Παναθηναϊκή ευγνωμοσύνη!

Ο σύλλογος Παναθηναϊκός, έχει απίστευτα… ζόρια εδώ και χρόνια. Με τα περισσότερα τμήματά του (ειδικά το ποδόσφαιρο) να έχει «αναλαμπές», να έχει ελάχιστα πάνω και πάρα πολλά κάτω. Όλα αυτά έχουν μελαγχολήσει τον κόσμο, τον έχουν ξενερώσει, τον έχουν κάνει να ξεχνά τι θα πει χαρά. Συν τον Α.Ο. φυσικά, που μέχρι πρότινος ήταν… άστα να πάνε. Αυτό που έμενε να υπάρχει στον σύλλογο ολόκληρο, ήταν (και είναι μέχρι τώρα) το μπάσκετ. Το μυαλό μας δεν μπορεί ακόμη να χωρέσει το μέγεθος του καλού που έχει επιτελέσει στο σύλλογο η ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Η μοναδική μορφή… Παναθηναϊκού και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό.

Το να κάτσουμε και να πούμε το συνηθισμένο πως το συγκεκριμένο τμήμα κρατά όλο το σύλλογο, κρατά τον κόσμο με ψηλά το κεφάλι, είναι απλό. Και δεν αρκεί. Ίσως για να μπούμε στη λογική του τι πραγματικά γίνεται, ας βάλουμε ένα απλό σενάριο στο μυαλό μας. Φανταστείτε πως ο μπασκετικός Παναθηναϊκός δεν ήταν αυτό που είναι. Δεν ήταν αυτό το μεγαλείο, αυτό το ανυπέρβλητο μέγεθος με τόση συνέπεια. Φανταστείτε απλά να ήταν μια εξαιρετική ομάδα, που διεκδικεί και παίρνει κάθε τόσο τίτλους. Δε λέμε καν να ήταν όπως τα υπόλοιπα τμήματα. Πραγματικά, αυτή τη στιγμή που θα βρισκόταν ο Παναθηναϊκός; Πώς θα βγαίναμε απ’ τα σπίτια μας (που λέει ο λόγος); Πώς θα είχαμε το κουράγιο να πούμε ποια ομάδα υποστηρίζουμε; Μην σας ενοχλεί, καλά τα… βαρύγδουπα ο Παναθηναϊκός είναι ιδέα κτλ. Σαφώς και είναι. Αλλά ο συγκεκριμένος σύλλογος θέλει πολλά περισσότερα.

Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr