Η ιστορία του Ροντόν

Ο μικρός Χοσέ πάντα έβρισκε τρόπο να παρακολουθήσει το αγαπημένο του άθλημα, μεγαλώνοντας στη Βενεζουέλα, και ονειρευόταν να πετύχει και ο ίδιος γκολ, όπως έβλεπε να κάνουν τα είδωλά του, επιθετικοί που σχεδόν πάντα φορούσαν κυανέρυθρα και αγωνίζοντας όλοι στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Ο ίδιος έφτασε στην Ισπανία στα 18 του χρόνια όπου επέλεξε να γίνει ποδοσφαιριστής, παρ’ότι  όλοι περίμεναν να ασχοληθεί με το μπέισμολ, το εθνικό άθλημα της πατρίδας του. Εκείνος ήθελε να μοιάσει στον Ρονάλντο, τον  Ριβάλντο... ήθελε να μείνει στην ιστορία πετυχαίνοντας γκολ και όχι κάνοντας «home run».

Η ομάδα που τον εμπιστεύτηκε ήταν η Λας Πάλμας, που αγωνιζόταν στη δεύτερη εθνική κατηγορία, όπου ο Ροντόν «μεγάλωσε» ποδοσφαιρικά, στα δύο χρόνια παραμονής του, και όπου πέτυχε 10 τέρματα σε 46 συμμετοχές, όλα τη δεύτερη σεζόν.

Τότε ήταν που τον είδε ο Ζεσουάλντο Φερέιρα, και τον έφερε στην ομάδα της Ανδαλουσίας στις 19 Ιουλίου του 2010, με τον νεαρό να αποτελεί τη μεγαλύτερη κληρονομιά του πορτογάλου στο σύντομο πέρασμά του από τη Μάλαγα. Όχι μόνο επειδή με τα τέρματά του διατηρεί τις ελπίδες της ομάδας για παραμονή στην Πριμέρα Ντιβισιόν, αλλά και λόγω του πολλά υποσχόμενου μέλλοντός του.

Τα 12 γκολ, τα δύο από τα οποία πέτυχε ενάντια στην Εσπανιόλ την Κυριακή (20/03),στις 23 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Μάλαγα, τον τοποθέτησαν ανάμεσα στους 7 πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος, ενώ εκτός από καλύτερος «ντεμπιτάντ», είναι και ο καλύτερος παίκτης από την πατρίδα του που αγωνίζεται στην Ισπανία.

Παρά τα 21 του χρόνια, έχει κερδίσει την προσοχή των αθλητικών διοικούντων, αλλά και την αγάπη του κόσμου. «Μονομάχο» και «θηρίο» αποκαλούν οι φίλοι των «αντσούγιων», τον άνθρωπο στον οποίο έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για σωτηρία, στη χειρότερη σεζόν της ομάδας τους...

Τατιάνα Νιφλή