Η ασθενής βρετανική μνήμη

Δεν πανηγύρισα μαζί με τη Γιάννα στη φράση «Δε σίτι χου γουίλ χεβ δε όνορ εντ ρισπονσμπίλιτι του οργκανάιζ δε ολίμπικ γκέιμς οβ δε γίαρ του τάουζαντ εντ φορ ιζ… Άθενς».

Και φυσικά περίμενα, όπως η μισή και βάλε Ελλάδα, τις καθυστερήσεις στα έργα, την ανοργανωσιά, την τσαπατσουλιά, το αυξανόμενο μπάτζετ και το τελικό χρέος που άφησε η διοργάνωση στη χώρα.

Ως κομπλεξική Ευρωπαία, όμως, τα αρνητικά δημοσιεύματα ενόψει Ολυμπιακών μού άγγιζαν και μία ευαίσθητη χορδή. Άλλο να βρίζεις εσύ το «σπίτι» σου και άλλο να το πιάνει στο στόμα του όλος ο κόσμος!

Τρακάρισμα γινόταν στην Αθήνα, πρωτοσέλιδο στην Αγγλία: «Τραγικοί οι δρόμοι στην ελληνική πρωτεύουσα (σ.σ. 100% αλήθεια). Πίσω από κάθε υπόθεση του αστυνομικού ρεπορτάζ κρυβόταν η αδίστακτη ελληνική τρομοκρατία: «Φόβοι για μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα στην Αθήνα».

Οι σκληροπυρηνικοί Βρετανοί δημοσιογράφοι τρύπωναν όπου… χωρούσαν, διανυκτέρευαν στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις για να κάνουν ρεπορτάζ, προδικάζοντας την αποτυχία των Αγώνων πολύ πριν την έναρξή τους.

Λιγότερο από ένα χρόνο πριν το Λονδίνο υποδεχθεί τον κόσμο, η διαφαινόμενη αλματώδης αύξηση του προϋπολογισμού σε σχέση με το αρχικό μπάτζετ μοιάζει να είναι το μικρότερο από τα προβλήματα των διοργανωτών.

Τα βίαια επεισόδια των τελευταίων ημερών στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας αντιμετωπίζονται από τον βρετανικό Τύπο και τους άμεσα αρμόδιους ως εντελώς μεμονωμένα και ουδόλως σχετιζόμενα με τη διοργάνωση του 2012 περιστατικά. Ακριβώς όπως αντιμετωπιζόταν στις μέρες της η Αθήνα… «Αυτή η εικόνα αντικατοπτρίζει την κοινωνική κατάσταση σε όλο τον κόσμο και όχι στην Αγγλία», έσπευσαν να τονίσουν εκπρόσωποι της ολυμπιακής επιτροπής, όταν άκουσαν τις λέξεις «ανησυχία» και «Ολυμπιακοί Αγώνες» στην ίδια πρόταση.

Εκείνο, όμως, που φαίνεται να εξοργίζει τους Βρετανούς είναι η κριτική άλλων χωρών, που… τολμούν να αφήνουν υπονοούμενα για θέματα ασφαλείας ενόψει 2012. «Unfair» χαρακτηρίζουν σχετικά δημοσιεύματα από την Κίνα, τη διοργανώτρια των τελευταίων Αγώνων, με τους Άγγλους να υιοθετούν την τακτική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση».

«Η Αγγλία δεν έχει την ανάγκη από κανέναν να της θυμίζει τα προβλήματά της. Καλό θα ήταν στο πλαίσιο της επιλεκτικής πληροφόρησης που συνηθίζει, η Κίνα να κρατήσει την άποψή της για τον εαυτό της», ήταν η απάντηση του Τύπου.

Αναρωτιέμαι αν στο φάκελο διεκδίκησης των Αγώνων, ο φάκελος του Λονδίνου αριθμούσε στη λίστα με τα επιχειρήματα: «καινούριες αθλητικές εγκαταστάσεις, πληθώρα ξενοδοχειακών μονάδων, ασθενής μνήμη»….