Χρειάζεται Ευρωπαϊκό σχέδιο

Στην Κρήτη, για παράδειγμα, η ομάδα του Βαλβέρδε είχε αμυντικά προβλήματα και έχασε τον έλεγχο του κέντρου για μεγάλο διάστημα. Η δυνατότητά της, όμως, να πρεσάρει στο ξεκίνημα του αγώνα της έδωσε το πρώτο τέρμα.

Από την ποιότητα του Μιραλάς και το εύκολο σφύριγμα που δεδομένα παίρνει στο ελληνικό πρωτάθλημα, πέτυχε το δεύτερο και από το γεγονός πως μπορούν εύκολα να ανεβάζουν πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή,  ήρθε το τρίτο γκολ από τον Μαρκάνο.

Υποτίθεται, όμως, πως στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός θα ήταν κυρίαρχος.

Ο φετινός στόχος ήταν η βελτίωση, ώστε να γίνει το επόμενο βήμα και οι «ερυθρόλευκοι» να είναι ανταγωνιστικοί στο Champions League. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει φανεί. Για την ακρίβεια είναι δεδομένο πως όσο ο Βαλβέρδε δεν έχει ένα διαφορετικό σχέδιο στο μυαλό του, ο Ολυμπιακός είναι αδύνατον να φανεί ανταγωνιστικός στην Ευρώπη. Το δίδυμο Ορμπάιθ, Μοντέστο είναι δυσλειτουργικό, υπερβολικά αργό και όσο ανεβαίνει ο ρυθμός του παιχνιδιού θα είναι αδύνατον να καλυφτούν οι χώροι και να προσφέρουν κατοχή μπάλας. Ο Ορμπάιθ ξέρει μπάλα, έχει καλή πρώτη πάσα, μακρινή μεταβίβαση, αλλά παίζει τη θέση ακούνητος.

Ο Μοντέστο ποτέ στην καριέρα του δεν υπήρξε χαφ και αγωνίζεται σε αυτόν το ρόλο καθαρά από φιλότιμο. Όσο φιλότιμος και αν είναι, όμως, σε αγώνα Champions League, ούτε τη μπάλα μπορεί να κρατήσει, ούτε να βρεθεί μπροστά από τον παίκτη που μπαρκάρει. Αυτό, άλλωστε, ήταν και το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού στον αγώνα με τη Μαρσέιγ. Το παιχνίδι με τους Γάλλους θα πρέπει να λειτουργήσει ως παράδειγμα για τον Βαλβέρδε, ώστε να μην κάνει τα ίδια λάθη. Τότε είχε χρησιμοποιήσει τον Φουστέρ μπροστά από τους Φέισα, Μοντέστο. Ο Ισπανός δεν έχει τη δυνατότητα να γίνει τρίτος χαφ, δεν βοήθησε καθόλου, ούτε στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, αλλά ούτε μπόρεσε να κερδίσει μονομαχίες και να δώσει κατοχή μπάλας.

Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι Λούτσο, Σεϊρού να παίζουν δυο με δυο στη μάχη του κέντρου με τους Φέισα, Μοντέστο. Οι δύο χαφ του Ολυμπιακού ήταν αδύνατον να τον αντιμετωπίσουν και οι Μασσαλοί κέρδισαν βάσει τακτικής τον νευραλγικό χώρο του κέντρου και επέβαλαν από το πρώτο λεπτό το παιχνίδι τους.

Ο Βαλβέρδε στο Έμιρετς πρέπει να έχει νέο σχέδιο. Είναι αίνιγμα κατάσταση του Μακούν, αλλά απ' όλους τους χαφ του Ολυμπιακού είναι ο μοναδικός που αν φτάσει στο 60% των δυνατοτήτων του μπορεί να κερδίσει μάχες σε υψηλό επίπεδο.

Η Άρσεναλ αναπτύσσεται από πολύ χαμηλά. Πλέον, έχει και τον Αρτέτα (ο οποίος μοιάζει  στο στιλ που αγωνίζεται με τον Λούτσο)  που δημιουργεί παιχνίδι από το ύψος της σέντρας και ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος θα μπορεί να τον ακολουθεί να κρατήσει μπάλα και να αγωνίζεται κοντά στους δύο αμυντικούς χαφ.

Η λογική λέει πως σε τέτοιου είδους παιχνίδια στο κέντρο θα πρέπει να έχεις τους πιο σκληρούς ποδοσφαιριστές σου. Προσωπικά, θεωρώ πως η πιο ρεαλιστική προσέγγιση θα ήταν ένα 4-3-3 με τους Μακούν, Τοροσίδη, Μοντέστο, τριάδα στο κέντρο. Ο Βαλβέρδε, όμως, ούτε το 4-2-3-1 αποχωρίζεται ποτέ ούτε τον Τοροσίδη υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσει στο κέντρο.

Υποχρεούται, όμως, να αναγνωρίσει τις δυσκολίες που κρύβει το Champions League. Να παρατηρήσει πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιούργησε η παρουσία του Φουστέρ στους αμυντικούς του χαφ κόντρα στους Μασσαλους και να παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο.

Σίγουρα μια καλή τακτική δεν φτάνει για να πάρεις αποτέλεσμα στο Έμιρεϊτς. Χρειάζεται η αυταπάρνηση και φυσικά πολλή τύχη. Κατεβαίνοντας, όμως, σε αγώνα με την Άρσεναλ χωρίς ρεαλιστικό πλάνο είσαι επικίνδυνος να διασυρθείς. Και με τον τρόπο που κατεβάζει μέχρι σήμερα τον Ολυμπιακό ο Βαλβέρδε στο Έμιρεϊτς πάει για πολλά.

Η λογική, βέβαια, λέει πως παρότι ο Βαλβέρδε δεν είναι ευέλικτος σαν προπονητής το όνομα του αντιπάλου θα τον κάνει να προσαρμόσει τα πλάνα του και να παρουσιάσει στο Έμιρεϊτς ένα σχήμα που δεν θα αφήνει κενά μέτρα, ικανό να αντιμετωπίσει τον υψηλό ρυθμό της Άρσεναλ και να μην την αφήσει να αναπτύξει εύκολα το παιχνίδι της.

Οι παίκτες του Βενγκέρ μπορεί μέχρι σήμερα να μην εντυπωσιάζουν, αν όμως τους αντιμετωπίσεις με Φουστέρ, Ορμπάιθ, Μοντέστο, τριάδα στο κέντρο είναι σαν να τους φωνάζεις να ασελγήσουν πάνω σου. Για το παιχνίδι στο Έμιρεϊτς θα μιλήσουμε ξανά σύντομα, όταν θα είναι και πιο ξεκάθαρα τα αγωνιστικά πλάνα των δυο προπονητών.