Φεύγει η μιζέρια!

Πήγες, έπαιξες χωρίς να σκέφτεσαι δικαιολογίες, κούραση, απουσίες κτλ. Αντιμετώπισες ένα σύνολο που είχε… πούλμαν στην εστία, αλλά αυτό είναι το παιχνίδι που ξέρει καλά εδώ και χρόνια. Εντελώς κυνικά και αποφασιστικά πήρες αυτό που ήθελες. Έχοντας στην εξέδρα τον κόσμο σου, ο οποίος μετέτρεψε το ματς σε… εντός έδρας ουσιαστικά. Αφήνουμε στην άκρη τις βαθμολογίες και τα πλέι οφ κτλ. Όλο αυτό που περιγράφουμε, είναι Παναθηναϊκός. Χωρίς να βάζουμε αστερίσκους για την τωρινή εποχή, για τα χαμηλά μπάτζετ κτλ. Κυρίως όμως, χωρίς τη μιζέρια! Η οποία φαίνεται σιγά-σιγά πως φεύγει… Θέλει ακόμη πολλή δουλειά φυσικά, αλλά κάτι είναι κι αυτό!

Η ισορροπία που είχε στο παιχνίδι του το «τριφύλλι», ήταν το κάτι άλλο! Προσπαθώντας να βρει χώρους να διασπάσει την αντίπαλη πολυπρόσωπη άμυνα. Δίχως να πανικοβληθεί, δίχως να χάσει την υπομονή του, δίχως να οδηγηθεί σε ενέργειες που δείχνουν εκνευρισμό. Διότι η αλήθεια είναι πως στο πρώτο εικοσάλεπτο φαινόταν πως το γκολ θα έρθει δύσκολα αν έρθει. Αλλά το «τριφύλλι» έμεινε πιστό στο πλάνο του και το καρπώθηκε τελικά με το γκολ του Μακέντα. Κάπου εκεί κρίθηκαν όλα, γιατί απ’ τη στιγμή που η Ξάνθη θα έπρεπε να βγει μπροστά και να διεκδικήσει, δεν είχε καμία ελπίδα και ήταν ξεκάθαρο αυτό!

Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr