Παναθηναϊκός: La… Παιανία

«Η οικονομική κρίση έχει και τα καλά της», μια φράση που σίγουρα προκαλεί θυμηδία να την ακούει κανείς αυτές τις μέρες, όμως, περικλείει αρκετή δόση αλήθειας. Υπάρχουν τομείς στους οποίους επωφελούνται συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων και η κατηγορία «νεαρός Έλληνας ποδοσφαιριστής», ευτυχώς, είναι από αυτές που φέτος βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν και να αντικρίσουν πιο αισιόδοξα το μέλλον.

Η πλειονότητα των ελληνικών ΠΑΕ αντιμετωπίζει προβλήματα εφάμιλλα με της χώρας, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, με αποτέλεσμα να αναζητά λύσεις χαμηλού κόστους. Όσες από αυτές έχουν την τύχη να «τρέχουν» ένα αξιόπιστο σύστημα υποδομών, με οργανωμένο σκάουτινγκ στις μικρές ηλικίες, σωστή ανάπτυξη των παικτών από μικρή ηλικία και κατάλληλη προώθηση των ταλέντων στη συνέχεια, μπορούν να αισθάνονται τυχερές.

Ο Παναθηναϊκός, μέσα στην… τρικυμία που διανύει την τελευταία διετία, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι ο πρώτος διδάξας στην Ελλάδα. Η Παιανία είναι αποδεδειγμένα ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα στον τομέα «ανάπτυξη και παραγωγή ταλέντων». Δεν είναι μυστικό ότι η Εθνική των πρωταθλητών Ευρώπης του 2004 απαρτίζονταν από πολλά «προϊόντα» της ή ότι παίκτες που ξεκίνησαν από τα «σπλάχνα» του «τριφυλλιού» έχουν κάνει, συνεχίζουν οι περισσότεροι να κάνουν, καριέρα σε επαγγελματικό και υψηλό επίπεδο.

«Φουρνιά» μετά από 15 χρόνια…

Αποτελούσε κάτι σαν… παράπονο, έστω μεγάλη απορία, των τελευταίων ετών, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός είχε καιρό να αναδείξει ποδοσφαιριστές από τα «σπλάχνα» του. Με εξαίρεση την παρουσία του Σωτήρη Νίνη πριν από μια πενταετία περίπου, το «τριφύλλι» είχε να επιδείξει παραγωγή παικτών για 15 χρόνια περίπου. Η γενιά των Καραγκούνη, Γκούμα, Μπασινά, Αλεξόπουλου, Χαλκιά κ.ά. ήταν η πρώτη… δυνατή, που κατάφερε να καθιερωθεί και να παίξει σε υψηλό επίπεδο με την πράσινη φανέλα, όμως ήταν και η… τελευταία. Τέτοια μαζική ενσωμάτωση παικτών, που έκαναν καλή σταδιοδρομία μάλιστα, δεν υπήρξε στη συνέχεια. Ασχέτως αν στην Παιανία η καλή δουλειά στις ακαδημίες ήταν το καμάρι των ανθρώπων του «τριφυλλιού». Υπήρξαν παιδιά που «ξεπήδησαν» από εκεί μέσα στο χρόνο, αλλά δεν έκαναν κατάλληλη καριέρα.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, υπήρξαν σημάδια ότι… κάτι καλό έρχεται. Πέρα από τις συνθήκες, που σαφώς ευνόησαν για να βρεθούν αυτά τα παιδιά στο κατώφλι της πρώτης ομάδας, υπήρξε και η κατάλληλη… φουρνιά. Την τελευταία διετία η παρουσία των Καπίνο, Μαυρία, Ταμπάκη, Φουρλάνου, Λαγού κ.ά. παιδιών από την ομάδα Νέων, που τότε είχε προπονητή τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, έκαναν σταδιακά την εμφάνισή τους στις προπονήσεις ή και στην προετοιμασία της πρώτης ομάδας. Δεν είναι τυχαίο βέβαια, πώς ένας Ολλανδός, ο Χενκ Τεν Κάτε, ήταν από τους πρώτους που έδωσε βάρος στην υποδομή αμέσως μόλις ήρθε στο «τριφύλλι», ούτε ότι η «έξαρση» της χρησιμοποίησης των νέων παιδιών ήρθε με την έλευση του Γιάννη Σαμαρά στην Παιανία, με τον διευθυντή ακαδημιών των «πρασίνων» να έχει ολλανδική ποδοσφαιρική παιδεία. Αυτή είναι και η σύνδεση με την περιβόητη «Λα Μασία», η οποία δημιουργήθηκε μετά από παραινέσεις του Γιόχαν Κρόιφ και λειτουργεί σε αυτά τα πρότυπα, την οποία και είδατε στον πρόλογο του κειμένου…

Η γενιά των πρωταθλητών…

Ανάμεσα στους νεαρούς που φέτος υπό τις οδηγίες, αρχικά του Ζεσουάλδο Φερέιρα και στη συνέχεια, του Χουάν Ραμόν Ρότσα βρίσκονται και πέντε παιδιά που την άνοιξη του 2009 κατάφεραν να πανηγυρίσουν πρωτάθλημα μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», με νίκη 3-0 επί του Ολυμπιακού! Ο λόγος για τους Καπίνο, Τριανταφυλλόπουλο, Μαυρία, Φουρλάνο και Αποστολόπουλο που ήταν στην ομάδα Κ18 του Παναθηναϊκού εκείνη τη σεζόν… Οι πέντε τους, μαζί με αρκετά ακόμα «φυντάνια» από την Παιανία, έχουν μπει στην πρώτη ομάδα και βάζουν πλώρη… για την καθιέρωση. Ας τους γνωρίσουμε, πιο αναλυτικά…

Οι πιο… έμπειροι

Στέφανος Καπίνο

Γεννημένος στις 18 Μαρτίου 1994, ο τερματοφύλακας που αντικρίζει τον κόσμο από τα 198 εκατοστά, αποτελεί εδώ και δυο χρόνια μέλος της πρώτης ομάδας. Είναι ξεκάθαρο προϊόν της Παιανίας ωστόσο, αφού από τα 13 του, όταν κι ο Σπύρος Λιβαθηνός τον εντόπισε στις τάξεις του Αετού Κορυδαλλού, δούλεψε… σαν σκυλί και κατάφερε τα σωματικά του προσόντα να μην είναι το μόνο του θετικό. Παίζοντας βασικός στο μισό περσινό πρωτάθλημα, έχει πάρει τη μυρωδιά των αποδυτηρίων και γνωρίζει πολύ καλά πως έρχεται η σειρά του να γίνει βασικός τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού. Ουδείς αμφισβητεί την αξία του, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να φύγει αρκετά νωρίς για το εξωτερικό, αφού πολλές είναι οι ομάδες που θέλουν να τον κάνουν δικό τους και να του δώσουν γάντια βασικού…

Χάρης Μαυρίας

Γεννημένος στις 21 Φεβρουαρίου 1994, ο Ζακυνθινός μέσος αποτελεί πια βασικό μέλος της ενδεκάδας του Παναθηναϊκού. Από τα 12 βρίσκεται στην Παιανία και μέσα από τη σκληρή δουλειά, το πηγαίο ταλέντο και τα χαρακτηριστικά που εντόπισε, ξανά ο Σπύρος Λιβαθηνός, κι έχει ως ποδοσφαιριστής, κατάφερε να καθιερωθεί. Κέρδισε την εμπιστοσύνη αρκετών προπονητών στην ανέλιξή του και από τον Σπύρο Κουρούμαλο, τον προπονητή που τον ανακάλυψε στο Τσιλιβί, τον Γιάννη Βονόρτα, τον Βαγγέλη Σάμιο και φυσικά τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, άπαντες δείχνουν να τον πιστεύουν πολύ. Πώς να μην το κάνουν όταν πρόκειται για έναν ταχύτατο εξτρέμ, διεμβολιστή, με ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και την έφεση στο σκοράρισμα. Αναμένεται να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια, αν κι αυτός δεν γίνει… εξαγώγιμο προϊόν του ελληνικού ποδοσφαίρου…

Σπύρος Φουρλάνος

Γεννημένος στις 19 Νοεμβρίου 1993, ο Αθηναίος μέσος έχει καταφέρει να παίξει σε αρκετά παιχνίδια του «τριφυλλιού» και να δείξει πως μπορεί να σταθεί μελλοντικά στη μεσαία γραμμή της ομάδας. Παιδί χαμηλών τόνων, με έφεση στην ντρίμπλα και την σωστή μεταβίβαση, έχει καταφέρει να αποτελέσει «κομβικό» παίκτη για τις ομάδες των υποδομών του «τριφυλλιού» τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν αρχηγός της ομάδας που πήρε το πρωτάθλημα των Εφήβων στο Φάληρο, όπως και στην Κ20 τα επόμενα χρόνια, ενώ φιλοδοξεί μετά τα καλά λόγια του Ζεσουάλδο Φερέιρα και το βάπτισμα του πυρός που πήρε από τον Πορτογάλο, να καθιερωθεί στην πρώτη ομάδα. Αν κι αυτός ο στόχος είναι κοντά για τον βιρτουόζο μέσο του «τριφυλλιού», αν δείξει να συνεχίζει στον ίδιο δρόμο στον οποίο έχει μπει και δείχνει να «ανεβαίνει»…

Τάσος Λαγός

Γεννημένος στις 12 Απριλίου 1992, ο μεγαλύτερος της nouvelle vague του Παναθηναϊκού, ο αμυντικός μέσος από τον Βόλο εξελίσσεται σε πολυεργαλείο! Εργατικός ποδοσφαιριστής, κατάφερε να «θαμπώσει» τους ανθρώπους της Νέας Ιωνίας σε ένα τουρνουά στον Αλμυρό και βρέθηκε στην Παιανία. Μάλιστα κατάφερε να φτάσει κοντά στη μεταγραφή στην Αγλλία αφού δοκιμάστηκε πριν ενάμιση χρόνο στη Λέστερ του Σβεν Γκόραν Έρικσον, αλλά και στην Τότεναμ του Χάρι Ρέντναπ. Δεν ολοκληρώθηκε η μετακίνησή του, γιατί οι εποχές τότε ήταν ακόμα… διαφορετικές κι ο Παναθηναϊκός είχε υψηλές απαιτήσεις. Ο Λαγός έμεινε στην Παιανία, δεν έπαιξε στην πρώτη ομάδα παρά για λίγα λεπτά σε δυο περσινά παιχνίδια, όμως πήρε φέτος ευκαιρίες και φαίνεται πως σιγά-σιγά βρίσκει τα πατήματά του, ενώ έχει αγωνιστεί ως τώρα σε τρεις διαφορετικές θέσεις. Αυτή του αμυντικού μέσου, που είναι και η φυσική του και δείχνει να του ταιριάζει καλύτερα, αυτή του κεντρικού αμυντικού αλλά και ως αριστερός μπακ με αρκετή σταθερότητα. Το κύριο προσόν του, ότι δουλεύει… αδιαμαρτύρητα. Κι αυτό, για έναν 20χρονο ποδοσφαιριστή, είναι μεγάλο προσόν…

Διαμαντής Χουχούμης

Γεννημένος στις 17 Ιουλίου 1994, ο αριστερός μπακ από τον Άγιο Ιωάννη Αλιβερίου Ευβοίας, κατάφερε να βρει θέση στο ρόστερ της πρώτης ομάδας και να κάνει τις πρώτες του συμμετοχές με τον Παναθηναϊκό. Πριν μάλιστα έρθει στο τιμόνι του «τριφυλλιού» ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, ο προπονητής που τον έκανε βασικό στην Κ20 του συλλόγου τα τελευταία χρόνια. Έξυπνος, με ταχύτητα και καλή τεχνική, χωρίς να αμελεί τα ανασταλτικά του καθήκοντα, δείχνει να μπορεί να ανταπεξέλθει κι ως αριστερός χαφ. Ο Χουχούμης αποτελεί έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στη θέση του στην ηλικία του και… όχι μόνο, δείχνοντας πως το μέλλον είναι μπροστά του. Ο Ευβοιώτης μπακ βρίσκεται από μικρή ηλικία στην Παιανία, πανηγύρισε το περσινό πρωτάθλημα των Νέων με την ομάδα που κοουτσάριζε ο «Ινδιάνος» και με το χαμηλό προφίλ και την εργατικότητα που έχει, δείχνει ότι μπορεί να μείνει για χρόνια στην Παιανία και να διαγράψει σημαντική πορεία με την πράσινη φανέλα.

Κώστας Τριανταφυλλόπουλος

Γεννημένος στις 3 Απριλίου 1993, ο κεντρικός αμυντικός από την Κόρινθο μπορεί να θεωρείται καθιερωμένος. Αν όχι ο πλέον έμπειρος από τους νεαρούς του Παναθηναϊκού, για αυτό και δεν μπήκε στην παραπάνω κατηγορία, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη ομάδα και να μπει στα βαθιά σε ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ο «Τριάντα», αποτελεί έναν δυνατό κεντρικό αμυντικό ο οποίος έχει την ταχύτητα να ακολουθήσει γρήγορα φορ, αλλά και τη δύναμη στο κορμί για να κοντράρει βαρύτερα κορμιά που αγωνίζονται στις αντίπαλες επιθέσεις. Κατάφερε να κερδίσει θέση βασικού, όχι μόνο από συγκυρίες αλλά και λόγω των δυνατοτήτων του, που σύμφωνα με όλους τους προπονητές του ως τώρα είναι μεγάλες. Στα υπέρ του όπως αναφέραμε, η δύναμη και η ταχύτητα, όχι μόνο στα πόδια αλλά και στο μυαλό, αφού παρά το νεαρό της ηλικίας του καταφέρνει και «διαβάζει» τις φάσεις…

Αυτοί που έρχονται…

Κώστας Αποστολόπουλος

Γεννημένος στις 8 Ιουλίου 1993, ο επιθετικός των «πρασίνων» θεωρείται πια έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Με 15 γκολ την περσινή σεζόν βοήθησε όσο κανείς την ομάδα Νέων να πάρει το πρωτάθλημα και συνεχίζει και φέτος να την ενισχύει… βομβαρδίζοντας τις αντίπαλες άμυνες. Ο 19χρονος άσος μπορεί να αγωνιστεί και στις τρεις θέσεις της επίθεσης, μεγάλο του προσόν είναι… ο ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς και η ταχύτητα. Πήρε ήδη το «βάπτισμα του πυρός» στα ματς κυπέλλου με την Προοδευτική και με τον Ρότσα στην τεχνική ηγεσία θεωρείται σίγουρο πως θα πάρει κι άλλες ευκαιρίες. Στο παρουσιαστικό θυμίζει πολύ… Ντέμη, στην κοψιά τουλάχιστον, με την εκτελεστική του δεινότητα να είναι αυτό που τον έχει κάνει να ξεχωρίζει στα χρόνια της παρουσίας του στην Παιανία.

Χρήστος Δώνης

Γεννημένος στις 9 Οκτωβρίου 1994, ο μεγάλος γιος του Γιώργου Δώνη – σημερινού προπονητή του ΠΑΟΚ και άλλοτε παίκτη του Παναθηναϊκού – αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή, κυρίως ως αμυντικός μέσος αλλά και ως «8άρι». Με πολλές δυνάμεις, καλό κορμί για την ηλικία του και προσήλωση στην τακτική – τι πατέρα έχει άλλωστε – δείχνει να αποτελεί μια καλή περίπτωση για τη στελέχωση των χαφ. Με τον Ρότσα καθιερώθηκε στην ομάδα Νέων κι έκανε 20 συμμετοχές σκοράροντας 6 φορές στην ανάδειξη των «πράσινων» ως πρωταθλητές την περσινή σεζόν. Φέτος πήρε ευκαιρία στα παιχνίδια Κυπέλλου με τους «βυσσινί» για τη φάση των «32», σταθερά είναι πια στις αποστολές της πρώτης ομάδας και αναμένεται – όταν αποβάλει και το σχετικό τρακ του «νέου» - να πάρει περισσότερο χρόνο στο μέλλον.

Νίκος Γιαννιτσάνης

Γεννημένος στις 16 Φεβρουαρίυο 1994, ο αριστεροπόδαρος άσος του «τριφυλλιού» έκανε ντεμπούτο στις 19 Δεκεμβρίου στον Κορυδαλλό και ένιωσε να δικαιώνεται, όχι μόνο αυτός αλλά όλοι οι προπονητές που έχει τα τελευταία χρόνια στην Παιανία. Παιδί που έκανε τη διαφορά από το επίπεδο των Εφήβων, με αποτέλεσμα να ανήκει στην κατηγορία των Κ17 αλλά να στελεχώνει την Κ20 με αρκετά καλές εμφανίσεις. Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, ταχύς και τεχνίτης, μπορεί να αγωνιστεί και στα δυο άκρα της επίθεσης αλλά και στην κορυφή αν το ζητήσει ο προπονητής του. Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα έχει πολύ καλή άποψη για αυτόν και σίγουρα θα του δώσει κι άλλη φορά την ευκαιρία να αποδείξει πως αξίζει μια θέση στο ρόστερ της πρώτης ομάδας του Παναθηναϊκού.

Αλέξανδρος Μουζακίτης

Γεννημένος στις 4 Αυγούστου 1994, ο Κερκυραίος εξτρέμ βρέθηκε μια ανάσα από τον Ολυμπιακό, αφού οι «πράσινοι» τον εντόπισαν σε καμπ των «ερυθρόλευκων» στο νησί των «Φαιάκων», προπονήθηκε μάλιστα στου Ρέντη, αλλά είναι πια γνήσιο παιδί της Παιανίας. Αγωνίζεται με την ίδια ευχέρεια και στα δυο άκρα της μεσαίας γραμμής και της επίθεσης, χρησιμοποιεί και τα δυο πόδια και θυμίζει αρκετά… Μαυρία. Ο νεαρός άσος έχει περισσότερη τεχνική από τον μέσο των «πράσινων», υστερεί λίγο σε εκρηκτικότητα ωστόσο με σκληρή δουλειά μπορεί να φτάσει σε επιθυμητά επίπεδα, να πάρει κι άλλες ευκαιρίες από τα δευτερόλεπτα συμμετοχής που πήρε στο ματς κυπέλλου στον Κορυδαλλό τον Δεκέμβρη και έτσι να επιδιώξει την καθιέρωση την πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού, κάτι που αποτελεί και τον μοναδικό του στόχο.