Άρρωστος σε όλα τα επίπεδα

Είσαι σπίτι και ξαφνικά θυμάσαι πως εκεί στο βάθος του ψυγείου σου, έχεις ξεχάσει ένα φρούτο. Για καιρό. Κάτι που ήταν λαχταριστό όταν το έβαλες, απλά για να το φας ώρες μετά. Αλλά το ξέχασες. Πας να το βγάλεις και βρίσκεις κάτι ζαρωμένο, μουχλιασμένο, αποκρουστικό, αρρωστημένο τελείως. Κάτι που θες να πετάξεις όσο το δυνατόν συντομότερα γιατί σου «κόβει» κάθε όρεξη. Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός. Του τώρα. Όχι του αύριο που ίσως έρθει και ίσως να είναι καλό και ίσως να μας λύσει τα προβλήματα και ίσως να ξαναγίνει κάτι σημαντικό και ίσως… και ίσως. Στην πράξη παιδιά, ο Παναθηναϊκός νοσεί σε σημείο αηδίας!

Απ’ όπου και να το πιάσεις το θέμα, χάνεις την… μπάλα, την ψυχραιμία σου, τη διάθεσή σου. Για την υπομονή σου δεν το συζητάμε, αυτή έχει εξαντληθεί εδώ και καιρό. Ως εταιρεία έχεις πιάσει… πάτο λόγω επιλογών και τακτικών διοίκησης και ιδιοκτησίας. Γιατί έγιναν όλα αυτά; Ποτέ δε θα μάθουμε. Να πιστέψουμε πως ήταν «πολιτική» όπως είπε ο πρόεδρος της ΠΑΕ, είναι εξωφρενικό κι ακόμη χειρότερο. Το αφήνουμε λοιπόν. Έχεις αφεθεί σε μια τύχη που δεν υπάρχει, προχωράς θεωρώντας πως υπάρχει μια κανονικότητα ενώ γελάει ο πλανήτης μαζί σου. Χρωστάς παντού, σε κυνηγούν οι πάντες κι εμείς διαβάζουμε δεξιά κι αριστερά για… ομαλές καταστάσεις. Προφανώς πριν μάθουμε εμείς τον Παναθηναϊκό, ήταν κάτι που το έτρεχαν όλοι στα δικαστήρια, είχε περιορισμούς μεταγραφών, χρωστούσε παντού και πάει λέγοντας. Γιατί εμείς… αλλιώς τα μάθαμε τα γράμματα.

Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr