Πώς είναι να παίζεις μονάκι με τον 6ο καλύτερο τενίστα του κόσμου για το 2016;

Η ώρα ήταν 7 μ.μ. και μόλις είχα μπει σπίτι. Άλλη μια μέρα ζάλης υπό το βλέμμα του Βαϊμάκη στο γραφείο είχε λάβει τέλος και η επόμενη κίνηση ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενη. Να ορμήσω γεμάτος χαρά και να χαθώ μέσα στο κρεβάτι μου. Μόνο που η φόρα κόπηκε απότομα  όταν ένιωσα το βουητό στην κωλότσεπη από το κινητό μου.

Ο φίλος μου ο Δημήτρης ο Βυζάντιος ήταν στη γραμμή. Παρόλο που μια φωνή μέσα μου ούρλιαζε «Πάτα mute και τον παίρνεις αργότερα». ήμουν τόσο βέβαιος ότι θα το ξεχνούσα - όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα - οπότε έβαλα στο πλάι το πέπλο της νύστας και απάντησα. Αθλητικός τύπος ο Μητσάρας, οπότε ήταν σιγουράκι ότι θα μου πρότεινε να πάμε για κάνα μπασκετάκι. 

«Χρηστάρα, ξέρεις από τένις;», μου είπε και έφαγα το πρώτο σοκ. Δεν είμαι άσχετος, έπαιζα μικρός άλλωστε, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν πιάσω ρακέτα σήμερα στο πρώτο ρεβέρ η μπάλα θα φτάσει Φάρσαλα. Παρόλα αυτά, απάντησα με ένα κοφτό και γεμάτο σιγουριά «ναι, εννοείται». Αποδείχτηκε πως ήταν η καλύτερη απάντηση που μπορούσα να δώσω.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr