Η ένταση δεν χτίστηκε σε δέκα μέρες
Αντιλαμβάνομαι το κλίμα που υπάρχει στη Θεσσαλονίκη όσο λίγοι, γιατί όπως και να το κάνουμε, ζω τον ΠΑΟΚ από μωρό παιδί, ξέρω τη νοοτροπία των οργανωμένων του και βέβαια, μιλάω με πολλούς ανθρώπους καθημερινά.
Η σημερινή εξέλιξη, η απόρριψη δηλαδή της έφεσης, ήταν αναμενόμενη, άρα ήμουν έτοιμος να «υποδεχτώ» τις αντιδράσεις.
Χωρίς να θέλω να χωρίσω καμία Ελλάδα στα δύο, η Αθήνα, η κοινή της γνώμη, έχει λανθασμένη άποψη για τους λόγους που οι ΠΑΟΚτσήδες είναι εξαγριωμένοι.
Δεν είναι ο Ολυμπιακός το πρόβλημα. Είναι η κατάσταση.
Πρώτα απ όλα, πρέπει όλοι να παραδεχτούν, οποιαδήποτε ομάδα και αν υποστηρίζουν, πως η μοναδική μεγάλη ομάδα που έχει μία άκρως ποδοσφαιρική προσέγγιση είναι ο ΠΑΟΚ.
Στηρίζεται καθαρά στη τεχνογνωσία του Ζαγοράκη και παλαιότερα των Σάντος – Βρύζα, στήθηκε μία ομάδα πρότυπο σταθερότητας για ελληνική, με χρήματα πολύ λιγότερα από τις άλλες μεγάλες ομάδες.
Συνεχίζει στην Ευρώπη, μαζεύοντας περισσότερους πόντους από οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αποκλείστηκε από τον Άγιαξ με δύο ισοπαλίες, κέρδισε τη Φενέρμπαχτσέ αποκλείοντάς την, κέρδισε την 3η σε ποιότητα και αυτοματισμούς ομάδα της Ισπανίας, τη Βιγιαρεάλ, κέρδισε δύο φορές τη Δυναμό Ζάγκρεμπ και πηγαίνει τώρα στη σειρά με τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας, χωρίς να είναι καταδικασμένος.
Ο ΠΑΟΚ δεν πέτυχε και λίγα την τελευταία τετραετία. Από εκεί που ήταν στον βούρκο, έφτασε να διεκδικεί πρωτάθλημα πέρυσι και μπορεί πολλοί «αλλόθρησκοι» να μην αναγνωρίζουν το έργο Σπάθα, αλλά το αναγνώρισε ο Νιόπλιας όταν δήλωσε πέρυσι πως «νιώσαμε την ανάσα του ΠΑΟΚ».
Φέτος, από την αρχή της σεζόν, η συμπεριφορά απέναντι στον ΠΑΟΚ είναι χυδαία. Ειδικά η ΕΠΟ, το έχει ξεφτιλίσει με τα «παιδιά» της.
Από την πρώτη αγωνιστική τον παίζουν…. μυστήρια. Ακόμη και με την Ξάνθη μετά το 70΄, ο Βοσκάκης έδωσε μετρημένα πέντε ανάποδα σφυρίγματα υπέρ των Ακριτών. Το πρώτο πέναλτι ο ΠΑΟΚ το πήρε στον Βόλο, παρότι υπάρχουν επτά περιπτώσεις που βγάζουν μάτια, όπως του Βιεϊρίνια με τον Άρη, του Σαλπιγγίδη με Πανιώνιο και Καβάλα, του Ελ Ζαρ στη Ξάνθη κ.α. Και στο Βόλο, έπρεπε ο Ζαραδούκας να μπερδευτεί για να πιστέψει πως παίζει βόλεϊ για να πάρει πέναλτι ο ΠΑΟΚ. Και μάλιστα, ενώ το παιχνίδι είναι ήδη 0-2 υπέρ της ομάδας του Χάβου.
Η πρώτη φετινή τιμωρία έδρας του ΠΑΟΚ, είναι για λαϊκό δικαστήριο. Το λαϊκό δικαστήριο είναι «παράδοση», το δέχονται ακόμη και οι παίκτες. Έλα όμως που για την αστυνομία είναι λόγος για να ρίξει χημικά. Μία αστυνομία, που συμμετείχε στην περυσινή παρωδία στο Βικελίδης, στο ματς με τον ΠΑΟΚ, αφήνοντας ομάδα και διοίκηση μισή ώρα μέσα στους οπαδούς του Άρη, που υπερέβαλε σε μεγάλο βαθμό επιχειρησιακά στον Βόλο, που έκανε τα στραβά μάτια στο Καραϊσκάκη και τη φισούνα του, που στη Λάρισα άφησε 30 οπαδούς να σουλατσάρουν στο νέο γήπεδο μέχρι και που έφτασαν μπροστά στην ομάδα με αποτέλεσμα να βγούνε οι παίκτες και να τους κυνηγάνε.
Ο ΠΑΟΚτσής έπαψε πλέον να αναρωτιέται γιατί συμβαίνουν όλα αυτά μόνο σε εμάς. Πλέον σκέφτεται ότι όλα αυτά συμβαίνουν επίτηδες σε εμάς. Το γιατί, δεν θα το αναλύσω τώρα. Αλλά το συμπέρασμα είναι ένα. Το τεταμένο κλίμα δεν χτίστηκε μέσα σε 15 μέρες, δηλαδή από το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Χτίζεται από εκείνη την ημέρα που ο Σπάθας στο Βικελίδης φρόντισε να σου απαγορεύσει να ονειρεύεσαι και την επόμενη σεζόν, αφού έχεις κάνει σεμινάρια διαχείρισης των πλέι οφς, να σε χτυπάνε από όλες τις μπάντες.
Πλέον, εξαγριωμένοι δεν είναι οι πιτσιρικάδες. Πλέον εξαγριωμένοι είναι όλοι.
Και το μόνο σίγουρο είναι πως μετά τον αγώνα με τον Άρη, οι τόνοι πρέπει να πέσουν. Και πρέπει να πέσουν γιατί αυτοί που βρίσκονται απέναντί μας, δεν αξίζουν να είναι ούτε εχθροί. Είναι από τους τύπους που αν στους κουβαλήσει η αδερφή σου για γκόμενους, της δίνεις δύο σφαλιάρες να συνέλθει.
