Γιατί μονάχα η Πανιωνάρα μου ομορφαίνει τη ζωή!

ΕΔΩ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ

Σε διακριτικό μέγεθος ή πληθωρική γραμματοσειρά. Εντυπωσιακό γκραφίτι στα αποδυτήρια ή ένα ακόμα σύνθημα χαμένο μέσα σε tags. Μουτζουρωμένο βιαστικά από κάποιον πιτσιρικά με σπρέυ τη νύχτα ή τυπωμένο σε αυτοκόλλητο από κάποιον συνδεσμίτη. Σε πινακίδες, στάσεις λεωφορείου, ταλαιπωρημένα κολωνάκια και κάθε τοίχο που έχει την τύχη να έχει ακόμα ελεύθερη επιφάνεια. Στον διαχρονικό Γαλαξία, στα μπετά του Ναού και σε όλες τις γωνιές αυτής της περήφανης πόλης. Εκείνες οι τρεις λέξεις, που δεν χρειάζονται ρήμα, θυμίζουν σε κάθε κάτοικο και προειδοποιούν κάθε επισκέπτη ότι εδώ δεν είναι μια ακόμα γειτονιά της Αθήνας χωρίς συναίσθημα και τις δικές της εμμονές.

Η Νέα Σμύρνη είχε, όταν χτίστηκε από τους πρόσφυγες το ‘22, έχει σήμερα που φιλοξενεί κόσμο και ντουνιά στα άπειρά καφέ της, και θα έχει μέχρι να σβήσει ο ήλιος την δική της ομάδα. Ή καλύτερα, τη δική της ιδέα. Και αυτή δεν είναι άλλη από τον Πανιώνιο, ευρύτερα γνωστό και ως Ιστορικό. Ποιο άλλο επίθετο θα ταίριαζε καλύτερα σε ένα σύλλογο που γεννήθηκε το 1890 και σήμερα, με ακαδημίες σε όλα τα γνωστά αθλήματα, κουβαλάει την ιστορία της προσφυγιάς στα γήπεδα της χώρας;

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr