Η νοοτροπία νικητή του Μπόλονι

Η διαφορά ήταν πως οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν υπερβολικά φοβισμένοι και έδειχναν πως γνώριζαν πως οι δυνατότητες τους αυτή την εποχή τουλάχιστον είναι πολύ περιορισμένες. Αντίθετα ο Μπόλονι δικαιώθηκε για την επιμονή του να ζητάει πριν από το παιχνίδι από τους παίκτες του μόνο την νίκη.

Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο Γαλλικής κουλτούρας τεχνικός άλλαξε το αγωνιστικό στυλ του Δικεφάλου. Ίσα ίσα που η ομάδα του έδειξε σοβαρότητα και συνοχή επειδή ο ίδιος σεβάστηκε τις αρχές της. Ήταν όμως φανερό πως σε αντίθεση με ότι είχαμε συνηθίσει από τον Σάντος αλλά και το παράδειγμα του Φερέιρα στο Οντένσε αυτός δεν αρκέστηκε απλά σε μια συντηρητική λογική που θα φέρει ένα θετικό αποτέλεσμα αλλά απαίτησε από τους παίκτες του να καθαρίσουν την μπουγάδα από το πρώτο παιχνίδι.

Στην λογική να γίνει πιο επιθετική ομάδα ο ΠΑΟΚ δούλεψαν πέρσι οι Δερμιτζάκης Χάβος. Μόνο που αυτοί δεν ήταν έτοιμοι προπονητές για να αναλάβουν ομάδα σε τέτοιο επίπεδο αλλά εμπειρικοί. Με επιπόλαιες σκέψεις του τύπου κρατάμε στο 4-2-3-1 την τακτική μας αλλά ανεβάζουμε τις γραμμές ψηλά προσπάθησαν να κάνουνε  πιο επιθετικό τον ΠΑΟΚ. Με αυτόν τον τρόπο έχασαν διάφορα μεμονωμένα παιχνίδια που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε πάρει θετικό αποτέλεσμα αν τα είχε κοουτσάρει προπονητής με μεγαλύτερη εμπειρία. Πέρα από όλα αυτά όμως στην διάρκεια της χρονιάς οι περισσότεροι παίκτες τους γινόντουσαν όλο και χειρότεροι καθώς το πιο δύσκολο για έναν προπονητή είναι να κρατήσει τους ποδοσφαιριστές του σε καλή κατάσταση για ολόκληρη την σεζόν.

Στο πρώτο δείγμα του Μπόλονι ήταν φανερό πως θέλει να κάνει τον ΠΑΟΚ να μην αρκείται στην ισοπαλία. Κατάφερε να βγάλει θράσος στους ποδοσφαιριστές του τονίζοντάς τους από τις παραμονές του παιχνιδιού πως οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέρα από την νίκη είναι αποτυχία.

Μικρές αλλαγές που έκαναν την διαφορά

Ο ΠΑΟΚ είχε σωστή τακτική συμπεριφορά πολλές ομοιότητες με τα προηγούμενα χρόνια αλλά και κάποιες μικροδιαφορές που έκαναν την διαφορά. Ο Βιειρίνια κινήθηκε πολύ περισσότερες φορές σαν δεύτερος επιθετικός από ότι συνήθως και προσπάθησε να βγάλει φάσεις με κινήσεις χωρίς μπάλα. Για τον φετινό ΠΑΟΚ ο Μπόλονι είναι πολυτέλεια. Έχει το αβαντάζ πως έχει δουλέψει σε επίπεδο πολύ πιο υψηλό από αυτό του Ελληνικού πρωταθλήματος και έχει δοκιμαστεί σε όλες τις δυνατές συνθήκες. Έχει κάνει με επιτυχία πρωταθλητισμό σε Βέλγιο και Πορτογαλία έχει εργαστεί σε μικρομεσαίες ομάδες του Σαμπιονά έχει περάσει από αποστολές αυτοκτονίες προσπαθώντας να κρατήσει την Λανς  κατηγορία. Όλα αυτά έναν προπονητή τον κάνουν ευλύγιστο και ικανό να χειριστεί οποιαδήποτε κατάσταση.

Για μια ελληνική ομάδα είναι μεγάλο πράγμα ο προπονητής της να μπορεί να αλλάζει τα πλάνα του όταν χρειάζεται να αγωνιστεί στην Ευρώπη ή εν προκειμένου όταν ο ΠΑΟΚ θα χρειαστεί να δώσει τα ντέρμπι της Αθήνας. Ενώ το γεγονός πως έχει κάνει με επιτυχία πρωταθλητισμό του δίνει την γνώση και τον τρόπο να δημιουργεί επιθετικογενείς ομάδες. Και πέρα από την θεωρία με βάση το παρελθόν του ο Μπόλονι πάντα δημιουργούσε ομάδες που έπαιζαν ελκυστικό ποδόσφαιρο και όπως έγραψα και σε ένα πρόσφατο άρθρο όταν ανέλαβε με τίτλο Ρουμάνος Ευγενής είναι ιδανικός για να αναδεικνύει ταλέντα. Αν έχεις τη δυνατότητα να παίξεις σε υψηλό επίπεδο η συνεργασία μαζί του είναι δεδομένο πως θα σε αναδείξει.

Η επιρροή του φάνηκε αμέσως στο παιχνίδι του Αθανασιάδη. Ο νεαρός μπορεί να μην τελείωσε φάση κινήθηκε όμως στους χώρους που πρέπει να βρίσκεται ένας επιθετικός που δεν έχει σωματότυπο καθαρού στράικερ. Γύρναγε προς τα πίσω κράταγε μπάλα έκανε πολλές φορές κίνηση στο πλάι συμμετείχε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ενώ είχε ακόμα συμμετοχή και στο γκολ του Βιειρίνια καθώς με το έξυπνο κόψιμό του πήρε μαζί του τον στόπερ και άνοιξε διάδρομο για να τελειώσει την φάση μόνος του ο Πορτογάλος. Για τον Βιειρίνια θεωρώ πως η συνεργασία του με τον Μπόλονι ήρθε σαν θείο δώρο. Πάνω που φαίνεται πως είναι έτοιμος να κάνει την διαφορά έχει την τύχη να σταματήσει να δουλεύει με εμπειρικούς προπονητές  και να συνεργαστεί με έναν άνθρωπο που ανέδειξε παίκτες όπως ο Ρονάλντο ο Μποκανί ο Γκουρκίφ και πολλούς άλλους. Ειδικά στους δύο τελευταίους η συνεργασία τους με τον Μπολόνι τους άλλαξε την ποδοσφαιρική τους καριέρα.

Η απώλεια Βιτόλο και οι ελλείψεις

Βέβαια δεν είναι όλα ρόδινα στον ΠΑΟΚ. Η απουσία του Βιτόλο είναι δεδομένο πως θα στοιχήσει πολύ στην ομάδα. Πέρα από αυτά που προσέφερε ο Ισπανός στην κάλυψη των χώρων όταν ο ΠΑΟΚ έπαιζε άμυνα το πιο σημαντικό ήταν πως ξεκούραζε και κράταγε φρέσκους τους δύο χαφ που έπαιζαν μαζί του στην τριάδα του κέντρου. Χωρίς τον Βιτόλο αμφιβάλλω αν ο Γκαρσία μπορεί να έχει διάρκεια μες στην χρονιά και  ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια εξαρτάται πολύ από την κατάσταση του Ουρουγουάνου κάτι που φάνηκε και στο παιχνίδι με την Βαλερέγκα που ήταν φρέσκος και πήρε την ομάδα πάνω του.

Παράλληλα όσες εντολές και να δώσει ο κόουτς όσο και να γνωρίζει τις ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου επιθετικά το 4-2-3-1 χωρίς σέντερ φορ κορυφής δεν γίνεται να παίξεις και στο σημερινό ρόστερ του δικεφάλου στράικερ δεν υπάρχει  Έλλειψη υπάρχει στην θέση του επιτελικού μέσου αν και ο Λαζάρ έδειξε εργατικός και πως έχει την δυνατότητα να πάρει μέτρα με την μπάλα. Είναι δεδομένο πως αν ο ΠΑΟΚ μπορέσει να κάνει δύο τρεις ακόμη μεταγραφές ουσίας οι θητείες του Μπόλονι σε Πορτογαλία, Γαλλία ,Βέλγιο αλλά και το όνομα που έχει στην Ρουμανία του δίνουν μεγάλη γκάμα παικτών για να επιλέξει. Με την Βαλερέγκα δικαιώθηκε η νοοτροπία νικητή του Μπόλονι. Για ακόμη μια φορά αποδείχτηκε πως τα φιλικά δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο.

Ο ΠΑΟΚ μέχρι σήμερα παρουσιαζότανε με μια άμυνα χωνί στο πρώτο επίσημο παιχνίδι όμως έβγαλε σοβαρότητα. Από εδώ και πέρα χρειάζεται χρόνο δουλειά αλλά και φυσικά και βελτίωση στο υλικό ώστε ο ΠΑΟΚ να εκμεταλλευτεί την παρουσία ενός προπονητή με υψηλές παραστάσεις και να μπορέσει να δείξει ένα επιθετικό πρόσωπο κρατώντας πάντα τα κέρδη από την συνεργασία του με τον Σάντος. Η περσινή χρονιά ήταν πεταμένη. Από την συνεργασία με τον Μπόλονι  ο ΠΑΟΚ μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει αρκεί να του δοθεί υγιή περιβάλλον και χώρος για να εργαστεί.