Το πρώτο λιθαράκι
Με δεδομένο ότι το σύνθημα για το Ευρωμπάσκετ ήταν η φράση "βήμα προς βήμα" τότε η Εθνική ομάδα μετά και τη νίκη της επί της Φινλανδίας έβαλε το πρώτο λιθαράκι: Ο άμεσος στόχος ήταν να πάει μέχρι το πρώτο ρεπό με 2Χ2, κόντρα σε Βοσνία και Φινλανδία. Αυτό έγινε... Πλέον οι διεθνείς έχουν τη δυνατότητα να καθαρίσουν λίγο το μυαλό τους στο ρεπό της Παρασκευής μέχρι τον αγώνα με την ΠΓΔΜ το Σάββατο.
Ο αγώνας με τη Φινλανδία δεν επιδέχεται... υψηλής ανάλυσης. Ήταν ένα από τα ματς που γνώριζες ότι στο τέλος όλα θα ήταν προς την πλευρά της ελληνικής ομάδας. Οι Φινλανδοί δεν είχαν τα "όπλα" για να χτυπήσουν την Εθνική ομάδα, δεν είχαν τα κορμιά για να παίξουν κοντά, δεν είχαν την ικανότητα στο να διασπάσουν την ελληνική άμυνα. Είναι μιά... περίεργη ως αντι-μπασκετική ομάδα (!) κατά κάποιο τρόπο, που ποντάρει στο περιφερειακό σουτ.
Όταν η ελληνική ομάδα σταμάτησε να βιάζεται και να είναι ανυπόμονη κι έπαιξε με περισσότερη λογική, πέρασε τη μπάλα κοντά στο καλάθι, διάβασε (που δεν ήταν και δύσκολο) την άμυνα της Φινλανδίας κι "έστησε" καλές συνεργασίες όλα έγιναν πολύ εύκολα.
Επί της ουσίας; Τα δύο πρώτα- που ήταν και τα πιό εύκολα θεωρητικά- ματς πέρασαν και πλέον θα αρχίσουν τα πιό δύσκολα! Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική ομάδα θα πρέπει να ανεβάσει το επίπεδο απόδοσής της, να μάθει πολλά από τα λάθη της (20 έκανε κόντρα στη Φινλανδία, τα περισσότερα αβίαστα) και να συγκεντρωθεί στο στόχο της. Τα πάντα αρχίζουν από την άμυνα και με τον τρόπο αυτό "ανοίγουν" το ρυθμό οι διεθνείς.
Πάντως εξακολουθώ να έχω μιά ανησυχία για τη λειτουργία στο "πέντε εναντίον πέντε" έστω κι αν ήταν κάπως... δύσκολο να παίξεις απέναντι σε μιά ομάδα που δεν είχε την παραμικρή λογική στο παιχνίδι της.
