Με τα ψέματα προκοπή δεν έχει
Πάει και το «παραμυθάκι» της Ευρώπης. Επειτα από πολλά χρόνια, ο κόσμος της ΑΕΚ φώναξε: «ΑΕΚ, μπορείς, μπορείς να προκριθείς».
Σε ποιους; Και απέναντι σε ποιους; Οσο κι αν φαίνεται απίθανο, η διαφορά δυναμικότητας που χωρίζει την ΑΕΚ και τη Ζενίτ είναι χαώδης. Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Πως τα πάντα έμοιαζαν φυσιολογικά. Αυτή τη στάνη έχουμε, αυτό το τυρί βγάζουμε, που έλεγε παλιότερα και ένας έμπειρος πολιτικός. Δεν μπορεί η ΑΕΚ παραπάνω πράγματα. Όχι με τις υπάρχουσες συνθήκες. Με τα ψέματα, προκοπή δεν έχει.
Πριν από τρία χρόνια, όταν η ΑΕΚ είχε αποκλειστεί από την Σεβίλλη εισπράττοντας μια σβουριχτή τεσσάρα στο ΟΑΚΑ, πολλοί μίλησαν για τη τεράστια διαφορά δυναμικότητας. Πράγματι, σε ένα ποσοστό έτσι ήταν. Το χειρότερο για την ΑΕΚ όμως, είναι πως τρία χρόνια μετά, βρίσκοντας ξανά μια σούπερ ομάδα στο διάβα της, δείχνει εντελώς ανήμπορη να τη κοιτάξει καν στα μάτια. Με παίκτες αργούς, προβλέψιμους, που δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν την ΑΕΚ που ονειρεύεται ο κόσμος της. Και μοιραία, απλά παρακολουθούσαν τα μινγκ να περνούν.
Εκτιμώ, πως το μεγαλύτερο λάθος έγινε στη προετοιμασία του αγώνα. Το κλίμα που καλλιεργήθηκε, πως οι Ρώσοι θα είναι αδιάφοροι και θα κάτσουν να χάσουν, ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στην ΑΕΚ. Φάνηκε πως υπήρξαν παίκτες ψυχολογικά φορτισμένοι, που στο μυαλό τους δεν είχαν ξεκάθαρο σχέδιο. Είχαν θολώσει και δεν έβλεπαν καθαρά, ώστε να διαχειριστούν το ματς.
Βέβαια, σημαντικότατα και τα λάθη του Χιμένεθ. Η νευρικότητα που έβγαζε από τον πάγκο δεν βοήθησε την ομάδα του. Και πιστεύω, πως ήταν τεράστιο λάθος η απόφαση να ρισκάρει και να αφαιρέσει ένα μέσο. Εκεί φάνηκε, πως η ΑΕΚ δεν έχει δουλέψει στο συγκεκριμένο κομμάτι. Δεν είναι δυνατόν, να δέχεται ένα γκολ και να διαλύεται. Νομίζω πως έπρεπε να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο, να ψάξει το γκολ στη πίεση, στην κόντρα ή σε κάποια στημένη φάση. Διατηρώντας όμως, την αμυντική συνοχή. Δεν το έκανε και οι Ρώσοι βρήκαν…αεροδιάδρομους για να κάνουν το παιχνίδι τους.
Τώρα που τελείωσε και η Ευρώπη, στην ΑΕΚ έμεινε το κύπελλο (εάν καταφέρει να περάσει από την Λάρισα) και να διεκδικήσει το Τσάμπιονς Λιγκ μέσω πλέι οφ. Πραγματικός στόχος δηλαδή, μόνο η κατάκτηση του κυπέλλου. Ισως να είναι και καλύτερο. Διότι, φέρνει το σύλλογο κατάφατσα με τη πραγματικότητα. Το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι πολύ πιο σοβαρό από έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Οποιος δεν μπορεί να το ξεχωρίσει, απλά ασχολείται με το δέντρο, την ώρα που το δάσος καίγεται.
Τι σημαίνει αυτό; Μα όσο δεν υπάρχει ιδιοκτησιακή λύση ή έστω ειλικρίνεια, η ΑΕΚ δεν έχει μέλλον. Το ευκταίο θα ήταν να βρισκόταν κάποιος μέτοχος που θα ασχολούνταν σοβαρά με την ομάδα, θα έβαζε λεφτά και όχι χαρτζιλίκι, θα ερχόταν έστω στο γήπεδο για να δει την ομάδα του. Επειδή δεν φαίνεται κανείς στον ορίζοντα, η έτερη επιλογή – μονόδρομο θα τη χαρακτήριζα – είναι η ειλικρίνεια. Κάποιος που θα αναλάβει το κόστος, θα μιλήσει στον κόσμο αληθινά περιγράφοντας τη κατάσταση και θα χαράξει στρατηγική τριετίας. Βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να βρεθούν και τα κατάλληλα στελέχη που θα κάνουν τις εύστοχες επιλογές, ώστε η ΑΕΚ με λίγα λεφτά να κάνει κινήσεις που θα κάνουν τη διαφορά. Τόσο απλά.
Υ.Γ.: Ηταν κωμικό, αλλά πλέον εξελίσσεται σε γραφικό. Μετά από κάθε κατραπακιά, να οι συναντήσεις για το γήπεδο, να τα αφιερώματα στο προπονητικό. Καλά τα επικοινωνιακά κόλπα, αλλά καλύτερο θα ήταν εκεί στην ΠΑΕ να δουν την αλήθεια και να μην ασχολούνται απλά με το φαίνεσθαι. Γιατί τους πήραν χαμπάρι ακόμα κι αυτοί που δεν έδιναν σημασία ως τώρα.
Υ.Γ.1: Ξέρετε ποιο είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για την ΑΕΚ; Πως έπαψε να αποπνέει χαρακτήρα οικογένειας. Δεν βγάζει πια αυτή την αύρα άλλων εποχών, που έκανε τη διαφορά και έκρυβε τα προβλήματα. Θέλετε και παραδείγματα; Τιμή στον κύριο Παντελή Νικολάου, με ελάχιστα χειροκροτήματα (εδώ μας είχαν «πείσει», ότι έπρεπε να περιμένουμε αποδοκιμασίες!!!!). Αποθέωση και ενθουσιασμός για κάποιον Μπρούνο Αλβες. Χρυσός και άγιος, παικταράς που τίμησε τη φανέλα της ΑΕΚ, αλλά ρε παιδιά, ένα χρόνο έπαιξε. Σεβαστείτε την ιστορία αυτής της ομάδας
Υ.Γ.2: Να μην ξεχάσουμε. Γρήγορα κύριε Αδαμίδη, να ανανεώσεις το συμβόλαιο του Μπλάνκο. Μη χαθεί ο παικταράς και χάσει η Βενετιά βελόνι. Ουρά κάνουν οι μεγάλες ομάδες για να τον πάρουν και εσύ του δίνεις μόνο μισό εκατ. ευρώ το χρόνο. Ντροπή. Δεν σέβεσαι τον ιδρώτα του. Το ψωμί του. Πόσο θα μας δουλεύουν ακόμα άραγε;
Υ.Γ.3: Μεγάλη πλάκα βλέπω στις μεταγραφές. Ευρώ δεν υπάρχει ούτε για δείγμα και παρόλα αυτά διαρρέονται μεγάλοι στόχοι. Καλό είναι να συλλέγεις προτάσεις, καλό είναι να έχεις επιθυμίες, αλλά πιο καλό να ξέρεις μέχρι που φτάνουν τα πόδια σου.