Το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ

Η σεζόν είναι αποτυχημένη. Αποτυχημένη σε όλα από την αρχή της μέχρι και το τέλος της. Απλά μένει να φανεί το οριστικό μέγεθος της κακής αγωνιστικής περιόδου, κάτι που θα κριθεί από την θέση που θα τερματίσουν οι «πράσινοι» στα πλέι οφ. Αυτά αργούν όμως ακόμα.

Όσον αφορά το ντέρμπι, είναι χαρακτηριστικό ότι η ομάδα του Αντρέα Στραματσόνι κατάφερε να χάσει από την Ένωση η οποία σε όλο το παιχνίδι έκανε όλες κι όλες δύο ευκαιρίες, πλην του εκπληκτικού γκολ του Βάργκας που έκρινε και τον τελικό νικητή. Βέβαια ούτε οι «πράσινοι» έκαναν, αλλά είχαν την πιο κλασική με τον Καλτσά.

Λίγο-πολύ όλοι ήξεραν ότι στο γκολ θα κριθεί αυτή η «μονομαχία» ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της Αθήνας. Ο Στραματσόνι δεν υπήρχε πιθανότητα να παίξει πολύ επιθετικά, ενώ το πλάνο του Πογέτ είναι πάντα αυτό που ακολούθησε και απόψε. Να κρατήσει το μηδέν πίσω κι αν βρει ένα γκολ να πάρει τους τρεις βαθμούς.

Το ήξεραν στον Παναθηναϊκό αυτό, όπως ήξεραν και ότι έπρεπε επιτέλους να βγάλουν στο χορτάρι έναν εγωισμό, μία ευθιξία και να χαρίσουν έστω ένα μικρό χαμόγελο στον κόσμο τους ο οποίος φέτος τους έχει στηρίξει όσο δεν πάει, αλλά του έχουν δώσει μόνο πίκρες.

Η ΑΕΚ είχε σημαντικές απουσίες στη μεσαία γραμμή, αλλά πλην του Ζέκα ο οποίος είναι στο 90% των αγώνων όλο το κέντρο μόνος του, οι υπόλοιποι ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Όχι απλά μέτριοι, μα κάκιστοι.

Στην επίθεση ο Βλαχοδήμος ήταν κινητικός αλλά τα… κουσούρια του παρελθόντος τα έχει ακόμα, μια και κρατάει την μπάλα και ψάχνει σχεδόν πάντα το κάτι παραπάνω. Παράλληλα έκανε την ανόητη κίνηση που κόστισε το γκολ, καθώς απέκρουσε με τα χέρια το πρώτο φάουλ του Βάργκας. Από την άλλη ο Καλτσάς έχασε την ευκαιρία του αγώνα, ενώ γενικά ήθελε αλλά δεν μπορούσε.

Και τι έκαναν; Μετά το νωθρό ξεκίνημα πήραν τον έλεγχο του αγώνα, αλλά δεν μπόρεσαν –για μία ακόμα φορά- να σκοράρουν. Λες και το γκολ είναι άγνωστη λέξη για τον Παναθηναϊκό, όσο έχει στον πάγκο του τον Στραματσόνι. Έγιναν προσθήκες, αλλά όλα τριγύρω αλλάζουν και όλο τα ίδια μένουν.

Ο Ιταλός τεχνικός θέλει χρόνο για να δουλέψει. Δεκτό όμως μέχρι ενός σημείου. Τι δείχνει έως τώρα; Κακό ρεκόρ με περισσότερα άσχημα αποτελέσματα από νίκες, ανόητος αποκλεισμός από το Κύπελλο, μία ήττα σε ντέρμπι και μία ισοπαλία. Πού πάει το «τριφύλλι»; Πώς μπορεί να εμπιστευτεί ο φίλος της ομάδας ότι χτίζεται κάτι καλό; Σε τι να ελπίζει;

Όλα αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να απαντηθούν… χθες. Η υπομονή και η ανοχή του κόσμου έχει επίσης τελειώσει και δεν θα… επιστρέψει σύντομα, πριν δει έστω κάτι. Διότι μέχρι τώρα βλέπει το απόλυτο τίποτα.

Κεφαλαίο Μπεργκ

Ο Σουηδός δεν είναι ξενερωμένος με τον Παναθηναϊκό όπως ο ίδιος δήλωσε. Ωστόσο είναι κακός. Η γενική μετριότητα έχει… τραβήξει μαζί της και τον καλύτερο επιθετικό της ομάδας και του πρωταθλήματος. Συνήθως μέχρι πέρσι όταν τα πράγματα ζόριζαν αυτός ήταν ο οποίος έβγαζε το κάρο από την λάσπη. Φέτος όμως έχει κολλήσει κι αυτός μαζί του κι αν δεν βρει άμεσα την… τροφή του, δηλαδή τα γκολ, δύσκολα θα συνέλθει.

ΥΓ. Ο Στραματσόνι είπε –και σωστά- ότι δεν ήρθε για να κριθεί τον Μάρτιο, αλλά επιτέλους θα πρέπει να αφήσει ένα δικό του στίγμα στην ομάδα. Δεν δείχνει τίποτα.

ΥΓ 2. Σε προηγούμενες δηλώσεις του ο «Στράμα» είχε πει ότι βάζει τους καλύτερους στις προπονήσεις. Δυσκολεύομαι να φανταστώ πόσο κακοί μπορεί να φαίνονται οι Νάνο και Λουντ με αποτέλεσμα να έχουν πάντοτε θέση στην ενδεκάδα Πράνιτς και Αμπέντ.

ΥΓ 3. Η σεζόν είναι άθλια κι αυτό δεν αλλάζει, όμως μία νίκη σε ντέρμπι θα κάνει τουλάχιστον τον φίλο του Παναθηναϊκού να χαρεί έστω και λίγο… Ένα ντέρμπι έμεινε, αυτό σε δύο εβδομάδες στο Φάληρο.

ΥΓ 4. Η καλύτερη θέση τα πλέι οφ είναι η δεύτερη, πίσω από τον πρώτο για να πάρεις το απευθείας εισιτήριο για τους ομίλους του EuropaLeague. Με την τωρινή εικόνα των «πράσινων» όμως, δεν μπορεί να ξέρει κανείς αν θα καταφέρουν να πετύχουν έστω κι αυτό.