Με τα ψέματα δουλειά δε γίνεται…
Όταν το ποδόσφαιρο το αντιμετωπίζεις με οικονομία και αναγκαστική υπομονή, σε… φτύνει στη μούρη!
Τώρα κλαις, γιατί κλαις… Δεν είναι ώρα για τραγούδια φυσικά, αλλά η ουσία της φράσης παραμένει. Αυτό που έγινε με τον ΟΦΗ, όσο κι αν δεν θέλουμε να το δούμε, όσο κι αν δεν το χωνεύουμε με τίποτα, ήταν απλά η φυσική πορεία των ποδοσφαιρικών πραγμάτων. Ο Παναθηναϊκός δε σεβάστηκε το άθλημα, ο Παναθηναϊκός δεν έριξε βάρος στο άθλημα πρώτα και πάνω απ’ όλα, με αποτέλεσμα αυτό να γυρίσει και να τον… φτύσει στη μούρη! Διότι το ματς με τους Κρητικούς είναι ο ορισμός της ποδοσφαιρικής ντροπής. Και πλέον σε βάζει όχι απλά στο πρόβλημα, αλλά σε όλους τους τομείς έρχεται η μοίρα η ίδια να σου υπενθυμίσει πόσο λάθος είσαι.
Τρία γκολ απ’ τον ΟΦΗ δεχτήκαμε και στα δύο προηγούμενα ματς με τον συγκεκριμένο αντίπαλο (κατάντια). Και τότε παίξαμε χάλια. Όμως όχι τέτοιο χάλι! Διότι μιλάμε για την επιτομή του σε… πιάνω απ’ το λαιμό και σε έχω για πέντε γκολ! Όχι ο Παναθηναϊκός τον ΟΦΗ, αλλά το αντίθετο. Οι «πράσινοι» ήταν μια ομάδα που ουσιαστικά όρισαν τον εαυτό τους όπως τον είδαμε κόντρα στην ομάδα του Ηρακλείου. Γιατί τι είδαμε αν το καλοσκεφτείτε; Ένα σύνολο με μεταβάσεις της πλάκας. Που έδινε το δικαίωμα στον αντίπαλο όποτε πάρει την μπάλα να φτάνει χωρίς πίεση στην περιοχή του. Αυτό έφερε και το… ξεγύμνωμα του κέντρου της άμυνας. Συγχρόνως όσο σε πίεζε ο ΟΦΗ, τόσο πιο εύκολα σου έπαιρνε την μπάλα διότι στα χαφ ήσουν… για γέλια! Ταυτόχρονα απ’ τη μέση και μπροστά χωρίς φαντασία, χωρίς τρόπους να φτάσεις την μπάλα στον επιθετικό που ήταν για δεύτερο ματς σε κακή κατάσταση (Μακέντα).
Οκ, ο Νούνες ήταν τραγικός. Τον αναφέρουμε επειδή ήδη… σταυρώνεται. Έκανε «ασίστ» στο δεύτερο γκολ του ΟΦΗ, κοιτούσε στα άλλα δύο. Ας φρόντιζες όμως να μην χρειάζεται να κατεβάσει αυτός την μπάλα, ας φρόντιζες να μην είναι διαρκώς εκτεθειμένος στις επελάσεις των αντιπάλων (όπως και όλη η άμυνα). Πώς θα το φρόντιζες; Μέσω των χαφ. Εκεί δηλαδή που ήσουν… άστα να πάνε. Όσο για την επίθεση, μπήκε ο Περέα και φαινόταν… Κριστιάνο. Όχι επειδή είναι τόσο παικταράς, αλλά επειδή είχε νεύρο και ένταση. Ε και; Περιμένεις απ’ τον 19χρονο να σε σώσει;
Διαβάστε όλο το άρθρο του Λευτέρη Μπακολιά στο Leoforos.gr
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.