Να ξέρει έγκαιρα ο Ζούρος
Ο Μενέλαος Σεβαστιάδης γράφει για την εμπλοκή της Εθνικής στην κόντρα των «αιωνίων» και απορεί για την συνέχεια.
Έχω γράψει και παλιότερα ότι ποτέ δεν θα μπω στην διαδικασία επικρίσεων για διεθνή παίκτη που ανακοινώνει την αποχώρησή του από την Εθνική. Εννοώ ότι θα αποφύγω τους χαρακτηρισμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με όλων τις αποφάσεις. Για την ακρίβεια όπως θεωρώ πρόωρη την απόσυρση του Διαμαντίδη, έτσι διαφωνώ και με το σκεπτικό του Μπουρούση. Με αδικούν οι διαιτητές που ανήκουν στην ΕΟΚ και δεν πάω στην Εθνική. Αλλά επαναλαμβάνω. Έχουν προσφέρει πολλά, κανείς δεν ξεχνά εξάλλου ότι ο Γιάννης πέρυσι έπαιζε με σπασμένο χέρι, έχουν πάρει πολλά και είναι οι ίδιοι που αποφασίζουν πώς θα ορίσουν αυτή την σχέση.
Άλλο είναι το θέμα. Έτσι που πάει η δουλειά φέτος, η ζυγαριά των πιθανοτήτων γέρνει όλο και περισσότερο στην λειψανδρία παρά στο γεμάτο οπλοστάσιο. Μην ξεχνάμε ότι έχει αποσυρθεί ο Τσαρτσαρής, ότι έχει αποχωρήσει ο Διαμαντίδης, ότι υπάρχει αυτή η απόφαση του Μπουρούση (μακάρι να αλλάξει), ότι υπάρχει ο τραυματισμός του Σπανούλη, ότι υπάρχει το ερωτηματικό του Παπαλουκά μετά από δυο χρόνια απουσίας του. Συν φυσικά τον τραυματία Βασιλόπουλο.
Το… κακό είναι ότι υπάρχει και συνέχεια στους τελικούς των πλέι οφ. Και δεν θέλει και πολύ απ’ όσο φαίνεται να γιγαντωθούν τα πείσματα και να έχουμε και τίποτα παράπλευρες απώλειες. Κατά την γνώμη μου το σημαντικό θέμα που προκύπτει είναι να ξεκαθαρίσει έγκαιρα το τοπίο. Να ξέρει ο Ζούρος πριν κάνει τις κλήσεις ποιους θα έχει διαθέσιμους, αφού δεν υπάρχει χειρότερο πράγματα από το να ακούσει αρνήσεις όταν έχει καλέσει παίκτες. Και μετά, με βάση τους διαθέσιμους, να οριοθετηθούν με ακρίβεια οι στόχοι της ομάδας και να ανακοινωθούν.
Για μετάλλιο μίλησε ο Γιώργος Βασιλακόπουλος όταν παρουσίαζε τον νέο προπονητή της Εθνικής. Έχοντας φυσικά στο νου του μια ομάδα πληρέστατη, ίσως έχοντας και την ενδόμυχη ελπίδα για τον Διαμαντίδη που πλέον δεν υπάρχει. Δεν θα είναι κακός ένας επαναπροσδιορισμός στόχων αν αυτόν επιβάλλει η τελική σύνθεση της ομάδας. Αντίθετα, θα είναι πολύ χειρότερο να «καλουπωθούμε» στο μετάλλιο αν κριθεί ότι ουσιαστικά θα πάμε με μια νέα ομάδα, που θα αρχίζει τον δικό της κύκλο. Ο ρεαλισμός πάντα είναι η πιο ξεκάθαρη οδός, ειδικά για μια ακομπλεξάριστη ομάδα που έχει ζήσει και μεγάλους θριάμβους και αποτυχίες, άρα ξέρει ότι όλα είναι μέσα στην ζωή.
