«Μείναμε στα παχιά λόγια»
Ηθικά ικανοποιημένοι από την παραμονή αλλά και κουρασμένοι από την ψυχοφθόρα χρονιά είναι οι παίκτες του Ρεθύμνου σύμφωνα με τον Ηλία Ασπρομάτη.
Ο τεχνικός του Ρεθύμνου, Ηλίας Ασπρομάτης, μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΗΧΟ FM 94,2» για τα προβλήματα που αντιμετώπισε τη σεζόν 2010-11 η ομάδα, τη στάση της διοίκησης, αλλά και την επόμενη μέρα.
«Η ποδοσφαιρική χρονιά τελείωσε επιτυχημένα μόνο όσον αφορά την επίτευξη του στόχου της παραμονής. Αν και με τόσα συσσωρευμένα προβλήματα, σε αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα δεν πήρε όσα άξιζε. Σε εμάς μένει μόνο η ηθική ικανοποίηση που υλοποιήσαμε το στόχο. Κατά τ’ άλλα η χρονιά για εμάς και τους ποδοσφαιριστές ήταν ψυχοφθόρα, γιατί δεν είχαμε ανάλογη στήριξη από την διοίκηση. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων οι υπόλοιποι έμειναν για άλλη μια φορά στις υποσχέσεις και στα παχιά λόγια» τόνισε αρχικά ο Ασπρομάτης.
Στη συνέχεια συμπλήρωσε: «Κάποια παιδιά έμειναν πίσω γιατί θεωρήσαμε ότι ήταν πιο σημαντικό να μείνουν στο Ρέθυμνο, να συνεχίζονται να προετοιμάζονται για τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Είναι κοινό μυστικό ότι πολλά παιδιά είναι δυσαρεστημένα από τη συμπεριφορά της διοίκησης και δεν ήθελαν να ακολουθήσουν την αποστολή στον Κρουσώνα. Είχαμε βέβαια και αρκετούς τραυματίες και για αυτό πήγαμε με 11 παίκτες στον Κρουσώνα. Δεν είναι η καλύτερη εικόνα αυτή που παρουσιάσαμε. Γενικότερα, όμως προσπαθήσαμε να κρατήσουμε με νύχια και με δόντια τους ποδοσφαιριστές σε εγρήγορση και αγωνιστικά η ομάδα δεν πήρε αυτό που άξιζε. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τους ποδοσφαιριστές και τους συνεργάτες που έμειναν και ολοκληρώσαμε την προσπάθεια. Νομίζω ότι είναι κρίμα για μια πόλη με τη δυναμική του Ρεθύμνου, να μην μπορεί να στηρίξει μια ποδοσφαιρική ομάδα που την εκπροσωπεί στην Δ’ Εθνική. Ενώ στο Περιφερειακό χωριά στηρίζουν ομάδες, με μεγαλύτερο μπάτζετ από το δικό μας».
Όσο για την κατάσταση που επικρατούσε στην ομάδα και τη στάση των διοικούντων, υπογράμμισε: «Ο πρόεδρος της ομάδας ο Κώστας Παπαδάκης ανελλιπώς ήταν σε όλες τις αποστολές, είτε εντός είτε εκτός έδρας. Θα ήταν άδικο για αυτόν να μην το πω. Από τον Δεκέμβρη και μετά, μετά από το παιχνίδι με τα Ανώγεια, δεν υπάρχει γενικός αρχηγός στην ομάδα. Τα δελτία στους διαιτητές τα πήγαινα εγώ! Μόνο στο παιχνίδι με τον Ακρίτα στον Βάμο, η ομάδα συνοδεύτηκε από τον κ. Νίκο Παπαδάκη, ενώ στο γήπεδο βρέθηκαν και πολλά μέλη της διοίκησης, προφανώς λόγω της σημασίας του αγώνα. Όμως, ουσιαστικά η ομάδα ήταν παρατημένη. Για άλλη μια φορά νιώσαμε την κοροϊδία και τον εμπαιγμό. Σε αυτό βέβαια είμαστε και εμείς συνυπεύθυνοι, θεωρώντας ότι θα διορθωθούν τα πράγματα. Η ομάδα τον Δεκέμβριο ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης. Το σωστό για εμάς ήταν να πάμε την ομάδα μέχρι το τέλος και εκ των υστέρων νομίζω ότι κάναμε το σωστό. Εμείς αφήνουμε την ομάδα που εκπροσωπεί την πόλη του Ρεθύμνου στην Δ’ Εθνική και από εδώ και πέρα ας αποφασίσουν οι διοικούντες».
Σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν το Ρέθυμνο σε αυτή την κατάσταση, ανέφερε: «Σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατάσταση έπαιξε η κακή οικονομική συγκυρία που βιώνουμε αυτό τον καιρό. Νομίζω ότι θα έπρεπε όλοι αυτοί που ασχολήθηκαν να δουν πιο ζεστά τα πράγματα και να βοηθήσουν περισσότερο. Δεν είναι εύκολο ο καθένας να παρατάει προσπάθειες, γιατί πίσω από αυτή την προσπάθεια ήταν και άλλοι άνθρωποι, εμείς, οι ποδοσφαιριστές και δεν μας άξιζε να μείνουμε μόνοι τόσο καιρό. Κάναμε μια έντιμη προσπάθεια στο μέτρο του δυνατού. Επίσης, πιθανόν οι συνθήκες να μην ήταν ώριμες για να γίνει αυτή η Ένωση. Καθένας από αυτούς που δεν συμμετείχαν στη διοίκηση, μπορεί για τους δικούς του λόγους να μην συμμετείχε. Άλλος μπορεί να μην ήθελε να γίνει αυτή η Ένωση».
Κλείνοντας, ο Ασπρομάτης μίλησε και για το σχεδιασμό της επόμενης μέρας: «Αυτοί που κρατούν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους, μπορούν να απαντήσουν αν υπάρχει επόμενη ημέρα στην ομάδα. Έτσι όπως είναι τα πράγματα θεωρώ ότι δεν υπάρχει. Αλλά υπάρχει επόμενη ημέρα για την ομάδα, εφόσον αυτή που θα κρατούν τις τύχες της να μην μείνουν σε υποσχέσεις και λόγια, αλλά να κάνουν πράξη αυτά που θα πουν. Είναι δύσκολο να συζητήσω για την επόμενη χρονιά. Ένιωσα κοροϊδία».