Παπαχατζής: «Πρόκληση και τιμή ο Πανιώνιος»

Χαρακτηρίζοντας πρόκληση και τιμή την πρόταση που του έκανε ο Πανιώνιος ο Θανάσης Παπαχατζής τόνισε πως πρέπει σύντομα να συμπληρωθεί το ρόστερ των «κυανέρυθρων». Σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο νέος προπονητής της ομάδας αναφέρθηκε επίσης και στο Μαρούσι, στον Μάλκοβιτς αλλά και στα μεταγραφικά.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον Sentra 103,3:

Για το πόσο δύσκολο είναι να φτιάξει μία ομάδα, που έχει ξεκινήσει με νέα παιδιά που θα έχουν γνωρίσει βαριές ήττες: «Πιστεύω ότι αυτή η εμπειρία τους έκανε καλό. Τους σκλήρυνε… Τους έβαλε προ των ευθυνών τους γιατί παίζουν στην ομάδα σε δύσκολες εποχές. Για μένα είναι φανταστική η εμπειρία στις προπονήσεις και στους αγώνες μ' αυτά τα παιδιά που έχουν ταλέντο και πολύ καλό χαρακτήρα. Ο Πανιώνιος βρίσκεται ενώπιον ακόμα μίας πρόκλησης με νέα παιδιά, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν».

Αν είναι δεκτικά τα παιδιά απέναντι του: «Ναι, σαφέστατα τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Σίγουρα ο χρόνος δεν είναι μαζί μας. Είμαστε τρεις μήνες πίσω από τις άλλες ομάδες. Έναν μήνα για να φτιάξουμε αυτή την ομάδα και δυο από πλευράς προετοιμασίας».

Για το πώς δέχθηκε την πρόκληση του Πανιωνίου: «Είναι πρόκληση, είναι τιμή για μένα… Όταν σου δίνει ευκαιρία μία ιστορική ομάδα σαν τον Πανιώνιο, δεν το σκέφτεσαι. Είμαι 20 χρόνια στην Α1, αλλά πότε πρώτος προπονητής. Ήρθε η πρόταση από τον Πανιώνιο που δεν μπορεί να περάσει έτσι, δεν μπορείς να την αρνηθείς. Είχα προτάσεις, βέβαια.

Για το πρώτο του ματς ως βοηθός: «Ήταν το '94 με τον Θανάση Χριστοφόρου στη Δάφνη και μετά πήγα με τον Ευθύμη στον Παναθηναϊκό».

Γιατί επέλεξε να δουλέψει ως πρώτος προπονητής μετά από τόσα χρόνια: «Αυτό έπρεπε να γίνει όταν ο ίδιος ο προπονητής αισθάνεται αξιοπρεπής και αυτός που του κάνει την πρόταση δείχνει πως σέβεται τη δουλειά και την προσωπικότητα του. Να μου δείχνει ο άλλος πως με παίρνει σαν πρώτο προπονητή γιατί με πιστεύει και όχι ό,τι το κάνει από ανάγκη ή πηγαίνει σε μένα, διότι δεν του "έκατσε" η άλλη λύση. Και στον Πανιώνιο ισχύει κάτι τέτοιο, πίστεψε σε μένα και το αισθάνθηκα».

Περί του Περιστερίου, που βρέθηκε πολύ κοντά στο να καθίσει στον πάγκο του με δεδομένη και τη στενή σχέση του πατέρα του με την ομάδα: «Ναι, το Περιστέρι είναι το ιδιαίτερο για την οικογένεια μας. Ο πατέρας μου έδωσε τη ψυχή του για την ομάδα. Από τα τοπικά η ομάδα έπαιξε Ευρωλίγκα με τη συνδρομή του πατέρα μου και κάποιων άλλων. Αλλά δυστυχώς δεν τα εκτίμησα σωστά, πήρα μία γρήγορη απόφαση, το Περιστέρι θα βρει το δρόμο του. Είμαι σίγουρος».

Για όλα όσα ακούγονται περί μεταγραφών στον Πανιώνιο: «Όλα αυτά που ακούγονται και γράφονται, μπορούν να γίνουν. Τίποτα, όμως, δεν είναι οριστικό, δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος παίκτης ανήκει στην δύναμη μας από τη στιγμή που δεν έχει υπογράψει. Ο Ξανθόπουλος κάνει προπόνηση μαζί μας από την περασμένη Παρασκευή, είναι τυπικό το θέμα με κάποια παιδιά».

Περί του αν ισχύει το σενάριο επιστροφής Διαμαντόπουλου στην ομάδα: «Με τον Διαμαντόπουλο πρέπει να το σκεφτούμε…».

Για το αν κόντρα στην ΑΕΚ, θα ‘χει ο Πανιώνιος μία ανταγωνιστική ομάδα: «Αυτό επισημαίνω συνέχεια. Ο πρώτος στόχος της ομάδας είναι η σωτηρία και πρέπει ο Πανιώνιος να στελεχωθεί γρήγορα, ώστε να βρεθεί στη θέση να διεκδικεί ματς. Ευνόητο είναι πως θα έχουν την ευκαιρία τους και οι νέοι παίκτες, αλλά δεν πρέπει να "κάψουμε" αυτά τα παιδιά. Πρέπει εμείς να κάνουμε δουλειά μας, να κερδίσουμε ματς και να "παντρέψουμε" τα νέα παιδιά με έμπειρους παίκτες».

Για το ποιο ματς έχει κοουτσάρει ως πρώτος προπονητής: «Το μοναδικό ματς που έχω κοουτσάρει ήταν τον μικρό τελικό στο Κύπελλο με Παναθηναϊκό, όταν είχε φύγει ο Μάλκοβιτς. Ενώ έχει καθίσει και για 25 λεπτά σε ένα ματς Λοκομοτίβ Κουμπάν-Κίμκι, όταν είχε αποβληθεί με δυο τεχνικές ποινές ο κόουτς, Μάλκοβιτς».

Τι σημαίνει ο Μάλκοβιτς για τον ίδιο: «Ο Μάλκοβιτς για μένα δεύτερος πατέρας. Είχα πάει άπειρος στον Παναθηναϊκό. Ήμουν τυχερός, διότι έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Νορθ Καρολάινα, όπου γνώρισα μεγάλους προπονητές και με τη βοήθεια του "Μπόζα" κατάφερα να εφαρμόσω στο ευρωπαϊκό μπάσκετ όσα έμαθα. Ο Μάλκοβιτς με έμαθε τη νοοτροπία του προπονητή, τον χειρισμό της ομάδας, την πειθαρχία στην ομάδα, ήταν ευλογία για μένα εκείνη την εποχή. Δεν έχω μιλήσει μαζί του από τότε που ανέλαβα τον Πανιώνιο, όμως είμαι σίγουρος πως θα γελάει στο σπίτι του. Και αυτό γιατί πάντα γελάγαμε όταν με ρώταγε γιατί δεν αναλαμβάνω πρώτος προπονητής».