Ολοκληρώθηκε η γονιδιακή του αλλοίωση…

Ο «πράσινος» Ευρωθίασος, ολοκλήρωσε τη φετινή του - σύντομη κατά τα άλλα - περιοδεία σκορπίζοντας άφθονο γέλιο στους αντιπάλους του, εγχώριους και μη αλλά και απέραντη θλίψη, πίκρα, απογοήτευση, στους απανταχού οπαδούς του.

Στους οπαδούς του, που ποτέ δεν έμαθαν να τον ακολουθούν ως τέτοιον. Ως Ευρωθίασο δηλαδή, αλλά είχαν συνηθίσει από πολύ παλιά, να τον υποστηρίζουν και να τον αποθεώνουν για τα επιτεύγματά του, σε κάθε γωνιά της «Γηραιάς Ηπείρου». Αυτόν που κάποτε ήταν ξακουστός ως «Panathinaikos» στο εξωτερικό και ως «Πρέσβης» στην Ελλάδα!

Όσο διασκεδαστικό αν είναι για όλους εκείνους, εγχώριους και μη, που από το βράδυ της Πέμπτης (25/8) «χορεύουν» γύρω από το πτώμα αυτής της ομάδας, ακόμη και οι ίδιοι δεν μπορούν να πιστέψουν το κατάντημά της και τον «ποδοσφαιρικό θάνατο» που υπέστη!

Ακόμα και εκείνοι που την έφτασαν σε αυτή την κατάσταση. Επειδή όμως ο Παναθηναϊκός υφίσταται και θα εξακολουθεί να υφίσταται, οι επιμνημόσυνες δεήσεις πρέπει να λάβουν τέλος…

Επιμνημόσυνες δεήσεις έχουν ανάγκη οι θύτες, που έφεραν εις πέρας με τον καλύτερο τρόπο το φοβερό τους έργο!
Τον αποχαρακτηρισμό της ομάδας ως τέτοια, τη  γονιδιακή της αλλοίωση, την εξαφάνιση της ταυτότητάς της.

ΥΓ1: Δεν βγαίνει άκρη με τις ύβρεις και το ανάθεμα.

ΥΓ2: Δεν φταίνε για όλα οι παίκτες και ο προπονητής.

ΥΓ3: Το… κεφάλι, πρέπει επιτέλους να ξεβρωμίσει…