Για ποια αλήθεια μιλάμε;

Την άποψη μου για τους μετόχους την έχω εκφράσει πολλάκις. Η στοιχειώδης υποχρέωση που έχουν απέναντι στον σύλλογο είναι να καλύψουν το άνοιγμα της τρέχουσας περιόδου -και όχι να ψάχνουν μαγικές βοήθειες από τους Supporters- και το σημαντικότερο, να βρουν διάδοχη επιλογή από τη στιγμή που δεν επιθυμούν να συνεχίσουν. Ως τώρα, κρύβονται πίσω από αστείες δικαιολογίες, διαδηλώνουν σε όλους τους τόπους και τόνους την απογοήτευση τους. Η αλήθεια που εκφράζουν και προσπαθεί να πείσει η διοίκηση, είναι μια αλήθεια που εξυπηρετεί μόνο αυτούς και δεν έχει καμία σχέση με την ΑΕΚ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα «δεδομένα» που επιθυμεί να στηριχθεί η διοίκηση. Η πραγματικότητα που θέλει να εμφανίσει, για μια ομάδα που πρέπει να κάνει δραστικές περικοπές, να σφίξει ως εκεί που δεν πάει το ζωνάρι, προκειμένου να πληρώνει τα χρέη που άφησαν οι πρώην συνέταιροι των νυν μετόχων. Γιατί παρά τις εκατέρωθεν απειλές εν μέσω διαχειριστικού, μολονότι οι Νικολαϊδης και Αδαμίδης δεν ανταλλάσσουν ούτε ματιά στα δικαστήρια, η πραγματικότητα είναι πως άπαντες πέρασαν άβρεχτοι για όσα συνέβησαν τη τελευταία επταετία. Και ας αποτελούν δεσμευτικές πράξεις και παραλείψεις για το μέλλον της ΑΕΚ.

Ανάλογη πραγματικότητα επιχειρείται να εμφανιστεί και από τη πλευρά των Supporters. Σε εποχές που η ΑΕΚ αδυνατεί να συγκεντρώσει σε σταθερή βάση στο γήπεδο περισσότερες από 15.000 φιλάθλων, ο Κασνακίδης θέτει στόχο τις 50.000. Υπερβολικά νούμερα, ειδικά για τις μέρες που διάγουμε και είναι οι πιο δύσκολες των τελευταίων 40 ετών. Το εγχείρημα φαίνεται πως κινείται τις τελευταίες ημέρες, αλλά η υπόθεση θα κριθεί επί της ουσίας μόνο σε βάθος χρόνου. Οταν τα 200άρια δεν θα είναι τυχαία, αλλά σε μόνιμη βάση.

Ο Χιμένεθ φέρεται πως ζήτησε από τη διοίκηση να μιλήσει με ειλικρίνεια στον κόσμο και να θέσει στόχους ανάλογα με το μπάτζετ. «Μεταφράζοντας» τα λεγόμενα του και γνωρίζοντας πως το μπάτζετ θα είναι ιδιαίτερα χαμηλό, φτάνω στο συμπέρασμα πως ζητά τους μικρότερους στόχους. Το πρωτάθλημα ξεχνιέται, το κύπελλο διεκδικείται και η Ευρώπη αντιμετωπίζεται απλά ως προοπτική εσόδων.

Σε όλα αυτά ενδεχομένως μπορεί κάποιος να αντιτάξει διάφορα θέματα. Ενδεχομένως να θεωρεί πως είναι μονόδρομοι για την ΑΕΚ, αν και εκτιμώ πως αδιέξοδα δεν υπάρχουν σε κανένα θέμα, αν δεν θέλεις να τα βρεις μπροστά σου. Αυτό που παρατηρώ πως λησμονείται από τους περισσότερους, είναι ποια είναι η θέση της ΑΕΚ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μιας ομάδας, ενός συλλόγου που έχει μάθει πάντα να πρωταγωνιστεί και να κάνει περήφανο τον κόσμο της με την εικόνα που βγάζει μέσα στο γήπεδο.

Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε πλην των ειδικών συνθηκών του 2004, να λέχθηκε πως η ΑΕΚ δεν πάει για το πρωτάθλημα. Να επιχειρείται τόσο κυνικά η συρρίκνωση του μεγέθους και των απαιτήσεων, προκειμένου απλά να είναι βολικές για την τσέπη των μετόχων. Επειδή δεν θέλουν να βάζουν λεφτά, η ευθύνη λένε πως μεταφέρεται στον κόσμο. Επειδή δεν θέλουν να βάζουν λεφτά, ο κόσμος πρέπει να συμβιβαστεί με χαμηλές προσδοκίες. Επειδή δεν θέλουν να βάλουν λεφτά, ψάχνουν τρόπους να περνούν προς τα έξω το χαμηλό ταβάνι. Και επειδή δεν θέλουν να βάζουν λεφτά, προσπαθούν να φέρουν την ΑΕΚ στα δικά τους μέτρα.

Είναι γεγονός, πως σε ελάχιστες περιπτώσεις του παρελθόντος η ΑΕΚ άνηκε στους εύρωστους οικονομικά συλλόγους. Ακόμα και τότε όμως, σε περιόδους που διοικητικά είχε ανθρώπους με μικρότερο βεληνεκές από τον σύλλογο, παρατηρούσε κάποιος τη προσπάθεια που έκαναν να ανέβουν και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ΑΕΚ. Εγινε τη δεκαετία του '80, έγινε κατά τη δεκαετία του '90. Τώρα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Αυτό που αποτελεί κατ' εμέ ζητούμενο, είναι να υπάρξει τρόπος πίεσης ώστε να αλλάξει η φιλοσοφία και η κατεύθυνση. Στην ΑΕΚ επιχειρείται να ευημερούν οι αριθμοί, όποιο κόστος κι αν έχει αυτό στην ομάδα. Η βασική προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι να γίνουν όλες οι κινήσεις εκείνες, που θα εξασφαλίσουν στην ΑΕΚ πορεία πρωταθλητισμού. Δεν είναι ντροπή να μιλά κάποιος για αυτό. Δεν μπορεί να θεωρείται λάθος, να υπάρχουν υψηλοί στόχοι και να ζητείται να μην είναι ουτοπικοί, αλλά πραγματοποιήσιμοι. Το θέμα είναι στον κόσμο. Διατάξτε τους, ποια ΑΕΚ θέλετε όπως κάλεσε και ο Αδαμίδης. Μόνο που θα συμβούλευα όποιον θέλει να το δεχθεί, να μην έχει φραγμούς στις φιλοδοξίες και στα «θέλω» του.

Υ.Γ.: Η παρωδία της έφεσης ολοκληρώθηκε. Ακόμα κι αν συμφωνεί κάποιος με την άποψη της ΠΑΕ περί ντροπής, τα λάθη στη προκειμένη περίπτωση είναι πολλά. Μη ξεχνάτε πως επί μια ολόκληρη μέρα το νομικό τμήμα της ΑΕΚ εξέταζε τις παραμέτρους της υπόθεσης και όταν πια αποφάσισε να καταθέσει έφεση –και να προκαλέσει έντονες διχογνωμίες μεταξύ των φίλων της ομάδας– εμφανιζόταν σίγουρη για τη τύχη της. Πρόκειται για ιστορία που μόνο καλό δεν έκανε. Εφερε αντιπαραθέσεις, έδωσε λαβές για αρνητικά σχόλια, δεν υποστηρίχθηκε από την ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο, προκάλεσε ήττα της ΑΕΚ συνολικά. Προς γνώση και συμμόρφωση.

Υ.Γ.1: Η κατάσταση στη χώρα είναι τραγική. Και το χειρότερο είναι πως ακόμα και τώρα, η αλήθεια του καθενός –καλή ώρα σαν την ΑΕΚ ένα πράγμα– διαφέρει παρασσάγες από των υπολοίπων. Το ζήτημα είναι πως θα βρεθούν λύσεις ουσιαστικές, γιατί οι αντοχές όλων είναι στο κόκκινο. Και δεν έχει και... Supporters για να δώσουν τη λύση ο ΓΑΠ.