Οι λύσεις που θα πάρει, καθορίζουν τη «ζωή» του

Δύο μεταγραφές μέχρι τώρα. Πούχατς και Κλαϊνχάισλερ. Παίκτες που αποκτήθηκαν απ’ τον Παναθηναϊκό για να προσφέρουν βοήθειες. Όχι «στοιχήματα», καθώς δεν μπορούν να είναι τέτοια ένα παιδί που ναι μεν είναι νέο ακόμη ηλικιακά (23) αλλά διεθνής με την Πολωνία και ανήκει σε σύλλογο της Bundesliga. Απ’ την άλλη παίκτης διεθνής Ούγγρος, με συμμετοχές στα δύο τελευταία Euro και κοντά στις 50 διεθνείς εμφανίσεις.

Θα πετύχουν ή δε θα πετύχουν, μόνο κάποιος με μαντικές ικανότητες μπορεί να το προβλέψει. Μεταγραφές είναι, ακόμη και τον Μέσι να πάρεις που λέει ο λόγος, το χέρι σου στη… φωτιά δεν το βάζεις. Όπως δεν το κάνεις για κάποιον ποδοσφαιριστή που δεν γνωρίζεις τόσο καλά ή καθόλου. Ασφαλώς οι μεταγραφές θα κριθούν και κυρίως θα καθορίσουν πράγματα, όταν με το καλό ολοκληρωθούν.

Ένας εξτρέμ αναμένεται. Ίσως υπάρξει κι άλλη κίνηση. Έχει δρόμο ακόμη το θέμα, τη στιγμή βέβαια που ο Παναθηναϊκός δεν έχει χρόνο. Επειδή σωστά όλοι εμείς σκεφτόμαστε πως έρχεται το ματς στα Γιάννινα, μετά τρία σερί παιχνίδια κόντρα στον ΠΑΟΚ, Αστέρας Τρίπολης εκτός. Ένας πραγματικός «χαμός». Με εξαίρεση το Κύπελλο στα παιχνίδια με τον «δικέφαλο», το Πρωτάθλημα δεν κρίνεται τώρα όμως. Οπότε ο Γιοβάνοβιτς όσο κι αν λέμε εμείς, όσο κι αν γκρινιάζει ο κόσμος, δεν πιέζεται και δεν ακυρώνει κάποια απ’ τα θέλω του. Καλά κάνει εδώ που τα λέμε.

Ο δρόμος για τον βασικό στόχο του Παναθηναϊκού (σαφώς θέλει και το Κύπελλο, όμως το Πρωτάθλημα είναι η «κάψα» μετά από τόσα χρόνια) είναι μεγάλος. Δύσκολος, όμως ανοιχτός. Το παν για τους «πράσινους» είναι να μην μείνουν στη μέση λόγω δυνάμεων, λόγω πιθανών προβλημάτων που θα παρουσιαστούν. Εκεί ακριβώς μπαίνουν οι μεταγραφές που γίνονται και θα γίνουν.

Οι πάντες θα θέλαμε 1-2 σημεία αναφοράς. Παίκτες που θα πάρουν την μπάλα, θα την «κλειδώσουν» στο πόδι τους, θα… χαζέψουν πέντε αντιπάλους και θα σκοράρουν. Πόσοι τέτοιοι υπάρχουν όμως; Κυρίως, πόσοι τέτοιοι μπορούν να έρθουν στον Παναθηναϊκό; Και οικονομικά και σε επίπεδο επιθυμίας να παίξουν στην Ελλάδα;

Οι «πράσινοι» του Γιοβάνοβιτς επιλέγουν τον άλλο δρόμο λοιπόν. Οι πάντες πρέπει να «κολλάνε» και να προσφέρουν σε αυτό που ορίζει ο προπονητής. Στη φιλοσοφία που υπάρχει στην ομάδα, την τακτική, την ομάδα. Δεν αγωνίζεται το σύνολο για την εξυπηρέτηση 1-2 παικτών που όντως κάνουν διαφορά, αλλά οι παίκτες αγωνίζονται για την καλή συνολική εικόνα.

Εκεί είναι όλη η ουσία. Οι λύσεις που θα πάρει ο Παναθηναϊκός, να είναι αυτές που πρέπει. Είτε οι παίκτες που ήρθαν και θα έρθουν αγωνίζονται βασικοί σε κάποια ή περισσότερα ματς, είτε συμμετέχουν ερχόμενοι απ’ τον πάγκο ως αλλαγές. Καλούμενοι να αλλάξουν τη ροή των αναμετρήσεων, με ενέργεια και ικανότητα. Αυτό που έλειψε απ’ τον Παναθηναϊκό σε κάποιες απ’ τις τελευταίες του αναμετρήσεις και το πλήρωσε.

Το επίπεδο των λύσεων αυτών σε ποιότητα, ενέργεια και αποτελεσματικότητα, θα κρίνουν την ίδια τη «ζωή» του «τριφυλλιού» στη συνέχεια του Πρωταθλήματος. Το θετικό είναι πως ο Παναθηναϊκός θα έχει συγκριτικά με τους τελευταίους μήνες, συν 3 ή και 4 παίκτες. Τεράστια υπόθεση ειδικά για μια ομάδα που έχασε για το υπόλοιπο της σεζόν τρεις ποδοσφαιριστές της, ενώ έχει και την ατυχία στην επιστροφή απ’ τη διακοπή να βρίσκει σε περίοδο ντεφορμαρίσματος τους μόνους διαθέσιμους μεσοεπιθετικά παίκτες της.

Εξαίρεση ο Μπερνάρ. Ο Βραζιλιάνος που είναι προφανές πως ανεβαίνει όλο και περισσότερο κι απ’ τη στιγμή που γίνεται αυτό, η ποιότητά του «φωνάζει». Αλλά ακόμη κι αυτός έρχεται να «κουμπώσει» στα θέλω του προπονητή και στη φιλοσοφία της ομάδας. Για να συνδέσουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα με όσα αναφέραμε νωρίτερα. Ο Μπερνάρ όχι μόνο δημιουργικά, αλλά και σε επίπεδο πρέσινγκ, τρεξιμάτων, ανασταλτικής συμμετοχής όποτε χρειάζεται, μόνο αδιάφορος ή «βαρύς» δεν είναι. Ο Γιοβάνοβιτς το σημαντικότερο όνομα της ομάδας του, το επέλεξε ακριβώς επειδή έχει αυτά τα στοιχεία. Βάζει τον εαυτό του κάτω απ’ την ομάδα. Ας το έχουμε στο μυαλό μας πάντα αυτό…