Ιακωβίδης: «Στους Ολυμπιακούς Αγώνες βρήκα την Ιθάκη μου»

Το 2021 αν και είναι μια χρονιά πολλών απαιτήσεων, καθώς είναι Ολυμπιακή χρονιά, λόγω του κορονοϊού έχει μπει… διστακτικά. Όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία. Οι προπονήσεις της Προολυμπιακής ομάδας Αρσης Βαρών συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς, καθώς οι αθλητές μας μπορούν να διεκδικήσουν έως και τρεις προκρίσεις για το Τόκιο.

Ο αθλητής του Παναθηναϊκού αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ενόψει της σημερινής κατάστασης και στα πράγματα που του έχουν λείψει. Τόνισε όλα όσα έχει κερδίσει από το άθλημα των δυνατών κι επανέλαβε ότι όνειρό του είναι να ολοκληρώσει την καριέρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τέλος ο Θοδωρής Ιακωβίδης στάθηκε στο πλευρό της Σοφίας Μπεκατώρου, ενώ επεσήμανε τους λόγους για τους οποίους πρέπει όλοι να ξεκινήσουν Ολυμπιακή Αρση Βαρών.

( Στη συνέντευξη ακολουθούν όλες οι τοποθετήσεις του Θοδωρή Ιακωβίδη, όπως με τα πρώτα γράμματα του ονόματος του).

Θέλησή θεωρώ πως είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας αθλητής για να πάει μπροστά και νομίζω πως την έχω σε υπέρμετρο βαθμό. Ούτε ιδιαίτερα ταλαντούχος αρσιβαρίστας έχω υπάρξει, ούτε δυνατός, αλλά όλα μου τα μειονεκτήματα τα καλύπτω με τη θέληση και την σκληρή και έξυπνη προπόνηση..

Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το όνειρο του κάθε αθλητή και είχα την τύχη και την ικανότητα να το πραγματοποιήσω. Εκεί ολοκληρώθηκα και ως αθλητής,  χαλάλι και οι στερήσεις, χαλάλι τα δάκρυα, χαλάλι το άγχος, χαλάλι και όλες οι δύσκολες στιγμές.  Εκεί κατάλαβα «Η Ιθάκη τι σημαίνει»..

Δώρα που έχω αποκομίσει από την Άρση Βαρών θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, τα μετάλλια, η αναγνωσιμότητα και οι όμορφες αγωνιστικές στιγμές, αλλά όλα αυτά είναι εφήμερα και δεν με συγκινούν. Θέλω να παραμένω ρομαντικός και να πιστεύω στα όμορφα στα απλά και στα παντοτινά. Οπότε Δώρο, με Δ κεφαλαίο, για μένα είναι η γνωριμία που έγινε φιλία με ορισμένα άτομα μέσα από το χώρο. Λίγα και καλά, λίγα και αληθινά. Κυρίως η γνωριμία μου με τον φίλο-αδερφό και σε λίγο καιρό σύντεκνο Μανώλη Μαριανάκη.

Ώρα για αποκαλύψεις. Το τελευταίο διάστημα έχουμε όλοι συγκλονιστεί με όσα αποκάλυψε η Σοφία Μπεκατώρου. Η σεξουαλική κακοποίηση και γενικότερα κάθε είδους κακοποίησης πρέπει να είναι καταδικαστέα. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη και υπομονή για να φτάσουμε σε σημείο να την εξαλείψουμε. Πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί μια επιτροπή, από σπουδαίους αναγνωρισμένους αθλητές, ώστε όσοι πέφτουν θύματα να μπορούν να επικοινωνήσουν άμεσα μαζί τους και να καταγγείλουν το γεγονός. Θέλει μεγάλη προσπάθεια από όλους μας γι αυτόν το ιερό σκοπό.

Ρουτίνα είναι μια λέξη η οποία είναι άρρηκτα  συνδεδεμένη με κάθε αθλητή. Όσον αναφορά έμενα δεν μπορώ μακριά από την ρουτίνα μου, μακριά από το γυμναστήριο δηλαδή.  Σίγουρα υπάρχουν στιγμές και μέρες που δεν θέλω να περάσω ούτε απ έξω , που θέλω να πάω για καφέ με φίλους ,που θέλω να πάω μια βόλτα κ.λ.π… Αλλά η τσάντα της προπόνησης ετοιμάζεται  με αυτοματοποιημένες κινήσεις και οι σκέψεις παραμένουν σκέψεις…

Η προπόνηση εν μέσω κορονοϊού είναι δύσκολη. Καταλαβαίνω τους συναθλητές μου που δεν μπορούν να μπουν σε γυμναστήρια. Το αντιλαμβανόμαστε κι εμείς οι ίδιοι που μπαίνουμε στον Άγιο Κοσμά και είμαστε μόλις τρία άτομα. Μου λείπουν οι πλάκες με τους συναθλητές μου και οι ενθάρρυνση που σου δίνουν οι φίλοι σου κατά τη διάρκεια της προπόνησης

Στόχος μου για φέτος και για τελευταία φορά είναι να δώσω το παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ,μιας και το ταξίδι του πρωταθλητισμού φτάνει στο τέλος του θα είναι το ιδανικό φινάλε.

Ικανοποίηση για την ενασχόληση με ένα ατομικό άθλημα υπάρχει και εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους. Όταν προπονείσαι μόνος σου, πρέπει να παλέψεις πρώτα με τα θέλω σου, τα πιστεύω σου. Να νικήσεις πρώτα τον εαυτό σου, τις αδυναμίες σου και στη συνέχεια να βγεις νικητής. Τα ατομικά αθλήματα θέλουν ιδιαίτερη ψυχική δύναμη και σου δημιουργούν χαρακτήρα. Σε κάνουν να μην θέλεις απλά να κυνηγήσεις έναν στόχο, αλλά να τον πιάσεις. Ικανοποίηση όταν ξεπερνάς έναν στόχο προσωπικό είναι απερίγραπτη.

Αγώνες είναι κάτι που μου έχει λείψει αυτό το διάστημα,  έχω ν’ αγωνιστώ ένα χρόνο ακριβώς λόγω της όλης κατάστασης που επικρατεί σ ‘όλο τον πλανήτη. Αυτό το ανεξέλεγκτο άγχος, η ανακούφιση που νιώθεις μετά την τελευταία προσπάθεια ,ιδίως όταν ο αγώνας έχει πάει καλά και γενικότερα η όλη αγωνιστική διαδικασία και τα συναισθήματα που γεννιούνται εκείνη την ώρα..

Κορονοϊός ,ήρθε ξαφνικά στη ζωή μας και την άλλαξε δραματικά. Αναβλήθηκαν όλες οι διοργανώσεις, lock down, απαγορεύσεις  ,γεγονότα που μόνο στο σινεμά φανταζόμασταν ότι μπορούμε να δούμε. Η αθλητική ζωή πήγε αρκετά πίσω όπως και γενικότερα η ζωή όλων μας.

Ώρες αντίστροφα μετράω ώστε να ανταγωνιστώ ξανά ,να ξαναδώ τα γυμναστήρια ανοιχτά,  να γυμναστώ με τους φίλους-συναθλητές μου πλάι – πλάι καθώς λόγω συνθηκών γυμναζόμαστε μόνο 3 άτομα, τα μέλη της προ-ολυμπιακής ομάδας και αυτό είναι πολύ βάναυσο και επίπονο διότι δεν υπάρχει αγωνιστικό κλίμα.

Βασικές αρχές ενός ατομικού αθλήματος είναι η εμπιστοσύνη και το ήθος που πρέπει να έχεις. Όταν φτάσεις σε ένα επίπεδο, γίνεις πρωταθλητής θα πρέπει να καταλάβεις ότι δεν εκπροσωπείς πλέον μόνο τον εαυτό σου. Εκπροσωπείς την ομάδα σου και φυσικά το άθλημα που υπηρετείς και πρέπει να διαδσεις μέσω των αρχών σου, το ήθος και την αγωνιστικότητα.

Ιαπωνία ελπίζω κι εύχομαι να είναι το τελευταίο μου λιμάνι. Εκεί όπου θα σηκώσω για τελευταία φορά μπάρα. Εδώ και πέντε χρόνια προετοιμάζομαι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καμιά φορά όταν ακούω ότι μπορεί να αναβληθούν, νιώθω σαν να με μαχαιρώνουν. Οι συγκυρίες είναι δύσκολες και θα πρέπει να προσέχουμε όλοι οι αθλητές, αλλά μια πιθανή αναβολή θα αποτελέσει την καταδίκη πολλών αθλητών. Δεν είναι μόνο οι χαμένες προπονήσεις, αλλά και τα όνειρα χιλιάδων αθλητών που θα… πεταχτούν! Ελπίζω κι εύχομαι να έχουμε ξεπεράσει την πανδημία και να αγωνιστούμε κανονικά.

Δέντρο που όλοι το πετροβολούν, είναι αυτό που έχει για να δώσει. Τον αετό πολλοί πυροβολούν, μα δύσκολα κανείς θα τον σκοτώσει. Με αυτό το τραγούδι του Νότη Σφακιανάκη που είναι από τ’ αγαπημένα μου, περιγράφεται ένα κομμάτι της καριέρας μου. Αλλά όπως λέει και το κουπλε , όλους τους δήθεν τους καταλαβαίνω, δεν τους παρεξηγώ.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το μαγικό ταξίδι της Άρσης Βαρών, είναι η είσοδος μου στο στάδιο Μαρακανά, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο.

Στήριξη είναι η λέξη που χρειάζεται το άθλημά μας. Η Άρση Βαρών παγκοσμίως έχει δεχθεί ένα ισχυρό σοκ και επιθέσεις. Θα πρέπει όσοι αγαπάμε το άθλημα να βρεθούν κοντά του να συσπειρωθούν για να το αναπτύξουν. Η Άρση Βαρών είναι η βάση όλων των αθλημάτων. Για να πρωταγωνιστήσεις σε όλα τα αθλήματα χρειάζεται να κάνεις βάρη, για να μπορέσει να δυναμώσει σωστά το σώμα ενός αθλητή. Γι αυτό τον λόγο θα πρότεινα σε όλους να μπουν σε ένα γυμναστήριο Άρσης Βαρών και να ακολουθήσουν την Ολυμπιακή Άρση Βαρών. Να είναι σίγουροι ότι θα δουν πολύ σύντομα ότι οι επιδόσεις τους θα εκτοξευθούν.