Παρότι κακός, τσίμπησε το βαθμό
Η αλήθεια είναι πως για τον ΠΑΟΚ η σημερινή αναμέτρηση ήταν πολύ απλή. Ήθελε να πάρει κάτι από βαθμό ή βαθμούς, να μην πιεστεί και κουραστεί πολύ και να μη χάσει παίκτες για τη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό την Τετάρτη.
Ο στόχος κατακτήθηκε, έστω και μέσα από μία κακή εμφάνιση.
Ο ΠΑΟΚ ήταν κακός, είχε σε μέτρια μέρα τον Λίνο, τον Ίβιτς, τον Γκαρσία, τον Σαλπιγγίδη, τον Βιεϊρίνια, τον Μουσλίμοβιτς.
Την ίδια στιγμή, ο Κοντρέρας αγωνίστηκε έχοντας μάθει τρεις ώρες πριν πως πέθανε ο πατέρας του, κάτι που είναι ανθρώπινο να τον έχει επηρεάσει.
Το ποδόσφαιρο που έπαιξαν οι δύο ομάδες ήταν αποκρουστικό. Ο Άρης που υποτίθεται είχε υποχρέωση νίκης, αναλώθηκε σε τρεις – τέσσερις φάσεις που βγήκαν όχι μέσα από πλάνο και αυτοματισμούς, ενώ ο ΠΑΟΚ παιδεύτηκε 90 λεπτά για να μην καταφέρει τελικά να σπάσει την πίεση του Άρη στο δύο – τρίτα.
Η απουσία του Βιτόλο ήταν φανερή σε κάθε λεπτό του αγώνα. Η επιλογή του Χάβου να παίξει τελικά καθαρό 4-4-2 δεν τον βοήθησε δημιουργικά, ενώ ανασταλτικά, υπήρξαν στιγμές που η αντίδραση δεν ήταν καλή.
Ο ΠΑΟΚ απείλησε μόνο μέσα από στημένες φάσεις του Γκαρσία, οι οποίες μάλιστα ήταν πετσοκομμένες από τον Κωνσταντινέα. Ο Καλαματιανός χωρίς να εκτεθεί σοβαρά, έπαιξε έδρα κυρίως στο σημείο 45 – 70.
Ο Άρης είναι η ομάδα με τα λιγότερα γκολ στο πρωτάθλημα. Έχει πετύχει 11 σε 20 αγώνες, δηλαδή μισό ανά παιχνίδι και να δεν βρει λύσει σε αυτό το θέμα, οι αγωνιστικές περνάνε και πόντους δε μαζεύει.
Καταλήγοντας, θεωρώ πως η συγκεκριμένη αναμέτρηση θα μου μείνει χαραγμένη μόνο για το συναίσθημα που μου προσέφερε ο Κοντρέρας όταν τον έβλεπα να μπαίνει στις φάσεις με δύναμη, γνωρίζοντας πως λίγες ώρες πριν έμαθε πως απεβίωσε ο πατέρας του. Όλα τα άλλα… άστα – βράστα.
