Τοπαλίδης: «Από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στα μεγάλα ομαδικά αθλήματα»

Ο συνεργάτης του Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Εθνικής μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM 94.6 για τις αναμνήσεις της μεγάλης αυτής επιτυχίας.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Τοπαλίδη:

Για για την επιτυχία της Εθνικής ποδοσφαίρου το 2004: «Είναι μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στα μεγάλα ομαδικά αθλήματα. Είναι μεγαλύτερη έκπληξη και από το Ευρωπαϊκό της Δανίας γιατί τότε οι Δανοί είχαν παίκτες που αγωνίζονταν σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Τότε θεωρούσαν την Δανία ικανή για μια καλύτερη ομάδα από την δική μας».

Για το ποια στιγμή δε θα ξεχάσει ποτέ: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γκολ στο παιχνίδι με την Τσεχία. Ξέραμε στο παιχνίδι αυτό ότι δεν υπάρχει περιθώριο να ισοφαρίσει ο αντίπαλος. Ξέρεις ότι με το γκολ αυτό πέρασες. Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ».

Για το ποιον παίκτη της Εθνικής θα μπορούσε να ξεχωρίσει: «Δεν θα ήταν δίκαιο να πούμε για έναν παίκτη. Πολλοί ήταν σε καλή κατάσταση. Εμείς είχαμε παίκτες που ήταν σε εξαιρετική φόρμα. Ο Καψής για παράδειγμα έκανε ένα Ευρωπαϊκό τρομερό. Τον βάλαμε να μαρκάρει τον Κόλερ στο παιχνίδι με την Τσεχία και μάλιστα τα πήγε εξαιρετικά. Και χωρίς βοήθεια –μάλιστα…  Εμείς παίζαμε επάνω στους παίκτες κλειδιά. Και ευτυχώς πετύχαμε τον σωστό παίκτη να βάλουμε επάνω σε ένα από τα ατού της Τσεχίας».

Για το πότε άρχισε να πιστεύει ότι μπορούσαμε να το πάρουμε: «Μετά το παιχνίδι με τη Γαλλία το πιστέψαμε. Παρά τα όσα λέγανε εμείς πιστεύαμε ότι μπορούμε. Θυμάμαι τον Καραγκούνη να λέει ποια Γαλλία… Εμείς θα περάσουμε».

Για το εάν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις με την Εθνική ποδοσφαίρου του Μουντιάλ 2014:  «Ήταν επιτυχημένη η ομάδα και η πορεία η φετινή. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάποια σύγκριση… Αν κάνουμε όμως θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι το 2004 δεν είχαμε αντιπάλους υποδεέστερους».

Για τι έφταιξε για το παιχνίδι με την Κόστα Ρίκα:  «Αν είχαμε έναν επιθετικό σε καλή κατάσταση τότε θα είχαμε περάσει την Κόστα Ρίκα. Δεν θα θεωρήσω αποτυχία ότι δεν περάσαμε. Πως παίζαμε με παίκτη παραπάνω μας έφερε και άγχος. Όλα όμως τα λέμε τώρα… Έξω από τον χορό καλά τα λέμε εμείς. Εκεί όμως είναι το δύσκολο».