Αν είχε και το τρίποντο θα… γελάγαμε!

Το ματς στην Κρήτη δεν σηκώνει σε ιδιαίτερη κριτική. Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έπρεπε. Από τη στιγμή εκείνη και μετά ο Εργοτέλης δεν είχε καμία τύχη και η σεμνή τελετή πήρε τέλος.

Είχαμε πει από την προηγούμενη μέρα πως θα είναι ένα περίεργο παιχνίδι. Επειδή έχεις πάρει δυο σερί μεγάλες νίκες και επειδή τους έχεις βάλει πέντε στον πρώτο γύρο δεν θέλει και πολύ να μπεις χαλαρός και να τρέχεις και να μην φτάνεις. Αυτό δεν συνέβη, ο Παναθηναϊκός ήταν η γνωστή ΟΜΑΔΑ του τελευταίου τριμήνου και πιστοποίησε για μια ακόμη φορά πως ΜΕΣΑ στο γήπεδο ΔΕΝ έχει αντίπαλο.

Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που σκέφτεσαι ακόμη περισσότερο τι θα γινόταν αν δεν σου είχαν ΚΛΕΨΕΙ τρεις βαθμούς. Βλέπεις δηλαδή τι μπάλα παίζει ο πρώτος και τι ο δεύτερος και βάζεις τα γέλια. Λες «δώστε μου τα ποντάκια και θα δείτε τι πλάκα θα γίνει».

Επαναλαμβάνω βέβαια αυτό που είπα και μετά τη νίκη επί του ΟΣΦΠ. Ακόμη και έτσι και παρότι είναι καλύτερος ως ομάδα ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε πολλές πιθανότητες να το πάρει. Όποιος ζει στην Ελλάδα και ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ πως παίζεται το παιχνίδι δεν χρειάζεται περαιτέρω αναλύσεις. Για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει και λόγος να το κάνεις.

Ακόμη και έτσι όμως θα είχες την ευκαιρία να το ΕΚΘΕΣΕΙΣ κι άλλο το σύστημα. Να κάνουν πράγματα και θάματα. Όχι αναβολές αγώνων για μια βροχή ή τον Λουτσέσκου να απορεί. ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ θα έκαναν, θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι. Και έτσι πάντως θα ζήσουμε ωραίες στιγμές, να το θυμάστε.

Ακολουθεί ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι (και την Κυριακή τρίτο σερί) στο Περιστέρι. Καλύτερη ομάδα ο Ατρόμητος τόσο σε σχέση με τον Εργοτέλη (δεν νομίζω να υπάρχει χειρότερη άλλωστε) όσο και από τη Βέροια. Αλλά ο Παναθηναϊκός έχει δείξει πως έχει τον τρόπο να τα παίρνει τα ματς και αυτό περιμένουμε να κάνει και τώρα.