Το γκρινιάρη πολλοί εμίσησαν, τη γκρίνια ουδείς

Θα αποφασίσετε τελικά; Είναι «ο Πασχάλης ο παγωτατζής» ο Πασκουάλ, κανονικός προπονητής ή Πασχάλαρος; Ο Παππάς είναι ένα «προβληματικό κωλόπαιδο» ή ένας παίκτης με μεγάλα «φρύδια» που δεν κρύβεται ποτέ όταν η μπάλα καίει; Ο Καλάθης είναι Καλάθης ή Στεφάνης και παίρνει πολλά βάσει της αξίας και της προσφοράς του ή όσα αξίζει; Ο Λεκαβίτσιους είναι «γίγαντας» ή «νάνος»; Ο Σίνγκλετον είναι ο «αδιάφορος μισθοφόρος που έπρεπε να πουληθεί το καλοκαίρι» ή ένας ολοκληρωμένος power – forward που ξέρει πότε να ανεβάσει στροφές μέσα στη χρονιά για να βρεθεί στο μάξιμουμ; Ο Λοτζέσκι είναι «σακάτης» ή μήπως «killer»; Ο Θανάσης παίζει με βύσμα στον Παναθηναϊκό (και την Εθνική) λόγω του αδελφού του, ή κερδίζει (και απολαμβάνει) το κάθε δευτερόλεπτο που αγωνίζεται γεμάτος πάθος, ενέργεια και χαμόγελο ευτυχίας; Τέλος, αυτός ο παλιο-Γκιστ έπρεπε να πάρει δρόμο το καλοκαίρι διότι βάρυνε και δεν μπορεί να προσφέρει πλέον, ή είναι ο πιο πολύτιμος και πολυσύνθετος παίκτης της ομάδας; Ας καταλήξουμε επιτέλους κάπου, διότι από βδομάδα σε βδομάδα (ακόμα και μέσα στην ίδια «διαβολοβδομάδα») το δρομολόγιο «Απαξίωση – Αποθέωση» μπορεί να γίνει και δυο μια τρεις φορές.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr