Οι «ερυθρόλευκοι» απεργοσπάστες και τα κατοστάρικα
Μία ακόμα ιστορία ντροπής για τον Ολυμπιακό είναι το 1991 όταν απεργούσαν όλοι οι αθλητές του ελληνικού πρωταθλήματος εκτός από αυτούς του λιμανιού.
Το σαιτ του ΕΣΑΚΕ γράφει χαρακτηριστικά «Την ημέρα που είναι προγραμματισμένο το ντέρμπι οι παίκτες της πρώτης ομάδας του Παναθηναϊκού, μαζί με συναδέλφους τους άλλων συλλόγων της Αθήνας, έχουν συγκεντρωθεί από νωρίς στο γήπεδο των «πρασίνων», τον «Τάφο του Ινδού», με σκοπό να μην γίνει ο αγώνας. Η αποστολή του Ολυμπιακού σε πλήρη σύνθεση κατορθώνει με την συνοδεία της Αστυνομίας να μπει στο γήπεδο και οι παίκτες των «ερυθρολεύκων» εμφανίζονται στο παρκέ για προθέρμανση. Λίγα λεπτά αργότερα, όμως, πήραν θέση στο παρκέ οι απεργοί που κατέβαλαν το κέντρο του γηπέδου και κάθισαν με πολιτικά ρούχα σε καρέκλες που τοποθέτησαν εντός του αγωνιστικού χώρου.
Μετά από το συμβάν στο «Τάφο του Ινδού», βρέθηκε η «χρυσή τομή» μεταξύ Πολιτείας, σωματείων και ΠΣΑΚ, η απεργία των παικτών έληξε και την σεζόν 1992-93 διοργανώθηκε το πρώτο επαγγελματικό Πρωτάθλημα από την ΕΣΑΚ, που αργότερα έγινε ΕΣΑΚΕ».
Πλην του... απεργοσπάστη Ολυμπιακού, οι υπόλοιπες ομάδες της Α1 κατέβαιναν στους αγώνες με ξένους ή ομογενείς παίκτες με αποτέλεσμα να δούμε τα πιο αλλοπρόσαλλα παιχνίδια στην εν Ελλάδι ιστορία του αθλήματος.
Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν στο ντέρμπι με πλήρη σύνθεση, πλην των Καμπούρη – Παπαδάκου, και τον Γιάννη Ιωαννίδη να δηλώνει κυνικά πως «οι παίκτες ξέρουν ακριβώς τα συμφέροντά τους και γι’ αυτό παίζουν».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΠΑΟ είχε παρατάξει την εφηβική ομάδα ενώ ο κόσμος που ήταν στο κλειστό της Λεωφόρου πέταγε κατοστάρικα στους παίκτες του Ολυμπιακού.