ΦΑΚΕΛΟΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ

Λένε πως ο φόβος φυλάει τα έρμα… Για να έχουν αυτό το… φόβο οι διαιτητές σπουδαίων διοργανώσεων, κανονικά θα έπρεπε να κρίνονται από πρώην διαιτητές, υψηλής κλάσης. Στην Ευρωλίγκα αυτό… πάει περίπατο, καθώς μεγάλος αριθμός των παρατηρητών διαιτησίας είναι από το… καλάθι της λαϊκής. Κρουφαίο παράδειγμα ο Τούρκος, Μπουλούτς Γιαλτσίν, που επιλέχθηκε από την εποχή της παντοδυναμίας του Κώστα Ρήγα και συνεχίζει τώρα με τον Ρίτσαρντ Στόουκς. Ο συγκεκριμένος… διαιτητοπατέρας, που μπορεί να «κρίνει» (προφανώς όπως απαιτούν οι περιστάσεις και οι επιθυμίες) τους διαιτητές της Ευρωλίγκα δεν έχει σφυρίξει καν παιχνίδια της πρώτης κατηγορίας στην Τουρκία!!! Έχει όμως άλλες αρετές, αφού μέσω της εταιρίας του, κλείνουν κάποιες «τρύπες», γι’αυτό άλλωστε και οι αρχιδιαιτητές του είχαν και του έχουν αδυναμία. Ξέρεις τι είναι να πληρώνεσαι και να μην φορολογείσαι; Ξέρεις τι είναι να κινείς νήματα και να μην κινδυνεύεις από κανέναν; Μεγάλη δουλειά.

Δεύτερο παράδειγμα, για αυτό το ομιχλώδες τοπίο που επιλέγονται οι παρατηρητές διαιτησίας στην Ευρωλίγκα είναι ο Γερμανός παρατηρητής, Ούλι Σλετζ, ο οποίος δεν έχει περάσει ούτε απ’εξω από την Α’ κατηγορία της Γερμανίας αλλά οι ιθύνοντες της Ευρωλίγκα τον θεωρούν κατάλληλο να κρίνει πως σφυρίζουν οι διαιτητές της διοργάνωσης… Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που μεγάλα ονόματα της ευρωπαϊκής διαιτησίας δεν έχουν ακούσει καν το τηλέφωνο τους να χτυπάει από τα γραφεία της Ευρωλίγκα. Μάλλον γιατί δεν είναι πολύ βολικοί και αν δουν «σφαγές» όπως αυτές που συμβαίνουν εις βάρος του Παναθηναϊκού θα πρέπει να τις αποτυπώσουν στις εκθέσεις τους.