Πικάσο, Ρέμπραντ, Ελ Γκρέκο, Μέσι…

Για τον ίδιο λόγο που θα μείνει και ο… Λιονέλ Μέσι! Αυτός ο κοντούλης, λίγο καμπούρης, πρώην καχεκτικός, μ’ ένα τσουλούφι που το τινάζει κάθε λίγο και λιγάκι, ενώ έπρεπε να το αφήνει γα να κρύβει κάπως την ασχήμια του, είναι ΚΑΙ αυτός ένας ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, τα έργα του οποίου θα φιλοξενούνται με ευλάβεια στα μουσεία του κόσμου!

Πλάκα; Καμία πλάκα! Γιατί η ιδιοφυία αυτού του μοναδικού αρτίστα-τριγωνομέτρη στο χόρτο, όντως θα μείνει στους αιώνες, με τον αδιάψευστο και πειστικό μάρτυρα, το βίντεο, να είναι φτωχός –ακόμα ΚΑΙ αυτός- να δείξει σε όλο της το μεγαλείο αυτή τη σπάνια τέχνη.

Μιλάμε για… έκσταση, που πραγματικά δεν χωράει στην κοινή λογική!

Ιεροκήρυκας της μπάλας, όπως λέγαμε παλιότερα, ή μήπως ο… απόλυτος Κύριός της;

Στις 24 Ιουνίου συμπληρώνει τα 24 χρόνια ζωής, αλλά ΤΙ ΑΛΛΟ υπάρχει για να κατακτήσει αυτός ο απόλυτος ποδοσφαιριστής; Ίσως το πρωτάθλημα σε έναν… άλλο πλανήτη, αφού στη… γη παραμένει ασυναγώνιστος!

Όπως είχε πει κι ο Αιμίλιος Χειλάκης όταν βρεθήκαμε μαζί στη Βαρκελώνη για μια… ιερουργία, «τον είδα να μπαίνει σε ένα… διαστημόπλοιο και να φεύγει!»

Μάλλον δίκιο έχει…

Υπάρχουν αλήθεια εξαιρετικοί αμυντικοί αλλά και μέσοι με σιδερένια πνευμόνια. Κανείς όμως δεν κατάφερε να τον σταματήσει ολοκληρωτικά, αφού η δύναμή τους –του ενός ή πολλών μαζί- δεν έφταναν για να φρενάρουν την κίνησή του, ακόμα και την πλέον προβλέψιμη, αν υπάρχει τέτοια! Στο τέλος πάντα θα έβρισκε τρόπο να τους εξουδετερώσει…

Κι αν αυτός είναι ο απόλυτος μπροστάρης της Μπαρτσελόνα, που θα μπορούσε να συγκινήσει ακόμα και αρτηριοσκληρωτικούς ενάντιούς του, η παρέα του είναι επίσης διαστημική και –συγγνώμη- ασταμάτητη! Τσάβι, Ινιέστα και λοιποί αρχιερείς, δεν παίζουν μπάλα, σεμινάρια παραδίδουν…

Άκουγα «ιερόσυλα λόγια» διάφορων ειδικών του ποδοσφαίρου για το πόσο… αμφίρροπος είναι αυτός ο τελικός της Μπαρτσελόνα και της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ.

Συγγνώμη, αλλά αυτό ήταν ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ!

Γιατί είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ αφελές να ισχυρίζεται κανείς ότι υπάρχει αντίδοτο να σταματήσει κάποιος αυτή την ομάδα-play station!

Με ποιο τρόπο δηλαδή μέσα σε ένα 90λεπτο; Για κάποιο διάστημα, ναι, μπορεί να την αναχαιτίσει. Αλλά ως το τέλος, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ αυτή την εποχή.

Η πολύ γυμνασμένη Μάντσεστερ επιχείρησε να πρεσάρει ψηλά, να πρεσάρει ασφυκτικά, να μην αφήσει χώρους. Το κατάφερε για σχεδόν μισή ώρα και μετά… έσκασε!

Και προσοχή ε; Δεν μάρκαραν ο… Κατσουράνης, ο Ντουντού και ο Μάκος (χωρίς να φταίνε κάπου οι άνθρωποι…).

Όμως είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να μπλοκάρει ολοκληρωτικά αυτή η μηχανή, που κάποια στιγμή θα σμπαραλιάσει κάθε αντίσταση.

Όταν μπορούν να αλλάξουν… οκτακόσιες μπαλιές, να έχουν κατοχή της μπάλας… 70%, να μπουν με τη μπάλα στα δίχτυα ή και να σκοράρουν από μακριά, όπως έγινε σ’ αυτόν τον τελικό, για τι ακριβώς να μιλάμε;

«Δεν έχω δει ποτέ καλύτερο αντίπαλο…», είπε ο Άλεξ Φέργκιουσον, που κι αυτός ήξερε καλά –αλλά δεν μπορούσε να το πει…- ότι στην ουσία ματαιοπονούσε.

Κι αν η Μπαρτσελόνα ήθελε να πιέσει περισσότερο μετά το τρίτο (φανταστικό) γκολ του Νταβίντ Βίγια, το κοντέρ θα έγραφε κι άλλα…

Κι αν η Μάντσεστερ έβρισκε τρόπο να βάλει δεύτερο γκολ, η Μπαρτσελόνα είχε εκατό τρόπους να απαντήσει… μεσομακροπρόθεσμα –που έλεγε μια ψυχή…- ή και άμεσα.

Τόσο ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ διαφορά από όλες τις άλλες ομάδες, δεν θυμάμαι ποτέ στο παρελθόν.

Ακόμα και τεράστιες ομάδες που άφησαν εποχή όπως η Λίβερπουλ παλιά, η Μίλαν με τους Ολλανδούς, ο Άγιαξ με το total football, η Ρεάλ ακόμα-ακόμα, έβρισκαν κόντρα πού και πού, έστω… αραιά και πού.

Η συγκεκριμένη ομάδα όμως, μηχανή στην ουσία, δεν αντιμετωπίζεται ούτε ορθολογικά ούτε… παρά φύση.

Έτσι λοιπόν –κι ανεξαρτήτως συλλογικών τοποθετήσεων- είναι άξιο απορίας το πώς υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν σε μια αμφίρροπη συνάντηση. Θα… τρελαθούμε τελείως δηλαδή;

Κι όσο παραμένει αυτός ο ίδιος κορμός, βγαλμένος από το… κολέγιο του Χάρι Πότερ, μια από τα ίδια θα έχουμε και στη συνέχεια…

Είναι απλή λογική λοιπόν. Και μέσα σ’ αυτήν, δεν χωράνε βαρύγδουπες αναλύσεις ειδικών…