Η μέρα που «έσπασε» το Άμστερνταμ (photos&videos)

Στη λαμπρή ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου υπάρχουν στιγμές που αποτέλεσαν το έναυσμα για αλλαγή… σελίδας στο άθλημα. Το γυριστό γκολ-τίτλος του Ζιντάν στη Γλασκώβη το 2002, τα γκολ του Ρονάλντο με τα διαλυμένα γόνατα το ίδιο καλοκαίρι στην Άπω Ανατολή, η τραγωδία του Χέιζελ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στις 29 Μαΐου 1985 και πολλές στιγμές που δεν χωράνε σε ένα ή δυο βιβλία. Μια από αυτές τις στιγμές διαδραματίστηκε σαν σήμερα πριν 53 χρόνια στο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ. Η μέρα που η πρωτεύουσα της Ολλανδίας… έσπασε από τους πανηγυρισμούς δεκάδων χιλιάδων οπαδών της Μπενφίκα για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου Κυπέλλου Πρωταθλητριών από την ομάδα τους.

Το απόγευμα της Κυριακής 2 Μαΐου ο πιτσιρικάς -τότε- Εουσέμπιο και η παρέα του σταματούσαν την πρώτη αυτοκρατορία της Ρεάλ Μαδρίτης οριστικά, διαλύοντάς τη 5-3. Οι «αετοί» της Λισαβόνας πρόσφεραν στους 61.257 οπαδούς που βρέθηκαν στο Άμστερνταμ μια σπάνια ποδοσφαιρική παράσταση, με τον Φέρεντς Πούσκας να κρατάει τη «βασίλισσα» στο παιχνίδι μόνος του πετυχαίνοντας χατ-τρικ σε διάστημα 21 λεπτών αλλά να μην αρκεί.

Έχοντας  σαρώσει τα πρώτα πέντε Ευρωπαϊκά με τρομακτική άνεση η Ρεάλ έμεινε εκτός τελικού την προηγούμενη σεζόν, χάνοντας στους «16» από τη Μπαρτσελόνα και είδε τη Μπενφίκα να γίνεται η δεύτερη ομάδα που κατακτά το τρόπαιο, το 1961. Ένα χρόνο αργότερα -σαν σήμερα- οι δυο τους έδωσαν ραντεβού για να… ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους και ο «Πελέ των φτωχών», Εουσέμπιο βοήθησε στο να γραφτεί μια από τις πιο καθοριστικές στιγμές στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.

Αυτός ο τελικός ήταν ο τελευταίος στην ιστορία του θεσμού στον οποίο έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 7 γκολ, με το μεγαλύτερο σκορ έκτοτε να είναι το 3-3 στον αξέχαστο τελικό του 2005 στην Κωνσταντινούπολη όταν η Λίβερπουλ πέτυχε τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Το ματς

Στο 18’ ο Πούσκας έφυγε στην αντεπίθεση και χωρίς πρόβλημα έκανε το 1-0 για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πέντε λεπτά αργότερα ο μεγάλος Μαγυάρος φορ κοντρόλαρε τη μπάλα 40 μέτρα μακριά από την εστία του Αλμπέρτο ντα Κόστα Περέιρα και εξαπέλυσε έναν άπιαστο κεραυνό, κάνοντας το 2-0 για τη «βασίλισσα»! Το φάουλ του Εουσέμπιο στο 25’ σταμάτησε στο δοκάρι όμως ο Ζοζέ Άγκουας -αρχηγός της Μπενφίκα- στο «ριμπάουντ» μείωσε για τους «αετούς» και στο 33’ ο Καβέμ με τρομερό σουτ ισοφάρισε!

Ένας από τους πλέον θρυλικούς τελικούς στην ιστορία της διοργάνωσης είχε αρχίσει να… γεννιέται! Το ημίχρονο όμως θα τελείωνε με τον Πούσκας να έχει τον τελευταίο λόγο, καθώς στο 39’ ολοκλήρωσε το χατ-τρικ του, δίνοντας εκ νέου προβάδισμα στη Ρεάλ.

Στο δεύτερο μέρος και συγκεκριμένα στο 50’ ο Μάριο Κολούνα με μακρινό σουτ ισοφάρισε σε 3-3 και τότε ανέλαβε δράση ο Εουσέμπιο. Στο 64’ εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι που κέρδισε ο Ζοζέ Αουγκούστο και πέντε λεπτά αργότερα τιμώρησε το χέρι που έκανε ο Χοσέ Σανταμαρία έξω από την περιοχή, αφού υποδέχθηκε την ασίστ του Μάριο Κολούνα από το φάουλ της Μπενφίκα και με «κεραυνό» διαμόρφωσε το 5-3, χαρίζοντας στη Μπενφίκα το δεύτερο και τελευταίο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της.

ΜΠΕΝΦΙΚΑ (Μπέλα Γκούτμαν): Περέιρα, Μάριο Ζοάο, Γκερμάνο, Μάρτινς, Καβέμ, Κρουζ, Ζοζέ Αουγκούστο, Εουσέμπιο, Ζοζέ Άγκουας, Κολούνα, Σιμόες

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Μιγκέλ Μουνιόθ): Αρακιστάιν, Κασάδο, Μιέρα, Φέλο, Σανταμαρία, Πατσίν, Τεχάδα, Ντελ Σολ, Ντι Στέφανο, Πούσκας, Γκέντο.

Διαιτητής: Λέο Χορν (Ολλανδία).