Η ουσία μετράει!

Δεν ήταν καλός ο Παναθηναϊκός. Σε καμία περίπτωση. Είχε προβλήματα στο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης. Θύμισε περισσότερο την ομάδα των τριών πρώτων αγωνιστικών κι αυτό είναι κακό. Ειδικά προς το τέλος του ματς, όταν και ήταν ξεκάθαρο πως το «τριφύλλι» φοβάται μη χάσει αυτό το μικρό προβάδισμα του 1-0. Αλλά τι μένει στο τέλος; Οι τρεις βαθμοί. Το γεγονός πως έφτασες τους 16 και είσαι μία νίκη απόσταση όχι απ’ την είσοδο στα πλέι οφ, αλλά απ’ την 3η θέση! «Έπιασες» στη βαθμολογία τον Άρη, μείωσες από την ΑΕΚ στους 2 την διαφορά! Άρα στο… τέλος της ημέρας, ήταν μια καλή μέρα για τον Παναθηναϊκό!

Ναι, όλοι θα θέλαμε οι «πράσινοι» να… κρύβουν τη μπάλα. Να είναι το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης 4-0 από ημίχρονο. Να μην αγχώνεσαι καθόλου, να βλέπεις μπαλάρα και όλα αυτά τα ιδανικά τέλος πάντων. Για να τα κάνεις όλα αυτά, όμως, θες παίκτες. Θες περισσότερη προσωπικότητα. Θες μεγαλύτερη ποιότητα. Θες λύσεις. Όταν ο Κουρμπέλης και ο Χρήστος Δώνης κοντεύουν να… σκάσουν γιατί παίζουν σε όλα τα ματς επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική, απλά δεν μπορείς να βγάλεις έναν γύρο Πρωταθλήματος. Δε συζητάμε καν για όλη τη σεζόν! Στο δεύτερο ημίχρο με τον Αστέρα, αυτό ακριβώς πήγε να πληρώσει ο Παναθηναϊκός. Την κούραση. Η οποία έφερε την ανικανότητα να κρατήσεις και να κυκλοφορήσεις την μπάλα, έφερε εύκολα λάθη. Τα πόδια δεν ακολουθούσαν το μυαλό, σου πήραν το κέντρο, πήραν θάρρος και μέτρα στο γήπεδο κι έτσι καρδιοχτύπησες. Δεν έγινε κάτι που δεν περίμενε κανείς με λίγα λόγια… Εκτός αν υπάρχει κόσμος που πιστεύεις πως λειτουργούν με… μπαταρίες κάποια παιδιά. Απλά τις αλλάζεις και είναι έτοιμοι για το επόμενο ματς. Έλα όμως που δεν είναι έτσι.

Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr