Ο «Σίσυφος» του Δημήτρη Παπαϊωάννου στο Καπνεργοστάσιο - Με ελεύθερη είσοδο

Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της έκθεσης Portals|Πύλη, που συνεχίζεται έως τον Δεκέμβριο 2021 σε διοργάνωση του πολιτιστικού οργανισμού ΝΕΟΝ με τη Βουλή των Ελλήνων.

Το έργο, όπου συμμετέχουν έξι ερμηνευτές βασίζεται στον μύθο του Σίσυφου, που καταδικάζεται από τους θεούς να σπρώχνει έναν βράχο στην κορυφή ενός βουνού, που όμως κυλάει αμέσως μετά προς τα πίσω, ώστε να είναι υποχρεωμένος να επαναλαμβάνει ατέρμονα την άσκηση.

Στην ερμηνεία του Παπαϊωάννου, το βουνό και ο βράχος μεταμορφώνονται σε μια ενιαία, τεράστια, ορθογώνια πέτρινη πλάκα. Ένα βάρος για τον Σίσυφο, αλλά και ένα πλαίσιο για την παράσταση, και μια πύλη μέσω της οποίας ο πρωταγωνιστής εξαφανίζεται και επανεμφανίζεται.

Κάποιες φορές, ο Σίσυφος παραπατάει, γέρνει σκυφτός προς τα εμπρός και κουβαλάει στους ώμους και την πλάτη του τον τεράστιο βράχο. 'Αλλες πάλι, βλέπουμε το μεγαλείο του σωματικού θεάτρου όπου, μέσω των άκρων άλλων ερμηνευτών, ο Παπαϊωάννου μοιάζει μεταμορφωμένος, να νικά τη βαρύτητα, να γλιστρά και να γίνεται ένα με την επιφάνεια του βράχου. Κάποιες φορές, αντιμετωπίζει τον βράχο βάζοντας τόση δύναμη, που το κεφάλι του θρυμματίζεται καθώς έρχεται σε επαφή με τον τεράστιο όγκο.

Σαν ταινία βωβού κινηματογράφου

Κατά τη διάρκεια της αναπαράστασης του αγώνα του Σίσυφου υπάρχουν στιγμές φαρσοκωμωδίας, με μια διάθεση σκοτεινού χιούμορ που θυμίζει ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, ο Σίσυφος ευνουχίζεται και ο βράχος τον συνθλίβει σαν ήρωα καρτούν. Μόλις ο ευνουχισμένος Σίσυφος καταφέρνει να σταθεί στα πόδια του, μεταμορφώνεται σε τρανς γυναίκα.

Το έργο Sisyphus / Trans / Form «είναι κατά βάση ένας διαλογισμός στο παράλογο, τη συνειδητοποίηση -όπως αυτή περιγράφεται από τον Γάλλο φιλόσοφο και συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ- ως αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης μεταξύ της ανθρώπινης ανάγκης για ευτυχία και λογική και της «παράλογης σιωπής του κόσμου».

Διαβάστε περισσότερα στο Cnn.gr