Εξέδρα «μαγική», ομάδα για να «χαζεύουν»

Μέχρι τώρα έφταιγαν τα πέναλτι. Μετά η τύχη για τα συνεχόμενα 1-0. Τώρα φταίνε οι αντίπαλοι που αφήνουν να εννοηθεί πως δεν πάλεψαν όσο θα έπρεπε. Το λέμε κομψά, επειδή δε θέλουμε να ακολουθήσουμε τις μπούρδες κανενός. Απλά ψάχνουν να βρουν τρόπους για να σταματήσουν να αισθάνονται το αυτονόητο: Πως ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρα η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.

Το πρώτο μπράβο για τον Βόλο πηγαίνει στην άψογη στάση και παρουσία του κόσμου. Κανονικά είναι το αυτονόητο, όμως επειδή στην Ελλάδα βρισκόμαστε σαφώς και πρέπει να επιβραβευτεί. Μέρες τώρα φαγώθηκαν οι πάντες να γράφουν για το πόσο σημαντικό είναι να μη συμβεί τίποτα. Σε τέτοιο βαθμό που φάνηκε λες και το περίμεναν πως θα γίνει κάτι.

Τα πάντα κύλησαν ομαλά, στην πανέμορφη πόλη του Βόλου, στο γήπεδο, παντού. Απ’ αυτές τις εκδρομές που πρέπει να κάνουν όλοι οι οπαδοί. Όλων των χρωμάτων και μακάρι το παράδειγμα που έδωσε η ομάδα του Βόλου, να το συνεχίσει. Και να το μιμηθούν κι άλλες ομάδες που έχουν συμπεριφορές περίεργες. Για παράδειγμα όπως στην Τρίπολη που δε διαθέτει ούτε εισιτήρια για αγώνες της με «μεγάλους» αντιπάλους, μην τυχόν και πάνε οι «κακοί» και δουν λίγο κόσμο στις εξέδρες.

Μυαλά απαρχαιωμένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως μην ασχοληθούμε άλλο με αυτό. Για τον Παναθηναϊκό γράφουμε, το αξίζει. Εδώ να τονίσουμε κάτι: Η παρουσία της εξέδρας που ήταν εντυπωσιακή με πάνω από 15.000 οπαδούς, δεν ήταν αυτόματα νίκη για το αγωνιστικό μέρος του ματς. Το ματσάκι ήταν δύσκολο, κόντρα σε ομάδα που έχει αποδείξει τι μπορεί να κάνει.

Ο Παναθηναϊκός πήγε άριστα διαβασμένος, προετοιμασμένος και από εκεί και πέρα «μίλησε» η ξεκάθαρη ανωτερότητά του. Γιατί είναι «δεμένο» σύνολο, με πίστη στις εντολές του προπονητή και στη δουλειά που γίνεται, με προσωπικότητα, νοοτροπία και στόχευση. Γι’ αυτό νικά. Τα πέντε γκολ προφανώς και ήταν πολλά. Χρειαζόταν ένα τέτοιου είδους εμφατικό αποτέλεσμα, για να πάρουν οι πάντες το μήνυμα.

Πλέον ίσως μετριαστεί λίγο η ανάλυση των Χ-Goals, ίσως να μην έχουμε τις αναφορές για το «πότε θα ξεφουσκώσει», ή για το ρόστερ που δεν έχει «βάθος». Μόνο για την τρύπα του όζοντος δεν έχει «χρεωθεί» ο Παναθηναϊκός μέχρι τώρα, αν κι έχουμε δρόμο. 10η αγωνιστική είναι.

Μπορεί ο καθένας να περιμένει γκέλες. Ας νομίζουν πως είναι Μάντσεστερ Σίτι κι από σύμπτωση βρίσκονται πίσω απ’ τους «πράσινους». Στο χορτάρι έχει φανεί η αλήθεια. Μια ανωτερότητα που τρομάζει και πάντα όταν κάτι τρομάζει, το μυαλό μας προσπαθεί αυτόματα να το μειώσει. Να το απαξιώσει. Μπας και το εξηγήσει. Διαφορετικά, θα αρχίσει το τρέμουλο.

Δέκα στα δέκα. Το ενδέκατο είναι με τον Ολυμπιακό. Σπουδαίο ντέρμπι, αλλά τρεις βαθμοί. Όσους δίνει και το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό κι εκείνο με τον Ατρόμητο που ακολουθούν. Ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος, οι άλλοι κυνηγούν. Και φυσικά θα έρθουν άσχημα αποτελέσματα, αλλά για όλους.

Ιδιαίτερη ποδοσφαιρική ανάλυση για τον Βόλο, δε χρειάζεται. Ένα σύνολο αγωνιστικά και ψυχολογικά πανέτοιμο, συνέχισε απτόητο την πορεία του. Εντυπωσιακό το 1-5. Τρεις βαθμοί όμως. Όσους δίνει και το 1-0. Απλά άξιζαν αυτά τα παιδιά να επιβραβευτεί η δουλειά τους. Να ισχυροποιηθεί η αυτοπεποίθησή τους. Για τα τρία ματς στις επόμενες δύο εβδομάδες που μπορούν να στείλουν τον Παναθηναϊκό με ακόμη μεγαλύτερες διαφορές στη διακοπή.