Ο Ντεμπεγλέρ και οι ντελικατέ…

Το τηλεφώνημα έλαβε χώρα στις 16/03/2011 και ώρα 20:06. Αναλυτικά η συνομιλία των δύο ανδρών που συζητούν για τις αντιδράσεις του Αχιλλέα Μπέου:

Α: Κυνηγάνε τους φιλάθλους ρε μ…, δεν στο’ πα;
Β: Πάρε τα α… μου ρε σκατόχοντρε, γ….

Α: Ελα να σου πω κάτι, στο πα να πούμε; Και χωρίς να παίξει μπάλα ο Ατρόμητος, δεν υπήρχε Ατρόμητος!
Β: Αυτοί νεκροί.

Α: Ειδικά αυτός ο Ντεμπεγλέρ το χειρότερό του παιχνίδι έκανε σήμερα! Δεν υπήρχε ο Ντεμπεγλέρ ούτε ο Σφακιανάκης, δηλαδή από όσους έλεγα ότι είναι καλοί, αυτοί ήταν χειρότεροι και οι δύο.
Β: Οχι, ξέρεις γιατί; Γιατί τους είχε πει να μην κάνουνε καθόλου παιχνίδι. Γι αυτό κάτσανε πίσω όλοι, κατάλαβες;

Α: Ναι;
Β: Και δεν μπορούσανε. Μόνο ο Σφακιανάκης ήθελε, του Ντεμπεγλέρ του είπε: «Μη δίνεις καθόλου». Κι αυτός έδινε μόνο τη μπάλα και καθότανε εκεί. Γι αυτό έγινε αυτό.

Α: Κατάλαβα. Ο χοντρός που ανέβηκε στην κερκίδα;
Β: Τι έκανε ρε μ…; Τι έκανε μπορείς να μου πεις; «Της μάνας σας το μ…!» και ανέβαινε πάνω

Α: «Της μάνας σας το μ…»!
Β: Καλά, τελείωσε να ξέρεις έτσι; Τελείωσε. Αυτό περίμενε αυτός, αν πάει στον τελικό. Αφού δεν θα πάει στον τελικό, αφού δεν πήγε, τον π… κλαίγανε τώρα!

Α: Ναι, ναι, ναι. Γελοιοποιήθηκε πάντως έ;
Β: Ετσι ακριβώς. Τώρα θα γελάνε και μαζί του εκεί στον Βόλο όλοι.

Α: Ε, τώρα τον βρίζουν, του λένε: «Πανιώνιος είσαι! Αντε γ…, φύγε» κι αυτά.
Β: Ετσι ακριβώς. Πως το ευχαριστήθηκα!

Α: Τι άλλα αδερφούλη μου; Τι άλλα κάνεις;
Β: Τίποτα.

Α: Εγώ είχα όλους τους παίκτες εδώ πέρα στο μαγαζί στο Haagen Dazs και είδαν το ματς. «Σιγά την ομάδα» λέει και τέτοια.  
Β: Τίποτα. Και άμα έχει και ντόπινγκ κοντρόλ; Αυτοί είναι τελειωμένοι ρε.

Α: Εντάξει μωρέ, τι ντόπινγκ κοντρόλ και τα α… μου; Γιατί; Ντοπαρισμένοι ήταν σήμερα; Δεν τους είδες πως ήταν;
Β: Δεν ήταν σήμερα, γι αυτό δεν μπορούσαν να περπατήσουν.

Α: Πεθαμένοι ήταν όλοι τους, δεν τους είδες; Κατ’ αρχάς αυτοί τώρα δεν θα έχουν ψυχολογία να παίξουν σε μένα, ε; Συμφωνείς;
Β: Ναι μηδέν. Θα τους πλακώσεις κι εσύ δυνατά από την αρχή., θα τους φύγει το μ…

Α: Επιθετικά θα τους παίξω από την αρχή.
Β: Και δυνατά.

Α: Φουλ επίθεση, φουλ. Φουλ επίθεση και πολύ κλωτσίδι, θα βάλω τα σκληρά παιδιά. Δεν βάζω ντελικατέ και τέτοια.
Β: Αυτό θέλουν, θα είναι και κουρασμένοι αυτοί κιόλας. Και καθόλου ψυχολογία. Θα τα κάνει και μ… αυτό τώρα, θα γίνει της π… θα γράφουν και γι αυτόν πάλι

Α: Θα κάνει δηλώσεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει δηλώσεις.
Β: Ετσι ακριβώς.

Α: Φαντάσου τι τρέλα είχε, ανέβηκε στην κερκίδα και κυνήγαγε τους φιλάθλους., τον φίλαθλο που τον έβρισε! Πα, πα, πα
Β: Ναι, ναι, ναι. Πήγε και να κατέβει στην έξοδο ξέρεις. Αλλά εκεί στην έξοδο να είναι καμιά πενηνταριά να τον βουτήξουνε να τον κάνουνε τόπι. Κατάλαβες;

Α: Γελοιοποιήθηκε πάντως έτσι;
Β: Εγώ το ευχαριστήθηκα, άστο, το ευχαριστήθηκα. Και όσο πηγαίνει να γελοιοποιείται, κατάλαβες; Οσο πηγαίνει

Α: Γελοιοποιήθηκε. Τελειώνει ο μύθος του εγώ πιστεύω ε;
Β: Τελειώνει λες ε;

Α: Τελειώνει, ναι.
Β: Να δούμε τι θα γίνει, αν θα τον τιμωρήσουνε αυτά τα μ…

Α: Ε, εντάξει, αυτά τώρα που τα βλέπουν που κυνηγάει στις κερκίδες και τέτοια δείχνουν ότι τα έχει χαμένα ο άνθρωπος.
Β: Εκτός ελέγχου, είναι εκτός ελέγχου.

Α: Δεν τα κάνουμε, αυτά τώρα τα πράγματα, να κυνηγάμε τους φιλάθλους, λάθος το λέω;
Β: Ετσι ακριβώς

Α: Δεν ανεβαίνει ποτέ πρόεδρος πάνω στην κερκίδα ε;
Β: Κατ’ αρχήν τώρα καίγεται ο τόπος μαζί σου και εσύ ασχολείσαι με αυτό το πράγμα; Σαν να τους λες: «Σας γράφω στα α… μου και το κράτος και όλους»

Α: Μα έτσι δείχνει, ότι τους γράφει όλους στα α… του.
Β: Ναι, αυτό. Γι αυτό σου λέω ότι θα την πληρώσει. Μάλιστα. Αυτό το μ…. ο Καστίγιο στο καζίνο είναι συνέχεια; Ξημεροβραδιάζεται;

Α: Στο καζίνο ήταν, ναι.
Β: Θα χάσει όλα τα λεφτά του αυτό το μ…

Α: Δεν έπαιζε, όμως. Επαιζε ο Κόκε. Του έλεγε τι να παίξει, λες να έπαιζε με τα λεφτά τα δικά του ο Κόκε;
Β: Μπορεί, γιατί ο Κόκε δεν έχει φράγκο να ξέρεις. Όταν του δώσανε 15 μέρες άδεια και πήγε στην Ισπανία, του δώσανε γιατί είχε χάσει πάρα πολλά λεφτά στο καζίνο, γιατί έχει τρέλα αυτός με το καζίνο.

Α: Να, το ξέρω. Κάθε μεσημέρι, απόγευμα εκεί είναι.
Β: Μπορεί να παίζει με τα λεφτά του για να μην δείχνει ότι παίζει αυτός, κατάλαβες;

Α: Ναι, ναι, ναι. Και του έλεγε τι να παίξει
Β: Γ… τα! Θα καταστραφεί αυτό!

Α: Τι βλέπεις τώρα στο δεύτερο ματς; ΠΑΟΚ;
Β: Βλέπω ΠΑΟΚ, φίλε, ναι.

Α: Κι εγώ ΠΑΟΚ βλέπω. Θυμάσαι ότι σου είχα πει για τον Ατρόμητο ότι βλέπω Ατρόμητο;
Β: Ναι. Εντάξει, κι ο … (ακατάληπτο) καλός ήταν, αν και δύο σφυριγματάκια εκεί πέρα στο ημίχρονο, κάτι ψιλοφάουλ.

Α: Χάσανε εκεί τις ευκαιρίες τώρα και του Καμαρά και του Αναστασάκου, δεν χάνεται αυτό το γκολ, έτσι δεν είναι;
Β: Ετσι, ναι.

Α: Αργός πολύ ο Αναστασάκος.
Β: Πολύ, πολύ. Αυτός είναι για να τον βάλεις αλλαγή για να κρατάει τη μπάλα. Κατάλαβες;

Α: Και θυμίσου τώρα που στο λέει το φιλαράκι σου, ο Ατρόμητος θα παίξει τελικό και θα πέσει Β’ Εθνική.
Β: Ναι, ναι, ναι.

Α: Θυμίσου που στο λέω, δεν κέρδισε τον ΠΑΟΚ, ήδη έχει πάει Β’ Εθνική. Και με ισοπαλία πάλι!
Β: Ναι, ναι, ναι. Εντάξει αδερφούλη μου.

Α: Αντε, σε αγαπώ, φίλησέ μου τα μωρά.