Ρίβερς στο Onsports: «Έπρεπε να μείνω στον Ολυμπιακό!» (photos+videos)

Σε λιγότερο από ένα μήνα (20/1), ο Αμερικανός αστέρας του μπάσκετ κλείνει τα 50 του χρόνια και το Onsports τού ζήτησε να σκεφτεί τι θα άλλαζε από την καριέρα του στον άθλημα, με τον ίδιο να μην κρύβει ότι θα ήθελε να είχε μείνει στο λιμάνι το 1997.

Σήμερα, είναι προπονητής στο Kennesaw State του NCAA διατηρώντας το όνειρό του ανέπαφο, αφού το συνεχίζει αν και από διαφορετικό πόστο. Οι αναμνήσεις του από την Ελλάδα, τους «ερυθρόλευκους» και τα «αιώνια» ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό είναι πολύτιμες και τις μοιράζεται στο Onsports.

Ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού διδάσκει ήθος μνημονεύοντας τις μεγάλες στιγμές που έζησε στη χώρα μας με την ερυθρόλευκη φανέλα και αποθεώνει εκτός από τους Πειραιώτες και το «τριφύλλι» και τους οπαδούς του, δίνοντάς τους την αξία που τους αρμόζει, ανεξάρτητα από το αν υπήρξε ο βασικός αντίπαλος.

Φέτος αποφάσισες να ακολουθήσεις καριέρα προπονητή στο Kennesaw State. Μπορείς να συγκρίνεις αυτή σου την εμπειρία με όταν ήσουν παίκτης;

«Έχει πολύ μεγάλη διαφορά, ως παίκτης έχεις την ικανότητα και το πάθος να ελέγχεις το παιχνίδι. Το να παίζεις ήταν εύκολο! Η προπονητική απαιτεί πολλή υπομονή και υπευθυνότητα στη διαχείριση της προσωπικότητας των παικτών τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ, σε επίπεδο NCAA».

Αποφάσισες να γίνεις προπονητής επειδή σου έλειψε το να είσαι παίκτης;

«Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου προπονητή όταν δούλευα με νεαρούς, κάνοντας μπασκετικές συνεδρίες και συμβουλεύοντας επαγγελματίες παίκτες και ομάδες. Η προπονητική σε αυτό το επίπεδο παρουσιάζει μια πρόκληση, όπως και ένα νέο ξεκίνημα για την επέκταση της ιστορίας μου και της ζωής μου στον αθλητισμό».

Ήσουν ο παίκτης που βοήθησε τον Ολυμπιακό να κερδίσει το πρώτο του τρόπαιο στην Ευρωλίγκα. Τι συναισθήματα έχεις τώρα 17 χρόνια από τότε, όταν σου έρχονται στο μυαλό οι αναμνήσεις;

«Οι αναμνήσεις μου από τον Ολυμπιακό και την Ελλάδα πάντα ξεκινούν με τους συμπαίκτες μου και τους φιλάθλους! Η αντίδραση της πόλης της Αθήνας, όταν κερδίσαμε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα άφησαν μια παντοτινή εντύπωση στην καρδιά μου. Τα προηγούμενα χρόνια ταξίδευσα σε όλον τον κόσμο και έχω συναντήσει παιδιά που μου λένε τις ιστορίες των γονιών και των παππούδων του που είτε ήταν στα παιχνίδια του πρωταθλήματος, είτε είχαν γοητευτεί από τα επιτεύγματα που εμφανίζονταν στην τηλεόραση σε όλον τον πλανήτη. Αυτό για εμένα, είναι ένα παράδειγμα του πόσο σημαντικό είναι και τι σημαίνει να κερδίσεις αυτό το πρώτο πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό και τους οπαδούς του μπάσκετ στην Ελλάδα!»

Μετά το 1997 ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον τίτλο στην Ευρωλίγκα και πάλι (2012) μόνο όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς επέστρεψε στην ομάδα το 2011. Και μετά από αυτό το 2013 με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο, αλλά με την ομάδα να έχει παρόμοια φιλοσοφία με του Ίβκοβιτς (είχε παραδεχθεί και ο Γιώργος Μπαρτζώκας πριν την έναρξη της σεζόν ότι θα κρατούσε πολλά πράγματα). Γιατί νομίζετε ότι συνέβη αυτό; Τι ήξερε ο Ίβκοβιτς για τον Ολυμπιακό που δεν ήξεραν οι άλλοι προπονητές;

«Ο κόουτς Ίβκοβιτς έχει μια ήρεμη, αλλά ισχυρή και σαφή προσέγγιση με την επικοινωνία και την κατανόηση των παικτών. Αυτός είναι ένα καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία στα ομαδικά αθλήματα. Ο κόουτς Ίβκοβιτς είναι ένας πολύ ιδιαίτερος προπονητής».

Μερικοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι υπήρχε ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε εσένα και τον Μίλαν Τόμιτς στον Ολυμπιακό. Υπήρχε όντως κάτι τέτοιο;

«Αν υπήρχε, τότε ο Μίλαν και εγώ δεν το μάθαμε ποτέ, γιατί τα πηγαίναμε εξαιρετικά μαζί! Ο Μίλαν ήταν ένας παίκτης - κλειδί της επιτυχίας που είχαμε στον Ολυμπιακό και πιστεύω ότι έχουμε ακόμα μια πολύ καλή σχέση. Δεν είχα κανένα θέμα με κανέναν από τους συμπαίκτες μου!»

Τι θυμάσαι από τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;

«Θυμάμαι τα πάντα. Ήταν σαν Λέικερς εναντίον Μπόστον Σέλτικς, χρειαζόταν απλά καθαρός ενθουσιασμός για να ανταγωνιστείς και να κερδίσεις αυτά τα μοναδικά παιχνίδια που καθόριζαν τους τίτλους πρωταθλήματος από μόνα τους. Μεγάλη κομπορρημοσύνη από τους Κόκκινους και τους Πράσινους οπαδούς. Εύχομαι κάθε ματς να μπορούσε να έχει τέτοια σημασία: ήταν πραγματικά μια μεγάλη στιγμή!»

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία που μπορείς να φέρεις αυτή τη στιγμή στη μνήμη σου από τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;

«Η ιστορία που πάντα λέω από το πρώτο μου ντέρμπι είναι όταν μπήκα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και είδα ένα ιπτάμενο κάθισμα τουαλέτας να έρχεται από τους οπαδούς και να προσγειώνεται στο παρκέ (όπως και νομίσματα και οποιαδήποτε άλλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να ριχτούν, συλλέχθηκαν, το κάθισμα της τουαλέτας υποθέτω ότι ήταν το μόνο πράγμα που έμενε για να μας ρίξουν που δεν ήταν καρφωμένο κάτω)».

Παρακολουθείς τη φετινή πορεία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού; Παίζουν για το πρωτάθλημα αυτές τις μέρες. Έχεις μια γνώμη για το τι θα μπορούσε να συμβεί;

«Ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω τη σεζόν περισσότερο στην αρχή, αλλά από τη στιγμή που ξεκίνησα στο NCAA, τα πράγματα κινούνται πολύ γρήγορα και δεν υπάρχει πολύς χρόνος πέρα από την ανάπτυξη των παικτών, τις προπονήσεις, το σκάουτινγκ και τα παιχνίδια. Ξέρω ότι χάσαμε το πρώτο ματς από τους Πράσινους. Ας ελπίσουμε ότι ο Ολυμπιακός είναι πιο έτοιμος και με μεγαλύτερο κίνητρο για να παίξει και να κερδίσει».

Σε γενικές γραμμές, ποια είναι η γνώμη σου για τον Παναθηναϊκό, τον αιώνιο αντίπαλο του Ολυμπιακού;

«Μου άρεσαν οι αγώνες εναντίον του Παναθηναϊκού, επίσης διασκέδαζα, με τους οπαδούς τους, επειδή έχουν και αυτοί πολύ πάθος για την ομάδα τους, και αυτό είναι που βοηθά να κάνεις το παιχνίδι διασκεδαστικό για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Έχει να κάνει πολύ με το μίσος και την αγάπη, το σεβασμό μεταξύ των δύο σωματείων και των φιλάθλων τους. Εξακολουθώ να το αγαπώ».

Πιστεύεις ότι το ελληνικό μπάσκετ και ειδικά ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός δεν έχουν τους οπαδούς που τους αξίζουν, από την άποψη της βίας που βλέπουμε συχνά σε αυτά τα ντέρμπι;

«Όπως σε κάθε αντιπαλότητα, το παιχνίδι και οι οπαδοί του πρέπει πάντα να αποτελούν παράδειγμα σεβασμού για τους συλλόγους, τους παίκτες και τους οπαδούς και ακόμη πιο σημαντικό για τη νεολαία, η οποία μεγαλώνει θαυμάζοντας τους παίκτες για τις δεξιότητες και τα επιτεύγματά τους. Αυτή η σχέση πρέπει να είναι επικρατεί πάντα και στις δύο πλευρές χωρίς να έχει σημασία ποια ομάδα κερδίζει -αλλά οι οπαδοί πρέπει να κερδίζουν πάντα!-».

Ποιο μήνυμα θα έστελνες στους οπαδούς του Ολυμπιακού;

«Είστε όλοι ακόμα μεγάλη χαρά στην καρδιά μου, και ελπίζω μια μέρα να σας δω σε αγώνα και να σας πω: ευχαριστώ και πάλι για τη μεγάλη υποστήριξή σας και τις αναμνήσεις που κρατάω μαζί μου ακόμη και σήμερα».

Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία και αποτυχία στην καριέρα σου, κατά τη γνώμη σου;

«Θα το αφήσω σε εσάς για τη μεγαλύτερη επιτυχία –υπάρχουν πολλές σπουδαίες στιγμές για να υπολογίσω-. Όσο για την αποτυχία, θα έλεγα, το να αποσυρθώ από το άθλημα τόσο νωρίς. Είχα πιο πολλά να δώσω και τώρα πρέπει να τα μοιραστώ όλα μέσα από την προπονητική –κάτι που είναι ευλογία να έχω αυτή την ευκαιρία».

Αν έπρεπε να αλλάξεις κάτι από την καριέρα σου, τι θα ήταν αυτό;

«Να μείνω στον Ολυμπιακό μετά το πρωτάθλημα και να αγωνιστώ κόντρα στους Σικάγο Μπουλς την αμέσως επόμενη χρονιά».

Από τους Έλληνες του ΝΒΑ, τον Κώστα Παπανικολάου, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον Νικ Καλάθη και τον Κώστα Κουφό, ποιος πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει μεγάλο αστέρι στις ΗΠΑ;

«Νομίζω ότι όλοι έχουν πετύχει κάτι που λίγοι θα ότι θα μπορούσε ποτέ να κάνουν, να παίξουν στο ΝΒΑ. Αυτό που κάνουν τώρα ότι είναι εκεί, είναι πραγματικά στο χέρι τους, νομίζω ότι είναι σημαντικό για όλους να συνειδητοποιήσουν. Σε επίπεδο ΝΒΑ και Ευρωλίγκας, είναι μια μάχη για το ποιος μπορεί να επιβάλει το παιχνίδι της βούλησης με μεγαλύτερη συνέπεια στον αντίπαλό τους. Η Ομάδα και οι παίκτες που μπορούν να το κάνουν αυτό θα βρίσκουν πάντα την ευκαιρία να σηκώσουν το τρόπαιο του πρωταθλήματος».

Δείτε τα βίντεο και τις φωτογραφίες με τον Ντέιβιντ Ρίβερς κόντρα στον Παναθηναϊκό: