Ήρθε για να... φύγει!

Και πόσο άδικο μπορεί να τους προσάψει κανείς όταν στο πέρασμα της ομάδας του Οικονόμου Τσαριτσάνης που αλλάζει κάθε χρόνο τις κατηγορίες σαν τα πουκάμισα, υποκλίνονται όλο και περισσότεροι αντίπαλοι, όλο και μεγαλύτερων κατηγοριών.

Η ξέφρενη πορεία των «πρασίνων» έχει βαλθεί να τρελάνει τον φίλαθλο κόσμο της Λάρισας και όχι μόνο, έχοντας πλέον ως στόχο να γίνει το αφεντικό της πόλης. Ίσως πάλι το όνειρο να ταξιδέψει ακόμα πιο μακριά. Όνειρο άλλωστε ήταν η συμμετοχή του Οικονόμου για πρώτη φορά στην ιστορία του σε επαγγελματική κατηγορία. Όνειρο, που με διαβατήριο τη «στρογγυλή θεά», διάβηκε τις πύλες της πύρινης πραγματικότητας για να προσγειωθεί στις τέσσερις γραμμές του Δημοτικού Σταδίου Τσαριτσάνης.

Η φλόγα...

Ένα όνειρο με αγνά συστατικά όπως πίστη, σκληρή δουλειά μα πάνω από όλα αγάπη για το ίδιο το άθλημα. Οι ρίζες του μάλιστα θα πρέπει να αναζητηθούν τη μακρινή δεκαετία του 1920 όταν και δημιουργήθηκαν τα περισσότερα σωματεία των μεγάλων αστικών κέντρων. Οι δυσκολίες της εποχής και η έλλειψη οργανωτικών υποδομών όμως μετέτρεψαν το δρόμο σε δύσβατο, κακοτράχαλο, του οποίου όποιο μονοπάτι και αν ακολουθούσε, έβγαζε στα τοπικά πρωταθλήματα.

Μια σπίθα ωστόσο κρατούσε το όνειρο δυνατό, ακόμα και αν τρεμόπαιζε στα μαύρα χρόνια του Β ΄ Παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου, όπου σταμάτησε κάθε αθλητική δραστηριότητα. Το πάθος για τον αθλητισμό δεν την άφησε ποτέ να σβήσει.
Έτσι από το 1948 άρχισαν να δημιουργούνται τα πρώτα σωματεία με την κάθε συνοικία να έχει τη δική της ομάδα ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες της. Από τα σπλάχνα μάλιστα της Δάφνης, του Άρη, των Ο.Π.Α, του Οικονόμου και της Τούγιας έμελλε να γεννηθεί το 1953, χρονιά ορόσημο για το τοπικό ποδόσφαιρο, ο ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ με την ονομασία «ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ». 

Πρωτεργάτες αυτής της συγχώνευσης ήταν οι Αλέξανδρος Βαρσάμης, Γιώργος Καψάλης, Δημήτρης Ευαγγέλου, Νίκος Νικολάου, Δημήτρης Σελιώτης καθώς και οι Καρτελίδης, Καραπούζης οι οποίοι εργαζόντουσαν ως καθηγητές στην Οικονόμειο Σχολή. Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδρυσή του συλλόγου έγινε στο Πρωτοδικείο Βόλου καθώς η πόλη της Λάρισας μέχρι το 1960 δεν είχε δική της ένωση ποδοσφαιρικών σωματείων. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο Οικονόμος για μια εφταετία  να… οργώνει τα ποδοσφαιρικά γήπεδα όλης της Θεσσαλίας.
Ο πρώτος Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Γιώργος Καψάλης ενώ επίτιμοι Πρόεδροι διετέλεσαν ο Ανθυπαστυνόμος Mαργιωλής καθώς και οι καθηγητές Καρτελίδης και Καραπούζης.

Από αφηγήσεις ανθρώπων εκείνης της γενιάς δημιουργήθηκε και μια λίστα που άντεξε στον χρόνο, με τους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν πρώτοι τη φανέλα της ομάδας αγωνιζόμενη στην τότε Γ’ ερασιτεχνική κατηγορία:

1. Μητσιμπόνας Αθαν. (ή σπλιώρας) Τερματοφύλακας
2. Μητσιμπόνας Κώστας Τερματοφύλακας
3. Βαρσάμης Γιώργος Δεξί Εξτρέμ
4. Σαπουνάς Φίλιππος Δεξί Μπακ
5. Σαπουνάς Ορέστης Μέσος
6. Μητσιούλης Γιάννης Σέντερ Μπακ
7. Βάρσος Κίμων Αριστερό Μπακ
8. Μητσιμπόνας Χαρίλαος Σέντερ φορ
9. Κακαδιάρης Πέτρος Αριστερό Εξτρέμ
10. Καψάλης Νίκος Σέντερ Φορ
11. Σαπουνάς Κλεάνθης Σέντερ Μπακ
12. Δραγατογιάννης Αθαν.(ή καβουρίδης) Μέσος
13. Ζήσαρος Αθανάσιος Μέσος
14. Τζιούργκανος Γιώργος Δεξί Μπακ
15. Ζήσαρος Κώστας (ή τσολιάς ) Μέσος
16. Λιώσης Γιώργος Εξτρέμ
17. Ζήσαρος Δημήτρης Μπακ
18. Φακίτσας Τάκης Μέσος
19. Καραναστάσης Νίκος Φορ
20. Μπίτος Σωτήρης Δεξί Μπακ
21. Σταύρος Ποδάρας Μέσος
22. Μητσιμπόνας Γιώργος Μπακ
23. Λαμπρόνικος Μένιος Μέσος

Οι περισσότεροι από αυτούς μάλιστα θα οδηγήσουν τον Οικονόμο στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του την περίοδο 1962-63.

Περαστικός…

Μισό σχεδόν αιώνα μετά, με τον Οικονόμο να έχει αναδείξει αρκετά ταλέντα που στη συνέχεια προωθήθηκαν σε επαγγελματικές ομάδες, όπως ο Σπύρος Βάλλας, οι άνθρωποι που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομα τους στην ιστορία του συλλόγου, θα αισθανόντουσαν περήφανοι και συγκινημένοι από την πορεία της ομάδας.

Την περασμένη σεζόν ο Οικονόμος έκανε τους πάντες να παραμιλούν κερδίζοντας την άνοδο στην Δ’ Εθνική με μόλις μία ήττα (από τον Αετό Μακρυχωρίου) και δύο ισοπαλίες. Από τη συγκεκριμένη κατηγορία όμως φάνηκε πως ήταν περαστικός και σίγουρα οι αντίπαλοί τους θα έχουν μετανιώσει πως δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις των «πρασίνων» ότι πάνε για διαδοχικό πρωτάθλημα και άνοδο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ομάδα του Γιώργου Καλτέκη να εξασφαλίσει την άνοδο πιο άνετα από ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος φίλος της και με κατά πάσα πιθανότητα με την μεγαλύτερη διαφορά από τις υπόλοιπες πρωταθλήτριες της κατηγορίας (μόνο η Προοδευτική υπάρχει περίπτωση να την ξεπεράσει).

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως από την τρίτη αγωνιστική ο Οικονόμος, όχι μόνο έπιασε κορυφή και δεν κουνήθηκε από εκεί, αλλά δεν σήκωσε το πόδι από το γκάζι! Καρδίτσα, Πυργετός και Αγρότης Λιανοκλαδίου φρόντισε να μείνουν φαβορί μόνο στα χαρτιά, τί και αν το πρωτάθλημα δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Την εκτός έδρας ήττα από το Μουζάκι (3-1 ) όμως, θα ακολουθήσει ένα σερί έντεκα επιτυχών αποτελεσμάτων (ανάμεσα τους δυο ισοπαλίες με Καρδίτσα και Αγρότη), πριν ξεχάσει τι θα πει απώλεια βαθμών για οκτώ αγωνιστικές μετά τη δεύτερη ήττα στο πρωτάθλημα από τον Πυργετό εκτός έδρας.

Η τεράστια διαφορά που έχει αποκτήσει από τους διώκτες του (πάνω από 15 βαθμούς!) παίζοντας μάλιστα και θεαματικό ποδόσφαιρο, φιλοδωρώντας τους αντιπάλους του με αρκετά γκολ (ενδεικτικό είναι πως τα δυο πρώτα κανόνια της κατηγορίας, Φλύγκος και Νικούλης είναι του Οικονόμου), θα του δώσει την πολυτέλεια να αφήσει κάποιους βαθμούς στα τελευταία παιχνίδια, όπου όλα όμως είχαν κριθεί.

Το πρωτάθλημα δεν ήταν και ο μοναδικός φετινός τίτλος για τον Οικονόμο αφού πριν λίγες μέρες κατέκτησε και το δεύτερο τουρνουά που διοργάνωσε στη μνήμη του αδικοχαμένου Γιώργου Μητσιμπόνα (συμμετείχαν οι ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 και ΠΑΕ Τύρναβος 2005).

Το μέλλον του ανήκει…

Το μέλλον λένε ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους και στην Τσαριτσάνη αυτή η πίστη τους οδηγεί. Αν δεν πίστευαν μάλιστα δεν θα έντυναν, αλλά ούτε θα ντυνόντουσαν στα πράσινα ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας όπως ο Άγγελος Διγκόζης. Μια πίστη ωστόσο που πηγάζει από την σκληρή δουλειά, τη σοβαρότητα, την πειθαρχία, την μαχητικότητα μα πάνω από όλα το πάθος ποδόσφαιρο. Το ίδιο πάθος που δεν άφησε τη φλόγα να σβήσει… Το ίδιο το πάθος που θα τον οδηγήσει ακόμα παραπέρα…