Αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς!

Από «εμπορικά» (ή απλά αηδιαστικά;) θέματα η επικαιρότητα άλλο τίποτα. Ε και; Πραγματικά δεν μπορώ να χαρίσω αυτή τη μέρα σε ΚΑΝΕΝΑΝ.

Ούτε στον Σαρρή, ούτε στη Σούπερ Λίγκα, ούτε σε οποιαδήποτε αστειότητα ακούσαμε ή βιώσαμε. Δεν γίνεται!!!Γιατί αυτή η μέρα είναι ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ. Είναι αφιερωμένη σε όσους είναι ή έστω νοιώθουν ΘΥΡΑ 13. Και σε όποιον αρέσουμε. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, που λέει και το παλιό το άσμα.

19/11/1966 - 19/11/2014. 48 χρόνια ΘΥΡΑ 13, 48 χρόνια η πράσινη σημαία μας ψηλά. Παντού και πάντα. Στα πέταλα ολόκληρης της γης. Με βροχές. Με χιόνια. Με κρύα. Με απαγορεύσεις. Με τρένα. Με καράβια. Με αεροπλάνα. Mε πούλμαν. Με τα πόδια. Μα πάνω απ’ όλα με την ΨΥΧΗ και την ΚΑΡΔΙΑ. Γιατί αυτό θα πει Παναθηναϊκός. Αυτό θα πει ΘΥΡΑ 13.

Και ΠΡΟΣΕΞΤΕ: Μόνο τυχαία δεν το τραγουδάμε το «η ΘΥΡΑ 13 είναι αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς αν δεν το ζεις». Ετσι είναι. Μπορεί σε κάποιους όλα αυτά να μοιάζουν υπερβολικά. Δεν τους κακίζει κανείς. Γιατί απλά δεν ξέρουν. Και όσο δεν το ζουν από μέσα δεν θα μάθουν και ποτέ.

Αν δεν έχεις περάσει αρκετές ώρες της ζωής σου μέσα σε ένα σύνδεσμο, αν δεν έχεις κάτσει στο πέταλο, δεν έχεις κάνεις μια εκδρομή με αποταμίευση και στέρηση μηνών (!), μια πορεία από το Πεδίο, ακόμη και μια «τρέλα» ρε αδερφέ, αν δεν έχεις κλάψει από χαρά ή από λύπη για την τριφυλλάρα σου, ε τότε είναι λογικό να μην μπορείς να αισθανθείς όπως νοιώθουν τα παιδιά αυτά. Και δεν θα το καταλάβεις και ποτέ όσο είσαι στην απ' έξω. Γι’ αυτό και μια ζωή θα τρως παραμύθι και θα παρεξηγείς τον τρόπο με τον οποίο λατρεύουν την ομάδα.

Αλήθεια, τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω… Δεν είναι ώρα να αναφέρουμε «στιγμές». Θέλουμε ατελείωτο χρόνο και χώρο για να τα βάλουμε σε μια τάξη, σε μια σειρά. Και στην τελική μοιάζουμε και τόσο μικροί μπροστά της...

Όσοι είμαστε μέλη της Θύρας 13 –άσχετα από την δουλειά που επέλεξα, ως τέτοιο θεωρώ με περηφάνια τον εαυτό μου και στα πέταλα εξακολουθώ να κάθομαι σε κάθε ευκαιρία – ξέρουμε πολύ καλά τι έχουμε ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι ΟΠΑΔΟΣ και όχι απλά φίλαθλος, δίχως φυσικά να κακίζει κανείς και τη δεύτερη κατηγορία.

Χρόνια πολλά στη ΘΥΡΑ 13 λοιπόν. Στους ιδρυτές της, στους συνεχιστές της , σε αυτούς που την «τρέχουν» τώρα και σε όσους έχουν τη δύναμη και την τιμή να την τρέξουν και μετά. Χρόνια πολλά στα παιδιά που μας κοιτάνε από ψηλά, που «έφυγαν» για το τριφύλλι, που πλήρωσαν την αγάπη και το πάθος τους για το μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο και θα είναι πάντοτε στην καρδιά και τη σκέψη μας.