Περιμένοντας… τι; Ο ευρών αμειφθήσεται…
Το σκέφτηκα πολύ χθες. Να περιμένω ή όχι πριν αρχίσω να γράφω την ανακοίνωση του πρίγκιπα μέσω Τσάκα ή πρεσβείας, η οποία θα έδινε απάντηση στην ανακοίνωση Βγενόπουλου, που αποκαλούσε την υπόθεση «παραμύθι της Χαλιμάς» και, ενδεχομένως, θα ξεκαθάριζε κάποια (αλλά σε καμία περίπτωση όλα τα) πράγματα;
Αφού είπα «Βγενόπουλος», να περίμενα άραγε ανακοίνωσή του που να απαντά στην ανακοίνωση του Τζίγκερ για τη ΓΗΠΕΛ –και η οποία, δια της αποστροφής «λύνοντας τις μεταξύ τους (σ.σ.: ΠΑΕ και ΓΗΠΕΛ) συμβάσεις χωρίς αμοιβαίες αξιώσεις» είναι βέβαιο ότι… κάτι θα προκαλέσει ως «απάντηση» -πειστική ή όχι, θα το δούμε τότε;
Να περίμενα, να περίμενα, να περίμενα… Πείτε κι ότι περίμενα. Υπομονετικά. Κι εγώ. Και η εφημερίδα. Άραγε αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα χρειαζόταν να περιμένω κι άλλο μετά; Όχι δα. Λύση επί της ουσίας, χθες, δεν θα προέκυπτε. Και ίσως ούτε σήμερα. Ίσως ούτε αύριο.
Τέτοιου είδους deal που λέει κι ο Τσάκας, δεν ολοκληρώνονται με τελεσίγραφα και ανακοινώσεις, αλλά όπως έχουμε πει από την αρχή: με χρήμα που πέφτει εκεί που πρέπει. Θα είναι «πριγκιπικό»; Θα είναι «Βγενοπουλικό»; Θα φανεί. Αλλά πάντως, αν δεν «στάξει», σε δουλειά θα βρισκόμαστε, θα περιμένουμε το ένα, το άλλο, το τρίτο, αλλά ουσία δεν θα βγαίνει.
Μέρες που είναι, λέω, λοιπόν, να αφήσω την… αναμονή και απλώς να ασχοληθώ με κάθε τι στην ώρα του. Και κυρίως με όποιο «τι» θα αφορά «κάτι» ξεκάθαρο και… τελικό! Που δεν θα θέλει (έστω για λόγους προσοχής) κι άλλη αναμονή. Ε, κι αν, κατ’ αυτόν τον τρόπο η… αγάπη αργήσει μια μέρα, δεν νομίζω ότι χάθηκε κι ο κόσμος. Έτσι κι αλλιώς, αν βάλει κάτω κανείς πόσον καιρό, στην πραγματικότητα, αυτό ακριβώς είναι που ζούμε (περιμένουμε την αγάπη να έλθει… όπου να ‘ναι), μια μέρα πάνω, μια κάτω, δεν θα αλλάξει κάτι…
ΥΓ: Καθώς εύστροφα έγραψε χθες και ο Μένιος στο onsports και ο ΠΑΟΚ ψάχνει «πρίγκιπα»! Και μάλιστα εδώ και καιρό. Εκεί δεν είχε κελεμπία και εφτά-οκτώ ονόματα, είχε ένα μόνο επώνυμο και φορούσε ψάθινο παναμαδάκι. Υποσχόταν όμως κι εκείνος, πράγματα και θαύματα. Και αυτές οι υποσχέσεις του –γενικώς, το όλο θέμα μαζί του- τραβάει βδομάδες και βδομάδες.
Όμως η εικόνα του ΠΑΟΚ στο γήπεδο ούτε στο παραμικρό δεν παραπέμπει σ’ αυτή την αναταραχή στα διοικητικά του. Ειδικά απέναντι στην ΑΕΚ, ο «Δικέφαλος» παρουσιάστηκε ιδιαίτερα ορεξάτος, σοβαρός, «διαβασμένος» και με ένα σωρό επιλογές που, ολοφάνερα, αφορούν δουλειά που έχει γίνει στην προπόνηση.
Η παρουσία του αυτή αποδεικνύει ότι όσο κι αν ένα μπάχαλο «ψηλά» δεν είναι δυνατόν, κάποια στιγμή, να μην επηρεάσει αρνητικά και στο χορτάρι, αυτό δεν είναι κάτι αναπόφευκτα «άμεσο», ούτε σημαίνει ότι πρέπει να συνοδεύει κάθε εμφάνιση ως «σκιά» πάνω απ’ την ομάδα ή ως βαρίδι στα πόδια των παικτών της…
Φυσικά, με το χάος της φετινής Σούπερ Λίγκα να αφήνει τον Παναθηναϊκό (όπως και άλλες ομάδες, αλλά για τον Παναθηναϊκό μιλάμε τώρα) χωρίς παιχνίδια στα πόδια του για τρεις βδομάδες, το να διατηρηθεί μια τέτοιου είδους συνοχή –με παράλληλη είναι έως και άθλος. Μέσα σε όλους τους υπόλοιπους της σεζόν, όμως, όπως γενικότερα πάνε τα πράγματα, είναι άθλος που πρέπει επίσης να επιτευχθεί…
