιόγκο. Δεν είχα δουλέψει μαζί του προηγουμένως, αλλά ήξερα από την αρχή ότι, αν οι οπαδοί της Λίβερπουλ – που έχουν δει τόσους σπουδαίους παίκτες – του αφιέρωσαν τέτοιο τραγούδι, τότε σίγουρα είχε κάτι το ξεχωριστό.

Το ότι χάσαμε αυτές τις ξεχωριστές ποιότητες υπό τέτοιες τρομακτικές συνθήκες είναι κάτι που ακόμη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως. Γι’ αυτό, χρειάζεται όλοι στον σύλλογο να σταθούμε ενωμένοι και να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Το οφείλουμε στον Ντιόγκο, στον Αντρέ Σίλβα, στην οικογένειά τους και στους ίδιους μας τους εαυτούς.

Τα συλλυπητήριά μου πηγαίνουν στη σύζυγο του Ντιόγκο, Ρούτε, στα τρία υπέροχα παιδιά τους και στους γονείς του Ντιόγκο και του Αντρέ Σίλβα. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα γιορτάσουμε τον Ντιόγκο Ζότα, θα θυμηθούμε τα γκολ του και θα τραγουδήσουμε το τραγούδι του. Προς το παρόν, θα τον θυμόμαστε ως έναν μοναδικό άνθρωπο και θα θρηνήσουμε την απώλειά του.

Το όνομά του είναι Ντιόγκο».