Μουντιάλ 2014: Τα ασπρόμαυρα χρόνια ...αλλιώς (photos)

Το εφετινό ραντεβού της σημαντικότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης είναι αισίως το 20ο στην διαδρομή της Ιστορίας των Μουντιάλ που ξεκίνησαν πριν από 84 χρόνια με την πρώτη τους έκδοση στα γήπεδα της Ουρουγουάης.

Το Onsports με την ευκαιρία σας προσφέρει ένα απολαυστικό φωτογραφικό αφιέρωμα σε ορισμένα γεγονότα και πρόσωπα που σημάδεψαν τις πρώτες …ασπρόμαυρες εκδόσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Δηλαδή μέχρι και το Μουντιάλ της Χιλής το 1962 που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής της απόλυτης κυριαρχίας του ραδιοφώνου, των φωτογραφιών και των εφημερίδων που αποτελούσαν τον μοναδικό έμμεσο δίαυλο μέθεξης των φιλάθλων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για τα τεκταινόμενα στην κορυφαία της μπάλας γιορτή. Πριν στο χορό μπει και κατακτήσει τα πάντα (ως την έλευση του διαδικτύου πριν από λίγα χρόνια) η τηλεόραση που από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας το 1996 και έπειτα αποτέλεσε το …. επικοινωνιακό αφεντικό της διοργάνωσης. Με το υλικό όμως της εν λόγω φωτογραφικής "έκθεσης" να έχει αποκτήσει και λίγο χρώμα που προσδίδει μία διαφορετική ασφαλώς διάσταση στο περιεχόμενο του. 

Η ομάδα της εθνικής Γαλλίας αντικρίζει τον φωτογραφικό φακό στη διάρκεια του υπερατλαντικού της ταξιδιού με το «Κόντε Βέρντε» με προορισμό την Ουρουγουάη και το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1930. Στη διαδρομή στο πλοίο στο Ρίο Ντε Τζανέιρο επιβιβάστηκαν και οι εθνικές ομάδες της Ρουμανία, του Βελγίου και της Βραζιλίας. Συνολικά το ταξίδι από την Γένοβα ως το Μοντεβίδεο είχε διάρκεια 17(!). Χαρακτηριστικό δείγμα του πως γίνονταν τα μεγάλα ταξίδια στις μακρινές εκείνες πιο …φυσικές σε ταχύτητα εποχές.

Ο μικρός Ίβ εγγονός του ιδρυτή και προέδρου της ΦΙΦΑ Ζιλ Ριμέ εν δράσει στη διάρκεια της κλήρωσης του Μουντιάλ του 1938 στο Υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας στο Παρίσι.

Οι αρχηγοί της Ιταλίας Τζιουζέπε Μεάτσα και της Γαλλίας Ετιέν Ματλέ στο παραδοσιακό «κορώνα ή γράμμα» μπροστά στον Βέλγιο διαιτητή Λουί Μπαέρ λίγο πριν από την έναρξη του αγώνα των δύο ομάδων στο στάδιο «Κολόμπ» του Παρισιού στις 12 Ιουνίου 1976. Η Ιταλία νίκησε 3-1 και προκρίθηκε στα προημιτελικά στο δρόμο για τον πρώτο μουντιαλικό της θρίαμβο.

Ο Βραζιλιάνος Λεονίντας ντα Σίλβα, το επονομαζόμενο «μαύρο διαμάντι» συζητάει με κάποιους φιλάθλους πριν από τον αγώνα της εθνικής ομάδας της χώρας του με την Σουηδία στις 19 Ιουνίου του 1938 στο «Παρκ Λεσκίρ» του Μπορντό. Ο μεγάλος αυτός γκολτζής πέτυχε δύο τέρματα και βοήθησε την «σελεσάο» να νικήσει 4-2 τους Σκανδιναβούς.

Ο θρυλικός τεχνικός της Ιταλίας Βιτόριο Πότσο υψώνει το καπέλο του περιστοιχισμένος από την ομάδα του λίγο μετά τη νίκη 4-2 επί της Ουγγαρίας στο «Ολυμπιακό στάδιο Κολόμπ» του Παρισιού στον τελικό του 1938 στο τελευταίο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Μουντιάλ.

Ο Βραζιλιάνος Αντεμίρ Μενέζες επιχειρεί το σουτ υπό το μαρκάρισμα του Αντράντε Ροντρίγκεζ και το βλέμμα του επίσης Ουρουγουανού Ματίας Γκονζάλες. Η «σελέστε» έκανε τη μεγάλη υπέρβαση νίκησε 2-1 την Βραζιλία μέσα στο «Μαρακνα» και κατέκτησε για 2η φορά στην Ιστορία τον παγκόσμιο τίτλο.

Ο αλησμόνητος Φέρεντς Πούσκας, ο «καλπάζων συνταγματάρχης» με τη φανέλα της Ουγγαρίας με την οποία κατέκτησε μεν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952 αλλά δύο χρόνια αργότερα δεν μπόρεσε να ανέβει στο βάθρο των νικητών και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ελβετίας καθώς οι Μαγυάροι ηττήθηκαν 3-2 στον τελικό από την Δυτική Γερμανία.

Ο ανίκητος Λεβ Γιασίν, η θρυλική «μαύρη αράχνη» των γηπέδων εν δράση με την κλασσική του μαύρη στολή στη διάρκεια του ισόπαλου αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης κόντρα στην Αγγλία στις 8 Ιουνίου του 1958 στο «Ούλεβι» της Γκέτεμποργκ.

Η ομάδα της Βραζιλίας στο γύρο του θριάμβου στο «Ρασούντα» της Στοκχόλμης μετά τη νίκη 5-2 επί της Σουηδίας στον τελικό του Μουντιάλ 1958. Η «σελεσάο» αγωνίστηκε με μπλε αντί για τα κίτρινα της εξ αιτίας του ότι αυτό το χρώμα είχε η εμφάνιση της οικοδέσποινας αντιπάλου τους Σουηδίας.

Η 11'αδα της Βραζιλίας στον τελικό του Μουντιάλ της Σουηδίας το 1958. Διακρίνονται στη σειρά (από αριστερά προς τα δεξιά): Βιθέντε Φέολα (τεχνικός), Ντζάλμα Σάντος,Ζίτο, Μπελίνι, Νίλτον Σάντος, Ορλάντο και Ζίλμαρ (όρθιοι) Γκαρίντσα, Ντίντι, Πελέ, Βαβά, Ζαγκάλο και Πάουλο Αμαράλ (γυμναστής).

Μετά τον τελικό του 1958 φορώντας την επίσημα ενδυμασία της βραζιλιάνικης αποστολής οι Βαβά, Ντίντι και Πελέ ποζάρουν περήφανοι με το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο για την «σελεσάο». Οι Βαβά και Πελέ πέτυχαν από δύο γκολ στον τελικό ενώ ο Ντίντι είχε συμβουλεύσει τους συμπαίκτες του να ηρεμήσουν όταν οι Ευρωπαίοι είχαν προηγηθεί μόλις στο 4ο λεπτό.

Ο Μανέ Γκαρίντσα κάνει τη σέντρα για τον Πελέ υπό το βλέμμα του Ζαγκάλο στο βάθος στο νικηφόρο 2-0 της Βραζιλίας κόντρα στο Μεξικό στο γήπεδο «Σαουσαλίτο» στο Μουντιάλ της Χιλής το 1962. Οι δύο τελευταίοι πέτυχαν τα γκολ αλλά ο πρώτος ήταν αυτός που έκλεψε την παράσταση στον 2ο διαδοχικό μουντιαλικό θρίαμβο της «σελεσάο» μετά και τον τραυματισμό του Πελέ στη συνέχεια της διοργάνωσης.