Εκεί που μας χρωστάγανε…

Άφησα λίγες μέρες να περάσουν. Δεν βαριόμουν να γράψω, απλά ήθελα να βεβαιωθώ που θα πάει το πράγμα. Ε που να πήγαινε; Εκεί που περιμέναμε…

Το διάστημα που πέρασε από τη λήξη της απόλυτης ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ επικράτησης του Παναθηναϊκού είναι αυτό που λέμε η χαρά του… Τατσουβαλιάζωόλα. Αυτό ακριβώς. Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού εμφανίζονται ως ότι χειρότερο έχει υπάρξει στον πλανήτη, η Λεωφόρος ζούγκλα και το Καραϊσκάκη «Μοναστήρι». Εντάξει, αυτός που είπε το τελευταίο στερείται σοβαρότητας και δεν είναι να χάνεις… δευτερόλεπτο μαζί του, αλλά σε λίγο θα το πιστέψουμε κιόλας.

Ακόμη και οι ταυτόχρονες προσκλήσεις Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού σε κουβέντα «για το καλό του ποδοσφαίρου» κάλλιστα μπορούν να θεωρηθούν  ως τσουβάλιασμα. Τι δουλειά έχει δηλαδή ο θύτης με το θύμα; Το ίδιο κακό έχουν κάνει στο ποδόσφαιρο; Να και οι φωτογραφίες στα πρωτοσέλιδα με Αλαφουζο – Μαρινάκη κλπ. Πλάκα μας κάνετε;

Τι άλλο έχει γίνει τις τελευταίες μέρες. Κόσμος και κοσμάκης προσεβλήθη από… αλτσχάιμερ. Το μόνο που θυμούνται από το πρόσφατο ντέρμπι είναι τα επεισόδια. Το αγωνιστικό ξεβράκωμα το ξέχασαν.

Και καλά τους Ολυμπιακούς τους καταλαβαίνω. Εδώ έβγαλαν διαρροή για πρόστιμο για τις ήττες με Ντνιέπρ και ΑΕΚ. Τη Λεωφόρο δεν την θυμούνται, εκτός κι αν παίξει πριμ για το τιμητικό 2-1. Ποιος ξέρει; Οι υπόλοιποι που είναι; Τι λένε; Εγινε ματς; Πως τους φάνηκε;

Για την ποινή τα είπαμε και την προηγούμενη φορά. Δεν χρειάζεται να λέμε τα ίδια. Ήταν εξοντωτική για δύο λόγους. Αφενός γιατί ήταν πιο σκληρή αναλογικά με όσα έγιναν και αφετέρου γιατί επικράτησε ΞΑΝΑ η λογική με τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά. Αν σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν υπήρχε ανάλογη αντιμετώπιση και στον Ολυμπιακό μπορεί και να το συζητάγαμε. Τώρα με τίποτα!