Ο Παναθηναϊκός κοιτάει τα αποτελέσματα κι όχι το ταμείο

Το ιδανικό είναι μία ομάδα να στοχεύει στον πρωταθλητισμό, να κάνει πρωταθλητισμό και παράλληλα να δημιουργεί τις συνθήκες, ώστε να πουλάει σε καλές τιμές και να ενισχύει έτσι τη προσπάθεια για την άνοδο στην κορυφή.

Ο συνδυασμός δεν είναι απλός. Ο Παναθηναϊκός απέχει από την Ευρώπη, από το 2010 κι έπειτα δεν έχει κάνει κάτι αξιόλογο εκτός συνόρων, αφού έξι σεζόν δεν αγωνίστηκε σε ομίλους οποιασδήποτε διοργάνωσης και μοιραία το brand name του έχει φθείρει, η βιτρίνα του έχει θολώσει. Δυσκολεύεται ο Παναθηναϊκός να βρει καλά λεφτά για τους ποδοσφαιριστές του. Οι τελευταίοι αξιόλογοι που πουλήθηκαν ήταν οι Μπεργκ, Ζέκα, Βλαχοδήμος κι αυτοί όμως με πολύ λίγα χρήματα για την αξία τους.

Όσο πικρό κι αν ακούγεται για τους οπαδούς του «τριφυλλιού» ο Ολυμπιακός σ’ αυτό το κομμάτι έχει ξεφύγει. Πουλάει ακριβά. Δεν έχει σημασία αν στα ποσά μπορεί να ακούγονται υπερβολές. Το σίγουρο είναι ότι πουλάει σε καλές τιμές. Ο ΠΑΟΚ επίσης πουλάει. Όχι τόσο, αλλά για τον Λημνιό, έναν χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του, θα πάρει 3 εκατ. ευρώ. Μπορεί να δώσει τον Γιαννούλη με περισσότερα, ο Πρίγιοβιτς έφυγε με καμιά δεκαριά, άλλοι με λιγότερα. Πούλησε πάντως.

Η ΑΕΚ χωρίς Ευρώπη τη σεζόν που πέρασε, με τελευταία παράσημο τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι, πούλησε τον Μπάρκα, είχε πρόταση για τον Μάνταλο και έδωσε τον στόπερ Οικονόμου με χρήματα που ήρθαν στον Παναθηναϊκό για τον πρώτο του σκόρερ! Ο Οικονόμου έφυγε με ένα εκατ. ευρώ. Άλλες πηγές λένε ότι ήταν 600.000 και υπάρχουν μπόνους. Σε κάθε περίπτωση, για τον Μακέντα ήρθε πρόταση 750.000 ευρώ… Ο δεύτερος του σκόρερ, ο Χατζηγιοβάνης, στην ηλικία των 23 ετών, εξτρέμ, δυσκολεύεται να βρει πρόταση 1,5 εκατ. ευρώ που είναι η ρήτρα του.

Η απουσία από την Ευρώπη δεν βοηθάει καθόλου τον Παναθηναϊκό. Από τις κινήσεις που έγιναν αυτό το καλοκαίρι, πάντως, είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός δεν πάει στον συνδυασμό πρωταθλητισμός και ταμείο. Στοχεύει μόνο στο πρώτο. Το αν θα καταφέρει να κυνηγήσει ψηλές θέσεις θα φανεί. Αρκετοί παρουσιάζονται ενθουσιασμένοι με τις φετινές προσθήκες. Προσωπικά κρατάω μικρό καλάθι. Καλύτερα να περιμένεις λίγα και να έρχονται πολλά, παρά ανώμαλη προσγείωση.

Την περασμένη σεζόν ο Παναθηναϊκός, από τον Γενάρη κι έπειτα μεγαλύτερο ηλικιακά παίκτη είχε τον Ινσούα. Ο Αργεντινός έχει γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1991. Ίδιο έτος, αλλά μερικούς μήνες αργότερα είναι οι Σένκεφελντ, Μακέντα, Κολοβέτσιος. Ο τελευταίος θα συνεχίσει στην Καϊσερίσπορ, ενώ οι 33χρονοι Μουνιέ, Οικονόμου, που δεν υπολογίζονταν ούτως ή άλλως, αποχώρησαν τον χειμώνα.  Το ίδιο και ο Μολό, ο οποίος τον Ιούλιο έκλεισε τα 31 του χρόνια και ο Φάουστο, που έχει γεννηθεί στις 8/1/90. Το «τριφύλλι», λοιπόν, από τον Γενάρη του 2020 κι έπειτα δεν είχε 30άρη. Ο οποίος να παίζει. Γιατί στο ρόστερ προστέθηκε ο Καρλίτος, ο οποίος γεννήθηκε στις 12/6/90. Ο Ισπανός φορ έχει κλείσει τα 30 του χρόνια. Αποκτήθηκε ακόμα ο 30χρονος Φακούντο Σάντσες (7/3/90), θα υπογράψει ο επίσης 30χρονος (30/3/90) Χουάνκαρ, ήρθαν οι 29χρονοι Βέλεθ (23/6/91), Βιγιαφάνιες (4/10/91, κλείνει σε έναν μήνα τα 29), ο 28χρονος (6/7/92) Σαβιέρ και οι πιο νεαροί Αϊτόρ (20/2/96), Ιωαννίδης (10/1/00). Μόνο που ο τελευταίος δεν υπολογίζεται για βασικός. Όλοι οι άλλοι είναι για βασικοί. Προσθέστε σ’ αυτούς, τους 29χρονους Σένκεφελντ (28/8/91), Μακέντα (22/8/91). Από τα «μωρά του Δώνη» έχουμε πάει σε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Έχει προστεθεί δεδομένα εμπειρία. Λογικά και περισσότερη ποιότητα, αλλά περιμένουμε να δούμε τα επίσημα ματς. Ο Χουάνκαρ και ο Σάντσες δεν αντικαθιστούν παιδαρέλια. Παίρνουν τις θέσεις των Γιόχανσον, Ινσούα και περιμένουν όλοι να δώσουν περισσότερα. Κοστίζοντας, παράλληλα, λιγότερα χρήματα.

Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, ότι ο Παναθηναϊκός στοχεύει σε αποτελέσματα. Τον Γενάρη δύσκολα έρχονται καλές προτάσεις. Ποιος πιστεύει ότι το επόμενο καλοκαίρι και χωρίς να υπάρχει Ευρώπη στη διάρκεια της σεζόν, θα έρθουν καλά χρήματα για πωλήσεις; Από τους μηδέν 30άρηδες ο Παναθηναϊκός ξεκινάει με τρεις Καρλίτος, Χουάνκαρ, Σάντσες και την επόμενη σεζόν που λογικά θα είναι σε προκριματικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης με επτά παίκτες 30+. Συν τους Μακέντα, Βέλεθ, Σένκεφελντ (εφόσον ανανεώσει ο Ολλανδός, όπως φαίνεται) και τον Βιγιαφάνιες που θα κλείνει τα 30 Οκτώβριο. Πόσα να επενδύσει μία ομάδα πάνω τους; 

 Ο Παναθηναϊκός φέτος δεν βρήκε ένα εκατ. ευρώ για τον Μακέντα, που έκανε την καλύτερη σεζόν του κι έχει στο βιογραφικό του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπουντεσλίγκα, Καμπιονάτο. Δεν μπορεί να βρει μία πάρα πολύ καλή πρόταση για τον αρχηγό του Δημήτρη Κουρμπέλη, ο οποίος είναι βασικός στην Εθνική. Δεν τον βλέπουν εκτός με τον Παναθηναϊκό, αλλά τον βλέπουν με τα γαλανόλευκα. Και όμως…

Το ότι ο Ρόκα δημιουργεί μία ομάδα με μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας, σε ό,τι αφορά τους βασικούς φυσικά, δείχνει ότι πάει στο πλάνο «νίκες». Αυτό επιβάλλεται για το μέγεθος του Παναθηναϊκού. Να παίρνει νίκες και να πηγαίνει όσο το δυνατόν πιο ψηλά. Το κακό είναι τι θα συμβεί αν δεν έρθουν αυτές. Τότε και αυτό το πλάνο πάει στράφι, αλλά και ο δεύτερος στόχος που είναι να εξελίσσεις τους νεαρούς και να ανεβάζεις τη μετοχή τους. Γιατί αν ο Χατζηγιοβάνης και ο Μπουζούκης, ο Πούγγουρας, ο Χατζηθεοδωρίδης, κάνουν τα μισά ματς από πέρσι ως βασικοί, δεδομένα έχει πέσει η τιμή τους… Δεν μιλάμε για Εμμανουηλίδη, Σερπέζη, Αλεξανδρόπουλο, οι οποίοι θεωρητικά είναι ένα βήμα πιο πίσω στη διεκδίκηση θέσης στην ενδεκάδα.

Αν έρχονται νίκες, λίγοι θα ασχοληθούν γιατί δεν εξελίσσεται ένα νέο παιδί. Στα αρνητικά, όμως, έρχεται η γκρίνια. Και τότε κουράζεται εύκολα κι αυτός που βάζει τα λεφτά. Ο Γιάννης Αλαφούζος ανέβασε τα συμβόλαια. Υπάρχει ο φόβος, ωστόσο, ότι αν δεν βγουν τα αποτελέσματα θα επιχειρήσει πάλι να μαζέψει την κατάσταση. Τα ανέβασε σε μία σεζόν που δεν έχει κάνει πώληση, τουλάχιστον ακόμα, αλλά και πάλι αν γίνει δεν θα είναι με τρελά ποσά, που δεν ξέρουμε πότε θα μπει ο κόσμος στο γήπεδο, ώστε να έχει έσοδα από εισπράξεις και με το τηλεοπτικό σκηνικό να κρέμεται σε μία κλωστή. Ο Παναθηναϊκός ρίχνει μία ζαριά για τη νέα σεζόν κι όχι για το μέλλον. Αν του κάτσει καλώς. Αν όχι κινδυνεύει με πισωγύρισμα.